1795 (okładka  miękka)

Super

Po przeczytaniu „1793”, „1794” z niecierpliwością wyczekiwałem premiery najnowszej książki Niklasa Natt och Daga. Gdy tylko książka „1795” trafiła do moich rąk, nic nie miało znaczenia. Bez chwili zastanowienia oddałem się w wir czytania. Dzięki klimatycznej historii mogłem przeżyć wiele emocji, z którymi pragnę podzielić się z Wami w tej recenzji. A recenzowanie takich książek, to nie tylko przyjemność, lecz również moja powinność, aby do Waszej czytelniczej świadomości wpadła książka, którą warto przeczytać. „1795” to trzecia (i niestety ostatnia) część fenomenalnej serii, w której Niklas Natt och Dag ukazuje nam Szwecję końca XVIII wieku. Autor zaprasza nas do Sztokholmu, miasta mrocznego, przesiąkniętego złem oraz oparami alkoholu. Co ważne autor doskonale oddaje ducha tamtej epoki, opisuje ją taką, jaka była – bez koloryzowania, lecz z wszystkimi jej cieniami. W tej historii zło jest wszechobecne, a postać Tycho Cetona totalnie wpada w naszą pamięć. Jego dążenia budzą grozę, bowiem jest on przesiąknięty żądzą odzyskania dawnej pozycji. Poczucie sławy w jego umyśle jest wszechogarniające tak bardzo, że nie zatrzyma się przed niczym, aby osiągnąć swój cel. Postanawia wprowadzić swój plan, który pogrąży mieszkańców Sztokholmu. Drogą do tego jest wystawienie przedstawienia, które ma na celu zbulwersować sztokholmską społeczność. Czy zdoła wprowadzić swój plan w życie? Czy tym samym uzyska oczekiwany efekt? Koniecznie przekonajcie się o tym na własnej skórze. Bądźcie pewni, że podczas czytania tej książki ciarki na skórze będą nieodłącznym elementem lektury. Z drugiej strony Emil Winge zrobi wszystko, aby powstrzymać Cetona. Niestety poprzez bierność władz, jego pozycja w tej walce jest osłabiona. Włodarze miasta mają inne ważniejsze sprawy, a jego towarzysz, Mickel Cardell skupił się na innej sprawie, związanej z poszukiwaniem Anny Stiny Knapp. Jaki zatem będzie finał tej historii? Zatrważający – tego możecie być pewni. Wszak trzymacie w ręku thriller napisany przez Niklasa Natt Och Daga – pisarza, który ukazał swój twórczy potencjał w dwóch wcześniejszych częściach tej trylogii. Bez wątpienia cała trylogia zasługuje na największe słowa uznania. Za historię, styl, język, mroczny klimat oraz wsiąkającą do cna fabułę, od której nie sposób się oderwać. Nawet długo po zakończeniu lektury. A ja mam nadzieję, że to nie ostatnie słowa pisarza i niebawem uraczy nas kolejnymi książkami, na które czekam z niecierpliwością. „1793”, „1794”, „1795” to książki, które nie tylko wzbogacą Wasze domowe biblioteczki, lecz sprawią, że Wasze emocje i wyobraźnia otrzymają solidny zastrzyk. Ten zastrzyk warto sobie zaaplikować. Zdecydowanie polecam. Książka „1795” ukazała się nakładem Wydawnictwa Sonia Draga

Czy człowiek może od tak zniknąć? Chociaż w erze cyfrowej wydaje się to wręcz niemożliwe, to nierzadko możemy usłyszeć o osobach po których ślad zaginął. Jednakże współczesne metody śledcze w znacznej mierze pomagają taką osobę odnaleźć. Jak zatem ponad 200 lat temu pierwsi detektywi, mierzyli się z problemem zaginięć osób oraz ukrywaniem się zbiegłych przestępców? Książka „1795” autorstwa Niklasa Natt och Dag’a jest najnowszą częścią serii Bellman Noir. Autor po raz kolejny zabiera nas w podróż do XVIII wiecznego Sztokholmu. Pozycja ta jest bezpośrednią kontynuacją „1794”, ciągnąc wątki rozpoczęte w poprzedniczce. Książka sama w sobie napisana jest w bardzo mrocznym klimacie, pełnym przemocy i brutalności otaczającego świata. Fabuła jednak nie jest zbytnio ciekawa, poboczne historie są zbyt przedłużane i na dobrą sprawę przez większość czasu nic się nie dzieje. Przytłacza również liczba wątków prywatnych i problemów samych detektywów. Zatem, po dwóch poprzednich częściach, które oceniam dość wysoko, nie jestem w stanie wystawić jej pozytywnej oceny.

Seria zakończona z przytupem. Jak zwykle było bardzo gorzko, autor zostawił zakończenie z lekkim niedosytem, uczuciem niesprawiedliwości. Cała książka przepełniona jest emocjami, kończy wszystkie rozpoczęte wątki. Było mi momentami smutno, że więcej nie spotkam Cardella i Wingego. Dla mnie mrok tej książki, atmosfera, ukazanie niesprawiedliwości świata jest czymś, co podkręca tę książkę i nadaje jej niepowtarzalnego klimatu. Dodatkowym smaczkiem jest fabula, wymyślona niczym majstersztyk. Mnóstwo tutaj wątków, zwrotów akcji, elementów, łatwo się zgubić, więc trzeba poświecić tej książce nieco uwagi. Ale warto!