Adrian Sherwood Presents: Dub No Frontiers (CD)

“Jeden z najbardziej wpływowych producentów na świecie” The Guardian

"Wyrafinowany talent muzyczny"- Pitchfork

"Wizjonerski producent" Uncut

"Kariera Sherwooda jest uosobieniem międzyrasowej trajektorii dubu"  The Quietus

Nie da się ukryć, że najsłynniejsze nazwiska w reggae należą do mężczyzn. Mimo że reggae jest znane z tego, że w swojej muzyce buntownicy zwracają uwagę na niesprawiedliwość i nierówności, wciąż jest zdominowane przez męskie głosy, męskich producentów i męskich muzyków.

Album jest przystanią dla nielicznych, wielkich, międzynarodowych artystek, które obecnie jednoczą się w dubie. Inspiracją do powstania albumu były wokalistki, które pomysłodawca projektu i producent On-U Sound znał z Wielkiej Brytanii lub poznał podczas podróży po świecie. "Wiele z nich mówiło, że czuły, iż arena dub/reggae jest domeną mężczyzn, a nawet je trochę onieśmiela, więc postanowiliśmy zaprosić je do nagrania wybranych przez siebie utworów, które wykonały w języku innym niż angielski".

Rezultaty są spektakularne: dziesięć utworów wyprodukowanych przez Sherwooda, gdzie połowa z nich została współtworzona z nieżyjącym już Lincolnem „Style” Scottem i zaaranżowana przez Skipa 'Little Axe' McDonalda, rozbrzmiewa niesamowitą energią. Wyjątkowy klimat albumu powstał przez połączenie delikatnego, pięknego utworu zaśpiewanego w języku hindi w rytmie Sacred Ground "Meri Awaaz Suno (Hear My Voice)" Rity Morar, tunezyjskiej artystki Neyssatou, która zaśpiewała po arabsku utwór "War" Boba Marleya, a także hipnotyzującego wykonania w języku romskim "Chavale" przez Kerievę McCormick, która wraz z Sherwoodem zainicjowała ten projekt.

Kobiety odgrywały kluczową rolę w kształtowaniu tożsamości tej muzyki od samego początku jej istnienia. W latach 40. XX wieku folklorystka Louise Bennett-Coverley położyła podwaliny, propagując w swojej poezji rodzime narzecze wyspy. W latach 50. tancerka Anita 'Margarita' Mahfood prowadziła kampanię na rzecz publicznej akceptacji rastafarian, wówczas prześladowanych i postrzeganych jako wyrzutki, wykorzystując w swoich recitalach rastafariańską grupę bębniarzy Count Ossie and The Mystic Revelation of Rastafari. Natomiast Patricia Chin była współzałożycielką legendarnego Randy's Record Mart, która obecnie kieruje VP Records. W latach 60. Millie Small przedstawiła ska międzynarodowej publiczności swoim przebojem "My Boy Lollipop", a Sonia Pottinger rozpoczęła innowacyjną karierę producencką. Oczywiście są też wspaniałe kobiece głosy, od Phyllis Dillon po Lady Saw, które pchnęły muzykę do przodu, od rocksteady po dancehall i nie tylko.

Adrian Sherwood oczywiście zna swoją muzyczną historię i współpracował z kobietami od samego początku istnienia swojej wytwórni On-U Sound, a przede wszystkim z supergrupą New Age Steppers, którą współtworzył z wokalistką Slits Ari Up, a w której składzie znalazły się także Neneh Cherry, Vivian Goldman i Vicki Aspinall. Wydał także jedyny album nowojorskiej wokalistki no wave Judy Nylon "Pal Judy" z 1982 roku, współpracował z żeńskim zespołem reggae Akabu i wydał w swojej wytwórni debiutancką piosenkę Shary Nelson z Massive Attack "Aiming at Your Heart" z 1983 roku. Ponadto wydał "Short and Sweet", debiutancki album Annie Anxiety Bandez z 1992 roku pod pseudonimem Little Annie oraz wspomógł debiutancki album swojej córki Denise Sherwood "This Road" z 2020 roku, wydany przez Evergreen Recordings.

Prace nad projektem trwały około dziesięciu lat, ale sam proces był niezwykle prosty. "W dzisiejszych czasach kontakt z innymi jest łatwiejszy niż kiedykolwiek" - mówi Sherwood. "Po prostu digitalizujesz rytm, wysyłasz plik do Japonii, Chin, Tunezji czy Afryki, następnie wokalista nagrywa wokal i odsyła plik z powrotem, to genialne. Dzięki technologii możemy zjednoczyć świat poprzez muzykę. Jak większość ludzi, którzy kochają reggae, ja również mam obsesję na punkcie wersji, które są unikalne. Kiedy słyszysz rytm, to jest to dzieło sztuki i uwielbiasz słuchać niezliczonych wersji tego samego. Zacząłem gromadzić i wersjonować rytmy, niektóre już istniejące, takie jak "War", a niektóre nowe. Kiedyś nawet rozważałem zrobienie całego albumu z wersjami rytmu 'War'".

Zalążek nowych wersji powstał podczas sesji w Londynie z udziałem takich luminarzy reggae, jak klawiszowiec Franklin 'Bubblers' Waugh, który grał ze Sly'em i Robbiem, nieżyjący już basista George Oban i wspomniany perkusista Style Scott, a także sekcja rytmiczna Sherwooda oraz gitarzysta Vince Black i zespół Ital Horns. "Złamaliśmy rytmy i ułożyliśmy je na nowo. Przerobiliśmy je, całkowicie przebudowaliśmy, a następnie ulepszyliśmy i zaprosiliśmy wokalistki do nagrań. Projekt ciągle ewoluował. Rozwijał się i przekształcił w coś niezwykle potężnego".

Sherwood jest dumny z pracy, którą wszyscy wykonali. "To właściwi ludzie pracujący razem we właściwym czasie i z odpowiednią wytwórnią. Może nie jest to komercyjny album, ale to piękna rzecz. Wiem, że ludzie to pokochają". Adrian Sherwood planuje także zabrać płytę "Dub No Frontiers" w trasę koncertową. "Wizja od początku była taka, żeby to było coś na żywo, żeby ten niesamowity skład był wspierany przez całkowicie żeński zespół. Wyobraźcie to sobie."

Okładka albumu to wizerunek Afeni Shakur Davis namalowany przez artystę, muzyka i filmowca Petera Harrisa. Jego odważne portrety kobiet, które przeszły transformację, dominują w booklecie dołączonym do albumu, stanowiąc doskonałe wizualne tło dla muzyki zawartej na płycie.

Tracklista:

1. Yehaiyahan - Love Hurts
2. Likkle Mai - Haste Makes Waste
3. Rita Morar - Meri Awaaz Suno (Hear My Voice)
4. Temi Oyedele - I Dupe (Thanks Giving)
5. Neyssatou – War
6. Maria Wenda - Okama Werek Halok
7. Kerieva – Chavale
8. JaGodDa - Krysztalowy Aniol (Crystal Angel)
9. Saba Tewelde - Semarulay Daqey
10. Nadya Ostroff DR.NO - Little Cosmonaut