Blue Velvet Revisited (CD)

"Blue Velvet Revisited" to z 2016 roku wyreżyserowany i zmontowany przez Petera Braatza. Wykorzystując technikę montażu, dokumentuje powstawanie docenionego przez krytyków filmu Davida Lyncha „ Blue Velvet” , wykorzystując kombinację nakręconych materiałów filmowych, zdjęć i wywiadów uchwyconych na planie przez Braatza, z towarzyszącą im ścieżką dźwiękową autorstwa Cult With No Name , Tuxedomoon i John Foxxa.

Premiera "Blue Velvet Revisited" odbyła się w Instytucie Sztuki Współczesnej w ramach BFI London Film Festival w dniu 7 października 2016 r. [6] Zbiegło się to z 30. rocznicą premiery oryginalnego filmu. Następnego dnia, na prośbę Lyncha, film miał swoją amerykańską premierę na Lynch's Festival of Disruption. Po pokazie odbyła się sesja pytań i odpowiedzi z Laurą Dern i Kylem MacLachlanem. Od tego czasu film gościł na wielu znaczących festiwalach, galeriach i kinach na całym świecie, m.in. w CPH: DOX , Doc NYC i MALBA .

Film zebrał pozytywne recenzje, a  The Hollywood Reporter opisał film jako „... cicho hipnotyzujące przeżycie zmysłowe, z charakterystycznym rytmem i wyglądem, które czynią go samodzielnym dziełem sztuki, a nie mimetycznym zwierciadłem tematu”. Sam Gray z The Upcoming poszedł dalej i skomentował: „Dzięki wspaniałej ścieżce dźwiękowej i wnikliwym, rzadkim materiałom filmowym "Blue Velvet Revisited" to nirwana dla kujonów Lyncha, chociaż nawet ci, którzy pobieżnie interesują się kręceniem filmów, mogliby zobaczyć i usłyszeć ten fascynujący klejnot

Pragnąc zilustrować swój film muzyką równie urzekającą jak jej obrazy, Peter Braatz poprosił angielską grupę elektronicznego popu Cult With No Name i legendarnych pionierów muzyki post-punkowej Chamber Tuxedomoon o współpracę przy komponowaniu ścieżkę dźwiękową. Efekt jest uderzający: futurystyczna ścieżka dźwiękowa do filmu noir, integrująca elementy współczesnej klasyki („Lumberton”), jazzu („So Fucking Suave”), ambientowej elektroniki („Do It For Van Gogh”) czy krautrocka („Jeffrey Nothing”) ), zawsze pozostaje nieuchwytny. Album zyskuje także na obecności Johna Foxxa, jednego z ojców chrzestnych muzyki elektronicznej lat 80., który skomponował i wykonał tytułowy „Lincoln Street”, którego 9-minutowa niepokojąca atmosfera stanowi centralną oś albumu, wokół którego Tuxedomoon i Cult With No Name splatają swoją magiczną sieć.]]>Broszura płyty CD zawiera wiele niepublikowanych wcześniej zdjęć Davida Lyncha, Dennisa Hoppera, Isabelli Rossellini, Kyle'a Maclachlana i Laury Dern 

Tracklista : 

1. The Slow Club (5:14)
2. Lumberton (4:43)
3. Do It For Van Gogh (4:30)
4. So Fucking Suave (4:21)
5. Now It's Dark (3:58)
6. Dorothy (2:29)
7. John Foxx– Lincoln Street (9:15)
8. A Candy Colored Clown (2:46)
9. Frank (3:52)
10. Alligator Briefcase (3:20)
11. Jeffrey Nothing (4:36)
12. Until The Robins Come (4:04)
13. Don (5:07)

Genre: Electronic, Jazz, Stage & Screen
Style: Modern Classical, Experimental, Ambient, Avant-garde Jazz, Soundtrack