All The Unknown, płyta winylowa (Płyta Analogowa)

Album ukazuje szeroko otwarty dźwiękowy świat możliwości kompozytorskich pianisty Erola Sarpa i producenta/inżyniera Lukasa Vogela, którzy od momentu powstania zespołu w 2012 roku tworzą swój nowoczesny i unikalny elektroniczny wir na preparowanym fortepianie. Bez potrzeby grania całości na żywo, ten nowy album pokazuje, że para ponownie zestawia stare i nowe, zapuszczając się dalej w elektroniczny kosmos uzbrojony w fortepian, samodzielnie zbudowaną mechanikę sterowaną komputerowo i nowe poczucie swobody. Posłuchaj uważnie, a usłyszysz staromodne hip-hopowe beaty uwikłane w melodyjny fortepian lub poczujesz zimne techno spoglądające w przeszłość. Chcieliśmy zostawić tą piękną, romantyczną, fortepianową muzykę za sobą - wyjaśnia Sarp, którego powinowactwo z taneczną muzyką nie zawsze miało wpływ na jego proces twórczy. 

Motywy muzyki tanecznej, na All The Unknown dają delikatnie o sobie znać w nienagannie fakturowej palecie, która mimo wszystko wykorzystuje dźwięki wykreowane przy pomocy fortepianu. Te dźwięki i próbki są wyzwalane i zbierane za pomocą mechanizmów wbudowanych przez Vogela i umieszczone wewnątrz fortepianu, a następnie wyodrębnione, przetwarzane i ukształtowanej poza ich pierwotną tożsamością, tworząc rytmy i dźwięki. Połączenie tych organicznych fortepianowych dźwięków jest paliwem kreatywności Grandbrothers. Otwierający album All The Unknown utwór „Howth” zaczyna się od perkusyjnej gry na fortepianie, która tańczy wokół znanych wcześniej muzycznych motywów Grandbrothers, jednak rozwija się w stronę elektroniki. Utwór tytułowy rozwija się w podobny sposób, prowadzony przez emocjonalne, kaskadowe klawisze, które zderzają się z zacinającą się cyfrową perkusją. Wielowarstwowo zaaranżowany „Silver”, pokazuje głębokość i zakres ich nowej muzyki, z uwagą skierowaną na wyrafinowaną partię fortepianu Sarpa. W innym momencie „The Goat Paradox” daje chwilę wytchnienia za sprawą minimalistycznej szkoły hipnotycznego arpeggia, a „Auberge” odbywa celowo kojącą podróż przez kosmiczny wszechświat. Mieliśmy pewne fragmenty pomysłów, które chcieliśmy spróbować połączyć razem - wyjaśnia Sarp. To była jedna z tych magicznych chwil wieczoru, kiedy nie rozmawialiśmy zbyt dużo. Zdecydowaliśmy się po prostu grać i zobaczyć co z tego wyjdzie. 

Te utwory streszczają nastrój płyty, która porusza się płynnie od jasności i spokoju do księżycowego mroku i melancholii, napędzany przez elektroniczne rytmy i dźwięki, które zachęcają do ruchu. Chociaż muzyka jest tęsknotą, czasami jest przy tym bardzo energiczna, a te mocne beaty pchają cię do przodu. Chcemy, aby każda piosenka przynosiła na koniec trochę nadziei - mówi Sarp. „Organism ” uosabia to uczucie z euforii. Ten rave’owy hymn duet rozpoczyna w nowatorski sposób; od rytmu automatu perkusyjnego, który przekształca się w coś żywego. Chociaż mieliśmy nowe podejście, początkowo trzymając się z dala od fortepianu, ostatecznie to był jeden z tych rzadkich utworów na tym albumie, który został stworzony po staremu; z improwizacji, rozwijając pomysły podczas wspólnego jamowania. Napisaliśmy ten utwór w jeden dzień; jest szorstki, prosty i ma dużo energii. Nie mogę się doczekać, aż zagramy go na żywo. Dlatego go lubię - podsumowuje Vogel. Sarp i Vogel spotkali się prawie dziesięć lat temu studiując inżynierię dźwięku i filmu w Düsseldorfie. Zaczęło się od fortepianowych umiejętności Sarpa, które Vogel przerabiał przy pomocy oprogramowania i mechanicznych urządzeń. Tak powstał Grandbrothers. Duet stał się znany za sprawą ich „czterorękiego” podejścia, łącząc emocje i melodyjną wrażliwość z inteligentną inżynierią. Duet zaczął koncertować w całej Europie, wyprzedając kluby i sale w filharmoniach. Grandbrothers zadebiutował w 2015 roku albumem Dilation, po którym pojawił się majestatyczny Open; wirujący fuzją elektroniki i klasycznego fortepianu, który został wydany w 2017 nakładem City Slang. 

Dziś już nie mieszkają w Düsseldorfie, ciągle jednak spędzają dużo czasu na rozwijaniu pomysłów i produkcji. Ten nowy album idealnie dokumentuje ten proces. Główną różnicą w stosunku do poprzednich albumów, jest to, że kiedyś wszystko musiało być zrobione w jednym momencie, na tym instrumencie - wyjaśnia Vogel. Ale teraz ta reguła nie obowiązuje. Zaczęliśmy komponować przy pomocy komputera, co możemy sięgać po więcej warstw. Ciekawi nas, jak daleko możemy się posunąć w elektronicznym kierunku. W mającym hip-hopowy posmak „Mourning Express”, para wykorzystuje taśmowy magnetofon, by osiągnąć klasyczne brzmienie. To brzmi jak próbkowany beat, ale to ciągle jest fortepian. Nie tylko eksperymentujemy z dźwiękiem fortepianu, ale również z innymi brzmieniami - wyjaśnia Sarp. Kiedyś to zawsze byłem ja, siedzący przy fortepianie, ale teraz są trzy czy cztery partie, których nie byłbym wstanie zagrać na raz, bo jest za dużo nut - kontynuuje Sarp. To nie byłoby możliwe, bo mam tylko dziesięć palców. To nowe podejście otworzyło nowe światy i dało więcej możliwości do tworzenia muzyki. 

Tracklista: 

1. Howth 
2. What We See 
3. Umeboshi 
4. All the Unknown 
5. The Goat Paradox 
6. Four Rivers 
7. Shorelines 
8. Auberge 
9. Organism 
10. Silver 
11. Black Frost 
12. Unrest 
13. Mourning Express