Bękart ze Stambułu (okładka  twarda, wyd. 03.2010)

Pełna magii opowieść o odkrywaniu historii własnej rodziny, o próbie zmierzenia się z bolesną prawdą o ludobójstwie Ormian w 1915.
21-letnia Armanusz, Amerykanka o armeńskim pochodzeniu oraz 19-letnia Turczynka, Asya próbują odnaleźć swoją tożsamość w Stambule, mieście wielokulturowym, gdzie Turcy, Grecy, Ormianie, Żydzi oraz imigranci koegzystują we wspólnej przestrzeni.
Odkrywanie historii obu rodziny wprowadza czytelnika w świat magii, obcowania z dżinami, podróży w czasie, żeby wreszcie doprowadzić do zaskakującego zakończenia tej opowieści.
Autorka ciekawie przedstawiła współczesny Stambuł, cudownie opisała tradycję przyrządzania potraw, postawy współczesnych Turczynek oraz trudną historię relacji turecko-ormiańskich. Kilka cennych rad, które znalazły się w powieści można wykorzystać w swoim życiu np. jak postępować, gdy zaczepi cię turecki mężczyzna lub kilka złotych myśli na filozofię życia np. "jeżeli brak ci motywacji albo zdolności, żeby cokolwiek osiągnąć, po prostu stawaj się z chwili na chwilę, traktując to jako sztukę."
Powieść przeczytałam z zapartym tchem i gdy skończyłam, postanowiłam przeczytać jeszcze raz i jeszcze raz to wszystko przeżyć.
GORĄCO POLECAM!

Właściwie nie potrafię dokładnie stwierdzić, co mi się podobało. Może postacie, które spotykam codziennie w drodze do szkoły? Może wszystkie pistacje, krople miodu , kawałki migdałów i inne pyszności, w których topiły się kartki. A może tylko moje wyobrażenia odnośnie Cafe Kundera i ścian całych w obrazach z motywem drogi? Nie wiem, może nie warto się zastanawiać. Wystarczy, że się podobało.
// "ach, umrzeć i mieć święty spokój" po ormiańsku

Kolejne spotkanie z autorką i do tego bardzo udane! Od pierwszych stron wciągnęłam się w opowieść, która zawiera szereg ciekawych motywów oraz całą paletę barwnych postaci. Zderzenie Turczynki i Ormianki, zagłębianie się w bolesną i dramatyczną przeszłość obu zwaśnionych stron, próba zrozumienia i wypracowania porozumienia to tylko początek. Historyczny wątek został tu ukazany żywo, realistycznie i bez nudnych wstawek. Temat jest trudny i drażliwy, ale autorce udało się go przedstawić z dużą dozą wrażliwości i umiarem. Bohaterowie są szczegółowo nakreśleni, różnorodni i przykuwają uwagę czytelnika swoim zachowaniem, zainteresowaniami lub podejściem do niektórych spraw. Także Stambuł jest tu pokazany szalenie ciekawie, dzięki czemu ma się wrażenie, jakby się tam naprawdę było. Język to kolejny atut tej powieści – soczysty, urzekający i dynamiczny. I te emocje, refleksje...Spora dawka orientalnych motywów, baśniowy klimat, magia zaklęta w miejscach, ludziach, kulturze... Polecam!!

wzruszająca historia kobiet w kraju, gdzie nie jest dobrze być ani kobieta, ani Ormianka.