Basil (okładka  twarda, wyd. 01.2019)

Klasyka w pięknym wydaniu, ale historia taka sobie.

Interesująca

Klasyka

Wilkie Collins to pisarz, którego – od czasu gdy przeczytałem jego powieść „Księżycowy Kamień” - należy do grona moich ulubionych pisarzy. Na spółkę z Dickensem – który dziwnym zbiegiem okoliczności był jego przyjacielem i panowie często rywalizowali o uznanie czytelników. A sam Collins uważany jest za prekursora powieści, w której wątek kryminalny ma znaczenie. Żeby wymienić kilka jego świetnych dzieł wystarczy wspomnieć o „Córki niczyje”, „Tajemnica mirtowego pokoju”, czy „Prawo i dama”. Uwielbiam jego dzieła i nie jestem obiektywny. Ale któż jest? Dlatego jestem zachwycony gdy zostaje wydane kolejne jego dzieło na naszym rynku, a dodatkowo jest to dzieło u nas jeszcze nie znane. Tym razem przyszła pora na powieść „Basil”. O książce możemy dowiedzieć się że: Basil, potomek arystokratycznego rodu i aspirujący pisarz, zakochuje się w dziewczynie – smagłej, ciemnookiej piękności – przypadkowo spotkanej w omnibusie. Nie mogąc liczyć na aprobatę ojca dla małżeństwa z córką kupca, poślubia dziewczynę w tajemnicy. Jednocześnie akceptuje pewien dziwaczny warunek postawiony przez teścia. Basil ryzykuje wszystko dla miłości, nie podejrzewając zdrady. Gdy nadchodzi krytyczny moment młodzieniec pozbawiony wsparcia bliskich, jednocześnie zagrożony zemstą odwiecznego wroga jego rodziny, zdaje się być zdany wyłącznie na siebie. Zachęcam do lektury. Tak jak i w jego poprzednich dziełach, także i w tej powieści mamy do czynienia z intrygą doskonałą, która dopiero po jakimś czasie zostaje odkryta do wiadomości czytelnika. Pisarz doskonale operuje słowem, stosuje niezwykle kwieciste opisy, a to bardzo mi odpowiada. Tak samo robił Dickens w swoich dziełach. Collins potrafi przekonać czytelnika do swojej historii i autentycznie współczujemy bohaterom i kibicujemy im w ich utarczkach z losem. A że powieść dzieje się w epoce wiktoriańskiej mamy także opisy życia w tamtej epoce, a także sprzeciw przeciw nierównościom społecznym. Ja ze swego miejsca polecam, czekam na kolejne powieści pana Collinsa.

O autorze, jakim jest Wilkie Collins, pisałam tutaj już wielokrotnie. XIX wiek to czas, w którym wszystko bardzo dynamicznie się rozwija i dotyczy to również literatury. Pan Collins, w którego twórczości już od ładnych paru lat jestem zakochana, również nie próżnował w owym czasie. Pisał powieść za powieścią! Cieszył się ogromną popularnością, a teraz, w XXI wieku, za sprawą wydawnictwa MG przeżywa swoją drugą młodość. Cieszmy się zatem, że mamy dostęp do tych wspaniałych książek. A teraz przejdźmy do recenzji Basil. Nie skłamię, gdy powiem, że Basil to typowo romantyczny bohater. Zakochuje się nagle, przypadkowo i bez granic. Dla miłości jest w stanie poświęcić wszystko... W końcu jest to uczucie najsilniejsze, od którego pochodzą wszystkie inne, czyż nie? Jeśli nadal nie wierzycie w potęgę miłości, jakkolwiek kiczowato to brzmi, koniecznie sięgnijcie po Basil. Tak, jak w przypadku większości dzieł Collinsa, tak i tutaj trudno powiedzieć cokolwiek na temat fabuły. Jeden szczegół może zdradzić zbyt wiele i jednocześnie zabić całą radość z czytania. Jak na powieść wiktoriańską przystało, znajdziecie tutaj wiele zagadek, niedopowiedzeń, emocji i bohaterów, których pokochacie lub znienawidzicie. Jedno jest pewne - dzieła Collinsa potrafią wciągnąć czytelnika i grać na jego emocjach z niesłychaną łatwością. Basil jest szczególnie dobrą pozycją na początek przygody z tym autorem, ponieważ jest to dość krótki utwór, więc szybko można się zorientować, czy akurat ten styl Wam odpowiada. Mnie bardzo przypadł do gustu!

Basil zaskoczył mnie swoją nietuzinkowością. W końcu główny bohater zdawał sobie sprawę, że jego silne, wręcz odurzające uczucie prawdopodobnie wyda się czytelnikowi zbyt nagłe, zbyt trywialne i całkowicie nierealne. Zaskoczyło mnie to w momencie, w którym chciałam kręcić nosem i mówić, że taka miłość mnie nie przekonuje. Wtedy stało się coś dziwnego, zaakceptowałam to i stwierdziłam - niech będzie, zaczęłam postrzegać to uczucie jako coś skrajnie idealistycznego, ale dodającego powieści uroku. Autor zaplanował dla nas fenomenalną intrygę, której się nie spodziewałam i która wprawiła mnie w osłupienie. Wraz z momentem kulminacyjnym, nastąpił szereg poruszających zdarzeń, które zostały opisane naprawdę świetnym piórem. Nie mogłam się oderwać! Jeśli wcześniej miałam jakiekolwiek wątpliwości, momentalnie zniknęły wszystkie. Niestety najsłabszym punktem Basila jest zakończenie, mam wrażenie, sporządzone naprędce, zupełnie nie pasuje do całości. Pomijając ten ostatni niezbyt przyjemny aspekt, Basil jest kawałkiem naprawdę dobrej literatury.

,,Basil" to bardzo ciekawa historia, która może posłużyć jako przestroga. Z pozoru niewinna pomyłka w miarę rozwoju wydarzeń staje się grzeszna, a jej skutki okazują się zgubne. Miłość i namiętność, strach przed ojcem i różne relacje rodzinne, atmosfera dziewiętnastowiecznego angielskiego dworu, londyńskie rozrywki, zagrożenie, opisy współgrające z nastrojem bohatera i stanem jego serca, to wszystko można odnaleźć w tej wciągającej klasycznej powieści. Polecam:)