Body Riddle, płyta winylowa (Płyta Analogowa)

"Body Riddle" to album z 2006 roku, który teraz pojawia się w zremasterowanej edycji wydanej na podwójnym winylu, której towarzyszy dostępny osobno, również podwójny winyl zatytułowany "05-10", zawierający nowy materiał, niepublikowane utwory z tego okresu i poszukiwane rarytasy. Obie płyty są także dostępne w zestawie "Body Double" wydanym jako 2CD. Obecnie uważany za klasykę w katalogu Clarka, został wspominany przez producentów takich jak: Arca, Rustie i Hudson Mohawke, jako bardzo wpływowy album. Pisząc dla The Quietus w 2014 roku, Ed Gillett skomentował: „Nie jest przesadą stwierdzenie, że "Body Riddle" Clarka z 2006 roku jest jednym z nieogłoszonych arcydzieł muzyki elektronicznej, z warstwami ciepłych melodii, migoczących tekstur i mocnej perkusji (granej przez samego Clarka ) tworząc piękną i niestabilną mieszankę gwałtowności i tęsknoty. Jego produkcja jest nieskazitelna, prawie nieludzka, owijając słuchacza w środku pasma, zanim zaciekle go obije, płynnie przechodząc między instrumentami organicznymi a niemożliwym, przyprawiającym o zawrót głowy projektowaniem dźwięku”.

"Body Riddle" był nagrany w okresie, gdy producent mieszkał w Birmingham w Wielkiej Brytanii, na krótko przed wyjazdem do Berlina, Clark wspomina genezę albumu: "Pamiętam ten okres jako zagłębianie się mocno w krautrock i spędzanie dnia na bębnieniu na poduszkach razem z płytami Can przez sześć godzin dziennie. Kiedy myślę o tej płycie właśnie to widzę". Kluczowym czynnikiem było również nawiązanie przyjaźni z lokalnym zespołem (i kolegami z wytwórni Warp) Broadcast: "Mieszkali jakieś dziesięć minut ode mnie i pożyczyłem zestaw perkusyjny Jamesa Cargilla i kilka jego mikrofonów - wszystkie bębny na tym albumie to jego stary zestaw perkusyjny. Było kilka jamów, które miałem z Jamesem, jest jeden na końcu 'Roulette Thrift Run', który jest w zasadzie tylko jego gitarą i moimi graniem na perkusji. Ludzie z Broadcast nie byli wtedy w kręgu moich przyjaciół, ale chodzenie do nich było jak odskocznia od mojego normalnego życia towarzyskiego i po prostu to kochałem. Zarówno Trish jak i James byli tak pełni mądrości, po prostu chodziłem tam sam, słuchałem płyt i piłem herbatę". Broadcast pojawia się również w improwizowanej wersji "Herr Barr", która wcześniej była dostępna tylko jako download na stronie Clarka. Została ona skompilowana wraz z innymi poszukiwanymi rarytasami i niepublikowanymi materiałami z okresu "Body Riddle" na nowej kolekcji "05-10". Clark wyjaśnia nieco więcej na temat znajdujących się na niej utworów: "To kolekcja, która mogła zostać utracona w Internecie, a ja chciałem ją zachować. To ważne, bo naprawdę uwielbiam niektóre z tych materiałów. Wciąż tęsknię za tamtym okresem, ponieważ moje studio jest dziś zupełnie inne i mam lekko dosyć modularność - ponieważ wszyscy mają modularność i wszyscy to robią, ale to było jakieś dziesięć lat temu i nie mogę powiedzieć, że jest to związane dokładnie z "Body Riddle", ale czuję, że jest to coś w rodzaju materiału towarzyszącego. Na przykład utwór 'Boiler The Wick' ma bardzo podobną energię do 'Re-Scar Kiln' i czuję, że mógłby być z tego samego świata".

"Throttle Furniture" EP z 2005 roku i niektóre z tych utworów mogły znaleźć się na "Body Riddle", ale poszłyby w bardziej klubowym kierunku, więc odłączyłem je i użyłem ich na koncertach. Mniej więcej w czasie koncertów "Body Riddle" grałem te utwory w różnych formach. Więc utwory takie jak 'Urgent Jel Hack' zostały napisane zanim "Body Riddle" zostało ukończone. Bardziej pozbawione bitów, refleksyjne kawałki nawiązują do mojego ostatniego albumu wydanego przez Deutsche Grammophon, a także z innymi ambientowymi utworami, które zrobiłem dla Warp. 'Sparrow Arc Tall' jest jakby kuzynem 'Springtime Epigram' czy 'Dew On The Mouth', to klimat czegoś uchwyconego na 4 ścieżkach i renderowanego podczas sesji. Także one wszystkie są w jakiś sposób powiązane, miło jest dać ludziom dziesięć kolejnych kawałków".

Patrząc na "Body Riddle" z perspektywy 16 lat, Clark mówi: "Czuję się z nim naprawdę dobrze, to interesujące usłyszeć go ponownie. Wydaje się, że to album, który wiele znaczył dla niektórych ludzi i był znaczącą płytą, ale dla mnie to po prostu kolejny mój album. Zawsze starałem się pisać albumy, a nie utwory dla serwisów streamingowych. Zawsze będę artystą albumowym, niezależnie od tego, czy ta forma będzie żywa, czy będzie ją kochać tylko sto osób na planecie, dla mnie to wciąż ostateczna forma ekspresji. Album to idealna długość, to jak krótka historia. Możesz z nim po prostu pójść na spacer i mieć go w słuchawkach, a "Body Riddle" to klasyczna płyta typu "idź na spacer i posłuchaj albumu za jednym zamachem". Nie próbuje być płytą klubową, to czysta muzyka do słuchania".

Tracklista: "Body Riddle"

1. Herr Bar
2. Frau Wav
3. Springtime Epigram
4. Herzog
5. Ted
6. Roulette Thrift Run
7. Vengeance Drools
8. Dew On The Mouth
9. Matthew Unburdened
10. Night Knuckles
11. The Autumnal Crush