Młokos i diabeł / Cierpienie złamanego serca. Bruderszaft ze śmiercią. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 12.2015)

Ok

Pierwszy tom cyklu Bruderszaft ze śmiercią autorstwa Borisa Akunina składa się z dwóch historii: Młokosa i diabła oraz Cierpienia złamanego serca. Akcja toczy się w czasie I wojny światowej. Zarówno w pierwszym, jak i w drugim opowiadaniu bohaterowie z wywiadu rosyjskiego i niemieckiego prowadzą między sobą rywalizacje. W Młokosie i diable poznajemy Aleksieja Romanowa, zwanego przez wszystkich Aloszą. Młody, utalentowany student przypadkowo przeszkadza w porwaniu niemieckiego szpiega. Chcąc odkupić swoją winę postanawia pomóc w ujęciu zbiega. W międzyczasie jesteśmy świadkami jego miłosnych rozterek. W Cierpieniu złamanego serca wywiad rosyjski musi przeprowadzić trudną operacje szpiegowską w Szwajcarii. Alosza jest ważnym punktem całej akcji, jednak czy da sobie radę, skoro męczą go demony przeszłości? To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Borisa Akunina. Porwał mnie jego styl pisania, wartka akcja, a także poczucie humoru, którym obdarzył stworzonych przez siebie bohaterów. A jeśli już o nich mowa, na pierwszy plan wysunął się Aleksiej, jednak każda z postaci była idealnie dopasowana do wydarzeń, które miały miejsce w książce. Podczas czytania czułam się, jakbym była naocznym świadkiem przedstawianych wydarzeń. Pół żartem, pół serio autor pokazuje kontrwywiad niemiecki i rosyjski oraz ich próby przechytrzenia drugiej strony. Nie raz uśmiałam się do łez! Samo wydanie jest naprawdę ciekawe. Po raz pierwszy czytałam książkę, która została napisana w formie "powieści - filmu". Ilustracje oddawały w stu procentach jej klimat i jeszcze bardziej umilały czytanie. Z pewnością sięgnę po kolejne części Bruderszaftu ze śmiercią, a Wam bardzo ją polecam!

„Młokos i diabeł” oraz „Cierpienia złamanego serca” Borisa Akunina otwierają cykl dziesięciu szpiegowskich opowieści, które trzymają w napięciu, ale też niezmiennie bawią. Dodatkowym atutem jest szata graficzna – liczne ilustracje utrzymane są konwencji niemego filmu, co na pewno dodatkowo urozmaica lekturę. Akcja zaczyna się tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej. Sztabsrotmistrz Kozłowski jest łowcą szpiegów, jednak ma więcej zapału niż doświadczenia, więc jego poczynania nieraz kończą się niepowodzeniem. Gdy nagle oficer dostaje polecenie szybkiego rozbicia niemieckiej siatki szpiegowskiej, wpada w panikę. No bo jak wykryć i jeszcze pokonać wroga, który od dawna działa „metodami naukowymi, po niemiecku, zasadniczo”? Jakby tego było mało, Kozłowski ma zakompleksionego przełożonego, który – mimo iż jest generałem – w przeciwieństwie do podwładnego, nie może pochwalić się książęcym tytułem. Na szczęście na drodze niewydarzonego łowcy staje student Alosza Romanow, który okazuje się pomocny i sprytny, chociaż trzeba przyznać, że czasem po prostu los mu sprzyja. Obaj mężczyźni stanowią niesamowity duet, tym bardziej, że Kozłowski stawia sobie za punkt honoru nie tylko rozbicie szpiegowskiej siatki, ale i przekazanie Aleksiejowi wiedzy na temat kobiet i miłości, gdyż uważa się za znawcę tematu. Nietrudno domyślić się, że rodzi to wiele humorystycznych sytuacji. Siła szpiegowskich opowieści Akunina w dużej mierze polega właśnie na niesamowitym, przednim humorze, który ujawnia się i w dialogach, i w narracji. Opisy relacji między agentami, afer wywiadowczych i zasadzek, a także charakteru bohaterów to prawdziwy majstersztyk. Przy okazji autor daje się poznać jako mistrz satyry społecznej – odmalowana przez niego epoka jest pełna absurdów i sytuacji spod znaku „i śmieszno, i straszno”. Pod tym względem trudno nie doszukać się nawiązań do prozy klasyków i mistrzów, czyli Czechowa, Gogola, Bułhakowa. Jeśli ktoś lubi takie klimaty, to „Bruderszaft ze śmiercią” na pewno przypadnie mu do gustu. Całość czyta się szybko i z wielką przyjemnością. A także z nieschodzącym z twarzy uśmiechem, bo rozbraja nie tylko humor zawarty w tekście – bardzo zabawne i celne są ilustracje oraz ich opisy. Polecam z czystym sumieniem 😀 BEATA IGIELSKA

Boris Akunin przedstawił tu genialny warsztat i cały swój pisarski styl. Czytałam już książki jego autorstwa, ale ten cykl zapowiada się szczególnie pasjonująco. Akunin doskonale umie oddać tło czasów które przedstawia jego książka, czytając te dwie opowieści byłam pod wrażeniem zarówno klimatu jak i udzielającego mi się stale napięcia.