Arszenik i stare obrazy (okładka  miękka, wyd. 07.2021)

Lekka i przyjemna lektura z dość ciekawym Przypadkiem w roli głównej ;-) kolejne części zamówione.

Wspaniały komedio-kryminał. Niebanalny i nieprzewidywalny.

Świetna seria Jacka Getnera

Zabawna

Jacek Przypadek jest przed trzydziestką. Nie pracuje i nie ma żadnych planów na swoją przyszłość. Dobrze mu jak jest. Może spokojnie przygotowywać się do bliżej nieokreślonego maratonu. Pewnego dnia sąsiadce Jacka skradziono wartościowe obrazy. Irmina Bamber nie bardzo wierzy w umiejętności policji, dlatego o pomoc prosi Przypadka. W ten sposób Jacek zaczyna karierę detektywa. Jest spostrzegawczy, inteligentny, ale bywa też irytujący. Zwłaszcza dla podkomisarza Łosia. Za to Irmina Bamber wierzy w jego detektywistyczne zdolności, a że znajomości jej nie brakuje, wieść o genialnym detektywie szybko rozchodzi się po mieście. "Arszenik i stare obrazy" Jacka Getnera znalazłam w swojej biblioteczce, kiedy miałam ochotę przeczytać coś lżejszego i z humorem. Ta książka była strzałem w dziesiątkę. Jest humor, wyraziści, sympatyczni bohaterowie i ciekawe, nietuzinkowe śledztwa. Książka składa się z trzech rozdziałów. Każdy z nich opowiada o innym śledztwie Jacka. Łączy je główny bohater oraz jego znajomi i sąsiedzi. Poza detektywistycznymi historiami pojawia się też wątek obyczajowy, a dokładniej życie osobiste i uczuciowe Jacka. Kobiet w jego życiu nie brakuje. On jednak ma bardzo luźne podejście do związków. Bardzo dobrze bawiłam się przy tej książce. "Arszenik i stare obrazy" to pierwsza części cyklu komedii kryminalnych z Jackiem Przypadkiem, a wyszło już ich siedem. Może kiedyś uda mi się nadrobić pozostałe.

Nie lubię komedii kryminalnych. Albo mają wymuszony humor, albo nie mają go wcale. Albo, to najgorsze, usiłują wzorować się na królowej Chmielewskiej. Z rezerwą sięgnęłam po Arszenik Jacka Getnera. No i... rewelacja! Napisane lekko, samo się czyta. Książka składa się z kilku opowiadań, nie ma nudy, wartka akcja, nie ma natłoku postaci, każda bardzo indywidualna. Wątki kryminalne ciekawie przedstawione, wplecione w nie życie prywatne pana Przypadka (bardzo intrygujące). Polecam! I zabieram się za kolejne części. 

Książka składa się z trzech osobnych historii. Nie nazwałabym tego "komedią kryminalną" bo i komedii mało i kryminalnych zagadek mało. Ogólnie normalne pisarstwo. Nie wybitne, nie amatorskie, takie normalne i nudne. Jak da mnie szkoda czasu. Książka nie daje ani rozrywki, ani okazji do uśmiechu, ani poćwiczenia logiki.