Źródła (okładka  twarda, wyd. 11.2023)

Cudownie poetycka i przerażająco realistyczna historia społeczna wiejskiej Francji rozpięta między dekadami XX wieku

"On" - ile grozy może skrywać się w tym krótkim słowie przekonamy się podczas czytania powieści "Źródła" Marie-Helene Lafon. Żona, mąż, córka. Ofiara, oprawca, świadek opowiadają o strachu, rywalizacji, walce, pogardzie, wstydzie, obojętności. Francuska prowincja, majętne gospodarstwo, rodzina, której pozornie niczego nie brakuje, a tak na prawdę nie potrafili zdobyć tego, co jest najważniejsze. Przemocowy mąż, zastraszona żona i dzieci. Rodzina wyłącznie na papierze. Grupa ludzi nieznosząca swojego życia. W "Źródłach" cofniemy się do roku 1967. Postawa, dylematy żony pokazują różne oblicza uzależnienia kobiety od mężczyzny. Od tego czasu wiele się zmieniło. Rewolucja seksualna zbiera swoje żniwa. Jednak zastanawia mnie, czy w głowach ludzi zmieniło się wystarczająco. Co prawda rozwód nie jest już czymś niezwykłym, ale... Jakie myśli targają kobietą, która nie wie, jak odejść od toksycznego partnera? Ciężary, skutki pewnych decyzji dalej ona dźwiga na swoich barkach. Bardzo cenię pisarzy/pisarki , którzy szanują czas czytelnika. Taka jest proza Marie-Helen Lafon. Francuska autorka nie opisuje szczegółowo sytuacji rodziny z powieści. Kilka dni, kilka scen, kilka wspomnień wystarczy, aby czytelnicy wiedzieli o nich wszystko. Na koniec muszę podkreślić, jak emocjonalną powieścią są "Źródła". Pisać o emocjach właściwie ich nie nazywając to mistrzostwo świata. Kochani, oto prawdziwe arcydzieło.

Nie czytalam opisu tej książki. Gdy ją chwyciłam wczoraj wieczorem w swoje ręce, nie wiedziałam jeszcze, że się nie oderwę dopóki nie przeczytam ostatniej strony. Nie spodziewałam się takiego tematu- przemoc, rodzinny dramat i historia opowiedziana z trzech perspektyw: bitej żony, przemocowego męża i dorosłej już córki, która jako dziecko, była świadkiem wszystkiego. Te trzy perspektywy są niesamowite, nie powodują, że zmieniamy o kimś zdanie, ale jednocześnie pozwalają poznać szerszy kontekst, coś bardziej zrozumieć, choć nie usprawiedliwiać. Książka ta pokazuje też moc słowa, moc powiedzenia stop moc rodzinnych więzi i tego, że czasami warto powierzyć komuś naszą tajemnicę, by nie usychać pod jej ciężarem. Choć temat jest bardzo poważny, czyta się to świetnie. Jednym tchem! Lafon wspaniale oddaje wszystkie emocje bohaterów, wielowymiarowość ich konfliktu. Pokazuje jak rodzinny dramat wpływa na całą rodzinę, jak oddziałuje na bliższych i dalszych jej członków. Przemoc może odbywać się między mężem, a żoną w domowym zaciszu, ale cierpią na tym wszyscy. Źródła porywają więc od pierwszych stron, chcemy wiedzieć jak zakończy się ta historia. Jeśli więc jesteście tego ciekawi, podobnie jak ja byłam, to bardzo Wam polecam tę książkę. Zapleciony_warkocz na IG