Będzie lepiej. Mika Urbaniak szczerze o uzależnieniu, chorobie i miłości (okładka  miękka, wyd. 03.2023)

Ciekawa historia ale sama książka choć są fragmenty w których widać że Mika szła mocno po bandzie to jako książka trochę nudnawa, powtarzająca się. Samą Mikę bardzo lubię i pozdrawiam serdecznie.

Życiowa , dobra ksiazka

Rewelacja książka

Polecam

👍

Bardzo poruszająca rozmowa. Mika Urbaniak naprawdę nie miała lekko. Myślę, że to książka dla wszystkich, którzy czują się zagubieni. To książka, która daje siłę!

Lubię kiedy książka mnie zaskakuje i rozkłada na łopatki. Kiedy spodziewam się, że będzie dobra, a ona okazuje się bardzo dobra. Tak właśnie jest z wywiadem Magdaleny Adaszewskiej z Miką Urbaniak. Czuję się usatysfakcjonowana. Mika Urbaniak jest córką Urszuli Dudziak i Michała Urbaniaka. Razem ze starszą siostrą Kasią wychowywała się w blasku sławy rodziców. Kiedy miała sześć lat, podjęli oni decyzję o rozstaniu. Dziewczynka bardzo to przeżyła. W wieku czternastu lat pierwszy raz się upiła. Nowy Jork, w którym mieszkała niezwykle ją fascynował, a alkohol sprawiał, że jeszcze intensywniej czuła jedność z tym miastem. Mika piła coraz częściej i coraz więcej. W którymś momencie nie potrafiła już nad tym zapanować. Do tego pojawiły się pierwsze objawy choroby afektywnej dwubiegunowej. Magdalena Adaszewska przeprowadziła z Miką Urbaniak bardzo intymną rozmowę. Dzięki niej mamy możliwość poznania najciemniejszych zakątków życia artystki. Czytamy nie tylko o podróżach, koncertach czy wydarzeniach z życia codziennego. Mika otwiera swoją duszę i opowiada o sprawach najważniejszych: o relacji z rodzicami i siostrą, alkoholizmie, odwykach, zmaganiach z chorobą psychiczną, ale też o miłości, która daje siłę i nadzieję. Książka pokazuje jak trudne jest życie z chorobami oraz jak ważne jest wsparcie bliskich. Przeczytałam ten wywiad z dużym zainteresowaniem. Opowieść Miki nie nudziła mnie ani przez chwilę. Zdecydowanie podniosła moją świadomość i inaczej patrzę teraz na piosenkarkę. Książka stała się również bodźcem do posłuchania jej piosenek. Słuchajcie i czytajcie!

"Będzie lepiej" opowiada o chorobie, depresji, samotności, uzależnieniu od alkoholu, braku akceptacji i zdiagnozowaniu dwubiegunowości, u Miki Urbaniak. Niesamowicie ta książka na mnie wpłynęła. Jest bardzo emocjonalna, poruszająca, a nawet szokująca. ~ Mika Urbaniak jest córką Urszuli Dudziak i Michała Urbaniaka, cenionych i zdolnych muzyków. Mika również jest niezwykle utalentowana w tym kierunku. Jest wokalistą, łączy najczęściej gatunek jazzu, hip hopu. W 2010 roku jej album "Closer" zdobył nagrodę Fryderyka. Przez lata zmagała się z problemami i chorobą, która przez długi czas nie była odpowiednio leczona. ~ W Będzie lepiej Mika opowiada o swoich relacjach z rodzicami, siostrą, o pierwszym kieliszku, trudnościach w nawiązywaniu bliższych relacji, początkach i zdiagnozowaniu choroby. Opowiada również o swojej miłości do muzyki, podjęciu leczeniu i związku, który ją uskrzydlił. Czytałam z ciekawością, ale jednocześnie z bólem, bo historia Miki jest naprawdę wstrząsająca. Ciężko wyobrazić sobie, co już jako nastolatka i młoda kobieta w swoim życiu przeszła. Wyznania Miki pokazują, że mimo wielu ciężkich lat w końcu przyszedł moment, w którym czuje się ze sobą dobrze. ~ Naprawdę warta polecenia książka. Uważam, że może pomóc niejednej osobie, a szczególnie tym, którzy zmagają się depresją, czy dwubiegunowością. Polecam serdecznie!

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA Życie w cieniu sławnych rodziców, często życie z dala od rodziny to nie zawsze jest to, czego spodziewamy się po dzieciach, które mogłyby podążać śladami za autorytetami, które są, właściwie na wyciągniecie ręki, ale czy w tym przypadku może tak być, że córka będzie taka jak oni? Można zadać sobie pytania, czy rodzice chcieli, aby córka była taka jak oni czy jednak zajmowała się czymś innym, gdyż życie muzyczne nie zawsze przynosi, pozytywne efekty takie jakbyśmy chcieli mieć pomimo tego, że się posiada talent większy lub ten mniejszy. Doświadcza tego wiele dzieci słynnych muzyków i Mika Urbaniak do tego muzycznego świata również należy. Książka autorstwa Magdaleny Adaszewskiej, Miki Urbaniak pt.'' Będzie lepiej. Mika Urbaniak szczerze o uzależnieniu, chorobie i miłości'' to przedstawione piękne świadectwo życia, które rozpoczęło się od poznania drogi złej, ale takiej, z której można powiedzieć, że wyjścia nie ma, bo pojawia się coś, z czego nie każdy potrafi przekroczyć z łatwością, a jedynie na pokaz lub zrobić coś na chwilę, aby zaspokoić własne zawodowe bądź prywatne aspiracje. Czytając, książkę o Mice Urbaniak można odnosić wrażenie, że brakowało jej na pierwszy rzut oka miłości od rodziny, poświęcenia czasu na wychowanie ze strony rodziców, na wytłumaczenie czym polega prawdziwe życie, gdyż dorastała ona za szybko, była ona niedostrzegana, a czy kochana nad tym można gdybać, bo nie da się tego tak łatwo ocenić po przeczytaniu książki. Poznając jej życiową, drogę rozpoczynających się od problemów, z jakimi zmagała się, w młodym wieku mogę, stwierdzić jedno, że podziwiam ją za to, że umie o tym otwarcie opowiadać, pisać, dzielić się własnym przeżytym na własnej skórze doświadczeniem, które nie zawsze bywa łatwe, bo to wymaga nie lada odwagi, aby streścić to, co się dzieje w człowieku, kiedy wpada się w amok alkoholu i choroby dwubiegunowej. Czy w Mice dostrzeżemy przyjaciółkę, a może tylko zwykłą muzyczną artystkę, która to w zrozumiały sposób obserwuje współczesny świat, kiedy była małą dziewczynką, dorastała w świecie, gdzie nie zawsze królowała w nim miłość, a liczyła się muzyka i dostrzeganie innych zbędnych do życia rzeczy, a ona była niezauważalna, pomimo że gdzieś tam pojawiał się u niej mały zalążek cienia, do którego chciała należeć, ale nie mówiła o tym? Pytania zadawane przez Panią Magdalenę Adaszewską zostały trafnie opracowane. U Miki Urbaniak widoczna jest komunikatywność i nie sprawiało jej kłopotu odpowiadanie na zadawane niełatwe pytania. Mika Urbaniak potrafi czarować, wzruszać, znakomicie podnosi na duchu te osoby, których świat się zmienił tak nagle. Ma w sobie również wiele cech pozytywnych, które ja lubię u takich ludzi jak ona niezależnie od tego, z jakich pochodzą sławnych rodzin bądź też z rodzin, w których nie pojawiały się choroby lub uzależnienia. Bardzo podobał się dobór prywatnych zdjęć oraz to, że mogłam odkrywać z każdym czytanym rozdziałem to, czego nie wiedziałam do tej pory o drodze muzycznej artystki Mice Urbaniak, która jest doskonałym przykładem na to, że można być czasem diabłem, a czasem aniołkiem po cichu wiedząc o tym lub nie, że osiągnie, się kiedyś upragniony sukces na lepsze jutro mając przy sobie osoby, które nie zostawią w nagłych potrzebach życiowych niespodziewanych losowych sytuacji. Książkę tę czytało mi się szybko. Składa się z 10 rozdziałów. Polecam przeczytać tę biografię.

"Będzie lepiej" to książka powstała z rozmowy przeprowadzonej z Mika Urbaniak przez Magdalenę Adaszewska. Nie jest to łatwa i przyjemna lektura, ale zapis wspomnień i przemyśleń, które bez subtelności oraz tkliwości obnażają duszę artystki. Co ważne, rozmowa zaczyna się od pierwszych, wczesnych wspomnień Miki, dzięki czemu czytelnik ma możliwość prześledzenia jej losów w chronologiczny sposób. A to z kolei pozwala na zaobserwowanie i zrozumienie pewnych wydarzeń, oraz towarzyszących im emocji, które miały wpływ m.in. na kształtującą się osobowość artystki. I tak z jednej strony obserwując jej artystyczne osiągnięcia, można mieć przekonanie, że jest to pewna siebie kobieta, która wie, czego chce od życia. Jednakże pozory często mylą i mało kiedy zastanawiamy się nad tym, jaką drogę musiała pokonać ta osoba, aby odnosić tak imponujące sukcesy A życie Miki Urbaniak nie było proste i usłane różami, zaś ona sama musiała i musi dalej się mierzyć z wieloma przeciwnościami. Wracając jeszcze do samej rozmowy, to jest ona tak intymna i szczera, że czytelnik może mieć poczucie zaistnienia pewnego rodzaju więzi z główną rozmówczynią. Mika nie owija w bawełnę, nie koloryzuje i nie próbuje szukać usprawiedliwienia w sobie i w innych - opowiada o swoim życiu, takie jakie było, ponieważ gdzieś za fleszami aparatów i licznymi sukcesami rodziców odgrywał się dramat - najpierw małej dziewczynki, później nastolatki i kobiety. I przyjmując rolę cichego obserwatora towarzyszymy jej w wielu sytuacjach, w których to próbowała zarówno się odnaleźć i poskładać na nowo, jak i znów rozpaść się na miliony kawałków. Ważnym aspektem tej książki nie jest tylko przybliżenie losów rozmówczyni, ale jej terapeutyczny oraz wyzwalający charakter. Wiele jest osób zmagających się z chorobami psychicznymi, z uzależnieniami, które potrzebują wsparcia w różnych dziedzinach życiach, codziennie tracą grunt i nie widzą sensu dalszej walki z chorobą i uzależnieniem, lub też żyją w wiecznym poczuciu wstydu przed innymi. A dzięki takiej rozmowie każdy czytelnik, nie tylko ten zmagający się z chorobą dwubiegunową, czy też uzależnieniem może spojrzeć na nie z innej strony – bardziej wyrozumiałej i empatycznej. I znaleźć w sobie lub w innych tę cudowną siłę, która pomoże w odnalezieniu właściwej drogi w życiu.