Cienie kadetek. Akademia Pennyroyal. Tom 2 (okładka  twarda, wyd. 05.2017)

Po zdemaskowaniu ukrywającej się w Akademii wiedźmy oraz zwycięskiej walce o życie, Evie stała się niezwykle popularną kadetką. Niczym celebrytka musi kryć się w cieniu, a przestrzeń pod jej łóżkiem wypełniają sterty listów od wielbicieli. Akademia, za jej sprawą, przechodzi prawdziwe oblężenie; chmara kadetek rozpoczęła naukę na pierwszym roku, ponieważ każda chce być taka jak Evie... ta jednak czuje się nie najlepiej w nowej roli, trudno jej się odnaleźć wśród podarunków, rzucanych z każdej strony pochwał i oczu pełnych podziwu śledzących każdy jej ruch. Popularność popularnością, ale działać trzeba, kolejny rok zaliczyć należy, a wymagania stawiane kadetkom są coraz bardziej wyszukane, a niektóre zadania prawie nie do zrobienia. Nie byłoby jednak ciekawie, gdyby wszystko ograniczało się do nauki – owszem, niezwykłości wykładane są tu przez niesamowite osobistości, ale to nie wszystko. Z wiedźmami walczyć trzeba. Co jednak wszystkich dziwi, te się ostatnio nieco się wycofały. Ale wiecie... zło nie śpi, a czasem okazuje się, że nie tylko wiedźma może być prawdziwym wrogiem. W zupełnie nowej, chociaż pozornie znanej rzeczywistości, muszą odnaleźć się nasi bohaterowie: Evie, Maggie, Demetra i Bazyl nie raz staną wobec trudnych wyborów, a jeszcze częściej będą musieli pokonać swoje słabości i po prostu spojrzeć w głąb siebie – trudna sprawa. Nowy rok to dla kadetów nowe wyzwania i próba przyjaźni. Czy wszyscy poradzą sobie z wykańczającymi treningami nie odkryją to, co jest "czymś więcej, niż się zdaje"? Sprawdźcie koniecznie. Magiczny klimat i wartka akcja Historia zachwyca klimatem! Od razu dajemy się porwać do smoczej jamy, by potem wyruszyć do Czarnych Błot, będąc po drodze świadkiem zjawiska nad wyraz niepokojącego. Trafimy z powrotem do Akademii Pennyroyal, zahaczymy o niejedną wieżę, przemierzymy kolejny mroczny las. Będzie się działo! Jak po pierwszym tomie byłam niepocieszona głębią relacji między bohaterami, tak drugi tom w pełni spełnił moje oczekiwania. Nie zabrakło tematu przyjaźni wraz ze wszystkimi jej blaskami i cieniami, rozwinęło się uczucie – pierwsze, dziewicze, słodkie i niewinne, mamy też do czynienia z więzami rodzinnymi, które zostały tu naprawdę porządnie zobrazowane – nawet się wzruszyłam, nawet łezka pociekła! Cieszę się, że tak to wszystko zostało rozegrane, bo historia zyskała dzięki temu – zaraz obok wartkiej akcji i ciekawych splotów okoliczności – pewną głębię. Z bohaterami można się porządnie zżyć, można ich lubić, trzymać kciuki za powodzenie misji i mieć cichutką nadzieję, że wszystko dobrze się skończy. Nie zabraknie tu elementu zaskoczenia! Podobnie jak w pierwszym tomie, autor szykuje dla Was niesamowity finał! Książkę czyta się błyskawicznie i z przyjemnością. Taki powrót do przeszłości bardzo dobrze mi zrobił. Niestety historia jest jeszcze zbyt skomplikowana dla mojej pięciolatki, ale wiem, że dziesięcioletnia córa przyjaciółki pokocha tę opowieść, więc z przyjemnością podsunę Młodej ten tytuł. Czy polecam? Jasne. "Akademia Pennyroyal. Cienie kadetek" to pełna fantastycznych zjawisk, miejsc i postaci opowieść, która trafi w niejedno serducho. Dynamiczna akcja, dobrze rozbudowany wątek przyjaźni i relacje rodzinne oraz te panujące w Akademii, gwarantują porządne zaczytanie. Ta historia nie nudzi, ale zabiera w świat magii i pozwala uwierzyć, że każdy może być księżniczką. I Ty, i ty... ona i on również. Dla dzieciaczków 9+, ale i mama znajdzie tu coś dla siebie :)

Evie, główna bohaterka cyklu Larsona udowodniła wszystkim swoją siłę i odwagę. Dzięki tamu przyjęto ją do elitarnego grona uczniów Akademi Pennyroyal, w której będzie mogła pobierać niezbędną naukę. Jeszcze do niedawna nikt nie chciał mieć z dziewczyną nic wspólnego, teraz - wszyscy chcieliby się z nią przyjaźnić. Tylko czy takie znajomości wpłyną dobrze na dziewczynę? Rzesze nowych uczniów wypełniły mury Akademii po spektakularnym zwycięstwie Evie. Dziewczyna wychowywana przez smoki musiała zmierzyć się z wiedźmami, by móc odnaleźć swoje miejsce pośród szkolonych księżniczek. Nikt nie dawał jej szans na wygarną - a jednak osiągnęła zamierzony cel. Tylko co teraz? Dziewczyna jest już na drugim roku, ale to jedynie złudna chwila bezczynności, bo w powietrzu już wisi kolejna przygoda. Seria M.A. Larsona to wielka przygoda, wymieszana z pędzącą akcją i czarodziejskimi zwrotami akcji. Nie da się przy tej książce nudzić, niezależnie od wieku czytelnika. Przewracając każdą kolejną stronę zastanawiałam się jak to jest, że mimo mojego dorosłego już wieku zachwycam się przygodami fantastycznymi w krainie wiedź i księżniczek. Czyżby właśnie te drugie tak pozytywnie na mnie wpływały? Nie jestem pewna, bo okazało się, że księżniczki, które znaliśmy do tej pory wcale nie są takie urocze i dostojne. Choćby teraz, na oczach Evie napadają na bezbronną kobietę i nikt nie interweniuje. Bo niestety nikt nie wierzy dziewczynie. A przecież prawda jest zawsze mile widziana, czyż nie tak? Humor w tej powieści subtelnie otula czytelnika i nie pozwala mu opuścić fabuły do samego końca, ale tak naprawdę to przepełniona przygodami akcja jest tutaj największym atutem. Autor zebrał w jedno podstawowe wartości - przyjaźń, która ujawnia się w najmniej spodziewanych momentach. Walkę dobra ze złem, gdzie zło wyraźnie wytycza nam granice. Szczęście w nieszczęściu, gdy przychodzi walczyć z kolejnymi problemami. To sprawia, że książka jest ciekawa i niezwykle wiarygodna, choć przecież akcja rozgrywa się na przestrzeni magicznego świata. A jednak czarownice, pokręcone księżniczki, smoki i inne stwory towarzyszyły nam od zawsze. Może właśnie te stworzenia stawiają książkę w pozytywnym świetle? Trudno odpowiedzieć na to pytanie jednoznacznie, bo pozytywnych elementów w tej powieści jest całe mnóstwo. Kontynuacja to lektura doskonale pasująca do pierwszego tomu - tyle samo dobrych przygód i wyjątkowych bohaterów. Nie spodziewałam się, że z zapartym tchem będę śledziła kolejną przygodę Evie, a właśnie tak się stało - trzymałam za nią kciuki do samego końca. To bardzo pomysłowa i dobrze napisana historia, od której mogliby się uczyć niejedni pisarze fantasy. Polecam!