Złote przeboje (CD)

Krystyna Giżowska zadebiutowała w wieku lat 14 w 1968 roku, jako solistka w Zespole Pieśni i Tańca Transportowiec w Koszalinie. W tym samym roku została finalistką popularnego wówczas konkursu Giełda Piosenki, podczas którego poznała Ryszarda Balickiego oraz Ryszarda Poznakowskiego i nawiązała współpracę z ich big-bandem. W 1969 roku po otrzymaniu honorowej nagrody od publiczności na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu związała się z wojskowymi zespołami – Flotyllą i Radarem. Tam, pod kierunkiem m.in. Danuty Baduszkowej i Jacka Korczakowskiego, nauczyła się dykcji, solfeżu, emisji głosu i ruchu scenicznego. Profesjonalną karierę zaczęła w latach 70., występując w zespołach wojskowych, jako solistka. Samodzielną drogę na estradzie Krystyna Giżowska rozpoczęła w 1976 roku na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Soczi. Mimo skromnego (acz własnego) repertuaru zdobyła II nagrodę dzięki wypracowanej technice śpiewania i obyciu estradowemu.
 
Nabyte umiejętności przyniosły jej też kolejne sukcesy: II nagrodę na Coupe d’Europe w Austrii w 1977 roku, I nagroda za interpretację piosenki do muzyki Chopina na Festiwalu Przebojów w NRD w 1978 r., III nagrodę i nagrodę publiczności na Festiwalu Piosenki w Dreźnie w 1979 r., Grand Prix na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Szwecji w 1981 r., Grand Prix na MFP Sopot w 1984 r.

Krystyna Giżowska stała się gwiazdą największego formatu. Zaczęła nagrywać płyty, programy i piosenki we wszystkich stacjach radiowych i telewizyjnych. Znana jest z muzykalności połączonej z naturalnością w śpiewaniu i poruszaniu się na scenie. Repertuar jej piosenek jest bardzo różnorodny. Niektóre z nich – jak „Złote obrączki”, „Przeżyłam z tobą tyle lat” czy „Nie było ciebie tyle lat” – pobiły rekordy popularności. Z kolei utwory bardziej ambitne – jak: „Blue Box”, „Nim zrobisz błąd” czy „Koncert na światło i cień” – zyskały najwyższe uznanie krytyki.