Angelfall. Tom 3. Penryn i kres dni (okładka  miękka, wyd. 09.2015)

Przedstawię wam dziś trzecią ostatnią część przygód Penryn, która bardzo szybko się skończyła a do której na pewno jeszcze wrócę. Jakbym napisała że jest to seria wciągająca nie oddałabym do końca jej istoty. Bardziej odpowiednim przymiotnikiem jest słowo pochłaniająca bezgranicznie. Od początku do prawie samego końca czytałam z zapartym tchem. Niestety zakończenie lekko mnie zawiodło. Tyle kwestii nie zostało rozwiązanych, na wiele pytań nie dostałam odpowiedzi. Ale może zacznę od początku.


Osoby, które czytały poprzednie części zapewne podobnie jak ja nie mogły się doczekać tej premiery. Druga część kończy się znienacka w środku ważnych wydarzeń. Na szczęście trzecia zaczyna się w tym samym momencie w którym kończy się druga, więc nic nam nie umyka. Akcja nabiera tempa i tak naprawdę każda kolejna stronica niesie jakieś zaskoczenie.


Pojawiają się nowe postacie, dzięki którym akcja robi się bardziej ciekawa. Wątek z Paige i jej szarańczakami bardzo przypadł mi do gustu, chyba mogłabym się pokusić o stwierdzenie że nawet bardziej niż sama Penryn. Do niej się już przyzwyczaiłam i niczym zaskoczyć mnie nie mogła. Rafe podobnie zresztą też. Ich zakazana miłość choć urocza, to jednak bardzo mało została wyeksponowana, czego po części mi brakowało. Natomiast ze znanych postaci, które pojawiły się wcześniej prym wiodą bliźniaki i mama Penryn, która okazała się bardzo barwną postacią. Nie wyobrażam sobie bez nich tej książki. To bardzo silny filar tej serii.


Podobno powstanie film na jej podstawie który z pewnością obejrzę dla porównania efektów. Miło spędziłam czas podczas jej czytania. Autorka tak barwnie prowadzi czytelnika przez wszystkie wątki, że owy czas który poświęciłam na czytanie zleciał mi bardzo szybko. Strasznie żałuję że to koniec serii, gdyż jak wspomniałam wcześniej nie dane nam jest poznać wielu odpowiedzi. Przez dwie i pół części tej serii autorka przygotowuje nas do wielkiej bitwy, która zaczyna i kończy się tylko na kilkunastu stronach. Walka aniołów kontra ludzie niestety jest najsłabszym elementem tej serii. Tak jak wszystko inne było dopracowane, tak końcówka niesie tylko rozczarowanie. Odniosłam wrażenie że końcówka pisana była na siłę.


Co do głównych postaci, które wiodą prym w książce to nie do końca do mnie trafiają. Dla mnie są strasznie jednotorowi i płascy. Bardziej moją uwagę przykuwają postacie poboczne, które stanowią kwintesencje treści. Jeżeli miałabym polecić tą książkę i całą serię, a oczywiście polecam, to typowałabym raczej ludzi młodszych wiekowo, zarówno kobiet jak i mężczyzn. Starszym paniom lubiącym romanse raczej nie przypadnie ona do gustu. Za dużo krwawych opisów.


Ode mnie ma ona mocne osiem punktów. Dałabym dziewięć gdyby nie to zakończenie, które na wiele pytań nie dało odpowiedzi. Raczej o niej nie zapomnę i z utęsknieniem czekać będę na kolejną książkę autorki. Jestem bardzo ciekawa czy przypadnie mi do gustu. Poniżej umieszczam linki do poprzednich części i jednej książki o podobnej postapokaliptycznej treści. Życzę miłej lektury i do zobaczenia już niedługo.


1. P O L E C A N E K O B I E T O M : ANGELFALL Susan Ee

2. P O L E C A N E K O B I E T O M : "ANGELFALL. Penryn i Świat PO" Susan EE

3. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Łabędzi Śpiew" Robert Mc Cammon

Zacznę może od kilku słów o całej serii, a potem napiszę coś o tomie trzecim.
Całą serię przeczytałam w niecałe trzy dni. Seria jest bardzo dobrze napisana, a cała linia fabularna należy od teraz do jednej z moich ulubionych.
Ostatnia część, zwieńczenie trylogii, opisuje co stało się po wyjściu z więzienia. Zbliża się ostateczna rozgrywka, Krwawe Łowy wiszą nad głowami ludzi, którzy zachowują się jak zwierzęta, a teraz dochodzą się do zjednoczenia. Ostateczna walka - przeczytałam ją z zapartym tchem. Jedyną postacią, której śmierci nie mogę przeżałować, to pewien demon, którego na początku źle oceniłam. Może to śmieszne, ale Pewien Anioł był dwa razy gorszy, niż Demon. Bo w grę wchodziła polityka. Epilog sprawił, że miałam ochotę się popłakać...
Nie napiszę nic więcej bo boję się, że napiszę za dużo;).

Wręcz kocham książki o aniołach, Seria Siewcy Wiatru zajmuje zaszczytne miejsce na mojej półce razem z Angelfall. Na pewno do niej wrócę i będę to przeżywać wiele razy.

Dwie pierwsze części przypadkowo wpadły w moje ręce, ale cieszę się że tak się stało. Historia pochłonęła mnie całkowicie i nie mogłem doczekać się finału. Na trzeci tom musiałem czekać kilka miesięcy ale warto było. Dalej śledzimy losy Penryn jak i Raffy. Odbywały podróż do otchłani, miejsca nie za bardzo przyjemnego, a wszystko po to by stoczyć... A nie mogę pisać by nie zdradzać fabuły. Jeśli komuś przypadły do gustu dwie pierwsze części to musi chwycić tom trzeci, by dowiedzieć się czy ludzkość przeżyje.

Nie mogłam się od niej oderwać ...a jak musiałam, cały czas myślałam co będzie dalej. Penryn porwała mnie do swojego świata z którego nie chciałam wychodzić. Bardzo polecam !!

Poleca.
Książka podobnie jak cała trylogia totalnie mną zawładnęła nie mogłam się od niej oderwać czytałam ją wszędzie gdzie się dało i w każdej wolej chwili.
Polecam w 100%

Trochę się zawiodłam. Przeczytałam bo pierwszy tom był ciekawy dalej tak sobie jak masz czas to możesz go zabić tą książką

jeśli czytaliście poprzednie dwie części polecam z całego serca ostatnią część jeśli nie to polecam wszystkie trzy

Fenomenalna książka , szkoda ze to ostatnia część. Łatwo i lekko się czyta, nie można się oderwać. Polecam

Czekałam na ten tom 3 oj długo. I wszystko ładnie pięknie, ale myślałam, że będzie ciekawsze zakończenie.

Po długim oczekiwaniu na wydanie ostatniego tomu trylogii "Angelfall" i po odkładaniu jego lektury na czas, gdy już odświeżę sobie pierwsze dwa tomy, w końcu przeczytałam trzecią część! Od samego początku spodobała mi się opowieść, jaką stworzyła Susan Ee, oraz styl, w jakim ją opowiedziała. Zakończenia serii bywają różne - jedne lepsze, inne gorsze, ale zawsze ma się wobec nich spore oczekiwania. Czy autorka spełniła moje względem finału oczekiwania? Przekonajcie się sami! ;)

Tym razem nie starałam się sama zarysować fabuły książki (...), bo tyle w książce się dzieje, że obawiałam się, iż za bardzo się rozpiszę i zacznę wnikać w szczegóły. Susan Ee puściła wodze fantazji i z wielu stron zaczęła sypać pomysłami na to, co po kolei ma się wydarzyć. Często byłam zaskoczona tym, jaki obrót przybierają sprawy i przyznać muszę, że w natłoku zdarzeń, w pewnym momencie zaczęłam się niecierpliwić, ile jeszcze musi się wydarzyć, by w końcu wszystko się rozegrało, a mnie dane było poznać zakończenie. Na szczęście wreszcie się doczekałam. :)

Przez kilka dni nie umiałam się zebrać, by napisać recenzję tej książki. Cóż o niej mogę powiedzieć, by uniknąć zaspojlerowania jakiejś ważnej rzeczy? Cóż więcej mogę dodać o trzecim tomie, poza tym, co już napisałam o poprzednich dwóch tomach? Po raz kolejny Susan Ee prezentuje swoim czytelnikom brutalny świat, w którym życie można stracić bardzo łatwo. Zbliża się ostateczne starcie, nadchodzi apokalipsa, a wraz z nią gniew aniołów i morze potworności. Penryn wraz z Raffem starają się znaleźć sposób, by powstrzymać rządnego władzy Uriela. Akcja gna do przodu, przenosząc czytelnika wraz z bohaterką w różne niebezpieczne miejsca, a sama Penryn nieraz ociera się o śmierć.

Jedną z rzeczy, jakie bardzo ciekawiły mnie w tej części, zanim po nią sięgnęłam, było to, co stanie się z relacją Penryn i Raffe'a. Wiem o tym, że niektórzy narzekali, iż autorka zaczęła w pewnych momentach za bardzo się na tym skupiać, ale podejrzewam jednak, że większość czytelników, a szczególnie nastoletnich czytelniczek, nie mogła doczekać się tego, co stanie się z tą parą. Lubię romanse paranormalne i jak najbardziej kibicowałam zakazanej miłości tej dwójki. Między nimi iskrzy i chociaż oboje wiedzą o tym, że ich związek jest zdradą własnego gatunku, nie zawsze są w stanie zapanować nad uczuciem. Walka serca i rozumu toczy się nieustannie.

"Angelfall" to świetnie wykreowani główni bohaterowie, którzy bezceremonialnie kradną serce czytelnika. To także świetnie postaci drugoplanowe, bez których powieść nie miałaby takiego uroku. Po raz kolejny bardzo ważne role ogrywają "lekko" stuknięta matka Penryn, jej młodsza siostrzyczka oraz bliźniacy Dee i Dum.
Jednym z wielu zaskoczeń, jakie w trzecim tomie zaserwowała mi Susan Ee, była możliwość poznania kolejnych wydarzeń z przeszłości Raffe'a, w której pojawiła się pewna również drugoplanowa, ale bardzo istotna postać. Jej historia sprawiła, że spojrzałam na nią zupełnie inaczej.

Zakończenie powieści pozostawiło uchyloną furtkę do kontynuacji i nie obraziłabym się, gdyby autorka zechciała coś jeszcze dopisać do historii Penryn i Świata Po. Jestem zadowolona z tego, jak zakończyła się ta trylogia, chociaż drobnym minusikiem trzeciego tomu było to, że trochę za długo musiałam czekać na ostateczną bitwę. Samo przygotowanie do niej wydawało mi się absurdalne, jednak z czasem wszystko zyskało sens.

"Angelfall" cenię nie tylko za wartką akcję, bohaterów i ciekawy pomysł na powieść. Ta książka porusza wiele dylematów moralnych i skłania do myślenia, jak ja postąpiłabym, gdybym stanęła przed zbliżonym dylematem i co bym wybrała - własne bezpieczeństwo i poczucie winy czy ryzyko i prawdopodobieństwo śmierci.
"Angelfall" to także książka, która sporo czerpie z Biblii, a szczególnie z Apokalipsy, której przebieg chce odwzorować rządny władzy anioł.

Chociaż zakończenie trylogii ostatecznie mi się podobało, to pozostawiło ono po sobie pewną pustkę. Żal, że to już koniec i moja przygoda z Penryn i Raffe dobiegła końca. "Angelfall" pozostanie jednak jedną z moich ulubionych serii młodzieżowych i zawsze będę ją polecała.

Recenzja pochodzi z mojego bloga: zaczytana-dolina.blogspot.com