Blue Period. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 09.2021)

Polecam Kasia Cichopek

Głównym bohaterem mangi jest utalentowany nastolatek Yatora Yaguchi. Chłopak zadaje się z grupką, która olewa naukę, a mimo to osiąga świetne wyniki w szkole i ciężko pracuje, by spełnić pokładane w sobie nadzieje. Yaguchi nie jest jednak w stanie znaleźć swojego miejsca na świecie i ciągle poszukuje siebie i swojej drogi na resztę życia. Wszystko ulega zmianie w dniu, gdy młodzieniec zobaczy obraz namalowany przez jedną ze starszych koleżanek ze szkoły. Jej dzieło tak porusza bohatera, że zaczyna on interesować się sztuką, tworzyć i marzyć o dostaniu się na malarstwo na studia. Chłopaka czeka jednak długa droga, bo sam zapał to za mało i musi jeszcze dużo ćwiczyć i nauczyć się wiele o świecie sztuki. Czy Yatora Yaguchi pokona wszystkie przeszkody i dostanie się na wymarzony kierunek?

bardzo ciekawe, wciąga

Blue Period #1 ᘛ Q: Lubicie malować? A może myśleliście kiedyś nad pójściem do szkoły artystycznej? Ja podążam tą ścieżką od kilku lat. Kierunek jaki wybrałam nie należy do najłatwiejszych – jest przede wszystkim wymagający. W ciągu jednego semestru mamy do wykonania ponad dwadzieścia prac. Trzeba wszystko sobie rozplanować, aby znaleźć czas na rysowanie oraz naukę innych przedmiotów. Powiem Wam szczerze, że czasem już sama sobie z tym nie radzę. Mam momenty zwątpienia i zastanawiam się czemu wybrałam ten zawód. Mając odpowiedź na wyciągnięcie, nagle coś mnie powstrzymuje i trudno to opisać. Tworząc projekty czuję swego rodzaju satysfakcję. Satysfakcję...tak, to właściwe określenie będące przy mnie podczas weny twórczej. Dostrzegam, że z biegiem lat przykładam większą uwagę do rysowania, detali oraz kolorystyki. Moja rada… Pamiętaj, że możesz zostać kim zechcesz! Jeśli ludzie twierdzą inaczej, to udowodnij im, że się mylą. Idź za głosem serca. „Wszystko kryje w sobie piękno, ale nie każdy je widzi.” - Andy Warthol Sztuka na przestrzeni wieków zmieniła się. Teraz mamy przeróżne techniki rysowania – od malowania węglem do tworzenia swoich obrazów kolorowymi farbami. Zmierzając w kierunku galerii sztuki - zobaczymy tam rozmaitą twórczość znanych malarzy. Każdy z nich posiadał swój wyjątkowy styl rysowania. Jedni odbiorcy zachwycają się, a drudzy twierdzą, iż nic tam nie dostrzegają. Dzieła artystów interpretujemy w zależności od tego, jak na nie sami spojrzymy. Nie ma tutaj narzuconej zasady. W przypadku Yatora Yaguchi ujrzenie obrazu namalowanego przez koleżankę, nadało mu nowy cel w jego dotychczasowym, bezbarwnym życiu. Niby ambitny uczeń z najlepszymi stopniami w klasie, ale jednak sam zauważa, że czegoś mu brakuje. Można stwierdzić, że jest jak niedokończone dzieło malarskie. Czasami wypije jakiś trunek, innym razem zapali kilka papierosów i spędzi miło czas w gronie przyjaciół, lecz jeszcze nie myślał o swojej przyszłości. Czuje w sobie niewytłumaczalną pustkę. Oczekuje on przełomowej zmiany. Spojrzenie na obraz Mori daje mu nowe możliwości. Dochodzi do wniosku, że to idealny moment na dołączenie do szkolnego kółka plastycznego. Tam pozna techniki i nauczy się rysować, a nieco później złoży papiery do prestiżowego Uniwersytetu Artystycznego. Łatwe? Niestety z tym trudno się zgodzić. Przed naszym bohaterem jeszcze długa droga, by osiągnąć zamierzony cel. „Choć dawałem z siebie wszystko zarówno w nauce, jak i oddając się rozrywkom, to nigdy nic mnie porządnie nie ruszyło. Ale malując, udało mi się przekazać emocje innym. Miałem wrażenie, że po raz pierwszy naprawdę się z kimś komunikowałem.” - Tsubasa Yamaguchi Yatora nie jest postacią idealną. Ma on swoje zalety i wady. Trzeba przyznać, że bardzo doceniam zamysł autorki. Nie chciałam na starcie zobaczyć bohatera dobrego we wszystkim. To początkujący artysta. Wierzy w swoje umiejętności, widać jak się stara, ale musi pogodzić się faktem, że nie wszystko pójdzie po jego myśli. Im więcej będzie ćwiczyć, tym bardziej poszerzy swoje umiejętności. Praktyka czyni bowiem mistrza. Chłopak stawia czoła samemu sobie. Postać rozwija się w zaskakująco spokojnym tempie. Za każdym razem popełnia jakieś błędy, ale widać też małe postępy. Cudownie jest zobaczyć z jego perspektywy, jak patrzy na sztukę. Kreska bardzo mocna i wyrazista. W niektórych momentach niekoniecznie mi pasowała, ale wszystko to potem wynagradzały przepięknie namalowane obrazy. Byłam nimi zachwycona. Autorka w prosty sposób wyjaśnia podstawy rysowania, więc nawet osoby kompletnie nierozumiejące tego, z pewnością je pojmą. Z mojego punktu widzenia, tak właściwie nic mnie nie zaskoczyło. Wszystkie te pojęcia poznałam w pierwszym roku nauczania, chociaż były mi znane już wcześniej. Mam wielką nadzieję, że po przeczytaniu tej mangi obudzi się w Tobie dusza artysty. Teraz tylko pozostało trzymać kciuki za Yatorę, by zdał pomyślnie egzaminy wstępne. „Chce życia pełnego kolorów”.

ZOSTAĆ ARTYSTĄ Malarzem nigdy nie będę – nie żebym jakichś prób w tym kierunku nie podejmował swego czasu, w okresie mojej największej fascynacji rysowaniem – ale na pewno cenię i cenić będę sztukę. Czemu więc nie miałby czytać dzieł o sztuce? Właśnie. Problem w tym, że tych za wiele – przynajmniej w świecie komiksu – nie ma. Tu na szczęście z pomocą przychodzi nam udana seria „Blue Period”, która zadowoli wszystkich tych, pragnących mangi traktującej o malarstwie. Yatora Yaguchi to popularny chłopak, a do tego dobry uczeń. Owszem, czasem posuwa się do sięgnięcia po używki i imprezowania, ale w tym wieku wydaje się to idealnym życiem? Niestety Yatorę męczą frustracje, które pchną go do odkrywania świata malarstwa i sztuki, a to zachęca go do pójścia na odpowiedni kierunek studiów. Ale czy poradzi sobie z egzaminami wstępnymi? Japończycy potrafią opowiadać dosłownie o wszystkim. Potwierdza to bogactwo mangowego rynku, który oferuje dzieła w każdym możliwym temacie. Co najważniejsze jednak liczy się fakt, że potrafią każdy, nawet najdziwniejszy i najbardziej szalony pomysł przekuć w coś wartościowego, a czasem zaskakująco wspaniałego. I wartościowa jest też seria „Blue Period”, która ma szansę spodobać się nawet tym, którzy za malarstwem i sztuką, a tych nimi zainteresowanych wciągnąć na dobre i dostarczyć bliskich im przeżyć. „Blue Period” to nie tylko opowieść o artystach, ale i o szkolnym, a właściwie studenckim niemal już życiu, ze wszystkim, co się z tym wiąże. Mamy więc nieco imprezowego życia, mamy codzienność, a także szkolne realia. Podstawą jest jednak historia o malarskiej pasji, a zatem i życiu artysty, procesie twórczym, pasji i najróżniejszych emocjach z tym związanych. Czyta się to naprawdę dobrze, ze względu na temat rzecz jest nieco bardziej poważna i dojrzalsza, spokojniejsza, choć wcale niepozbawiona swoistej dynamiki. Bo nie trzeba walk czy pościgów, by opowieść była dynamiczna, o czym chyba nie muszę nikogo przekonywać. To, co jednak najbardziej podoba mi się w tej opowieści, to szata graficzna. A dokładniej jej oldschoolowość, którą tak rzadko we współczesnych mangach się spotyka. Widać to szczególnie w planszach wykonanych w kolorze, jednak nie tylko. Dopracowana kreska, dobre użycie rastrów i sporo realizmu sprawiają, że seria Tsubasy Yamaguchi jest naprawdę przyjemna dla oka i po prostu świetnie wykonana. Reasumując, udana pozycja dla nieco starszych odbiorców. Pozycja, która intryguje i ujmuje. Ciekaw jestem jak się rozwinie w dalszych tomach.

,,Blue Period’’ to tytuł, który zakupiłam z czystej ciekawości, a z którym już wiem, że zostanę na dłużej. To ujmująca historia o odkrywaniu swoich pasji i dążeniu do ich realizacji, a także odwadze jaką wymaga podejmowanie decyzji wbrew oczekiwaniom jakie mają wobec nas inni ludzie. Tsubasa Yamaguchi stworzyła historię, która ma szansę trafić do serc starszych czytelników, a która przy okazji w ciekawy i przystępny sposób przedstawia ciekawostki i techniki malarskie, przemycone między kadrami opowieści o młodym, przepełnionym nowo odkrytą pasją bohaterze. Tytuł zdecydowany wart uwagi i wyróżniający się na tle wychodzących obecnie pozycji. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Pamiętam, jak wychodziło anime. Od razu się wciągnęłam, z zapartym tchem wyczekiwałam na każdy kolejny odcinek. Gdy wyszedł bodajże 3 tom mangi, przypomniałam sobie, że tę serię tłumaczą już w Polsce. Zapolowałam na tom 1. Pochłonęłam go w jeden wieczór. Postacie, szczególnie ta Yatory (głównego bohatera) mają w sobie to coś. Nie są podobne do siebie, każda jest inna, tak jak i zwykli ludzie. Wplecione techniki malarstwa tylko dodają uroku tej seri. Zbieram mangi i mam dużo tomików z różnych serii. ,,Blue Peroid " to jedna z najlepszych. Szczerze polecam

Oglądałam anime które pokocham odrazu.Płakałam w kilku momentacha kocham to całym sercem ❤

kupilm mangę przez anime. nie zawiodlm się!! manga jest świetna!! polecam :))

Ogl manga była dobra, ale mi się momentami nudziło