Zaklinanie węży w gorące wieczory (okładka  twarda, wyd. 06.2022)

Nieobliczalny żart z czytelnika, niepokojąca wizja stolicy w obliczu katastrofy niezidentyfikowanego obiektu latającego, mroczne pokusy i fantazje w naszych głowach, to wszystko znajdziemy w zaskakującym debiucie Małgorzaty Żarów. To jak Masłowska z turbodoładowaniem sexu, bo scen takowych tu nie brakuje. Od początku witają niesamowite opisy brzydoty i zatęchłych zakamarków miasta. Panuje letni zaduch i skwar. Autorka serwuje nam wnikliwe obserwacje miejsc i ludzi z ukazaniem całej gamy ich niedoskonałości. Klaustrofobiczne detale części ciała, ubrań, odpadającego tynku na ścianie są jak najbardziej realne. Za to nasza główna bohaterka jest wyzwoloną, bezkompromisową kobietą a poznajemy ją w momencie zagadkowego i szokującego spaceru nad ranem po Warszawie w sukni ślubnej, szklanych butach, z butelką wina pod pachą i ukradzionym przedmiotem w gorsecie. Jak się okazuje, suknia należy do jej koleżanki Magdy, która raczej nie wie, że zmieniła ona właściciela. W trakcie szaleńczego spaceru po stolicy, w oparach trującego dymu poznajemy kilka osób, których historie podkręcają psychodeliczny wydźwięk książki. Wracając do naszej bohaterki- jej alter ego to Violet Love, pracuje na kamerce pokazując wszystkie swoje wdzięki za pieniądze, spełniając wszelkie (serio!) fantazje osób odwiedzających jej stronkę. Z pikantnych szczegółów dodam, że Violet w dzieciństwie chciała zjeść swoją siostrę, ktorej został ślad na nodze w kształcie zębów. Zaciekawieni? 😁 Książka z pewnością wyłamuje się wszelkim schematom, jest ciekawym eksperymentem słowem, obrazoburczym i szokującym czytelnika. Momentami metafor było za dużo i w pewnym momencie nie wiedziałam, co właściwie czytam 🫢 Polecam jako coś nowego i świeżego. Metafora obecnych czasów i tego, jakie mamy fantazje w głowach. Czy już wspominałam, że to książka dla dorosłych? 🫣 Bawcie się dobrze 😇 „Nigdy nie jest się bardziej czlowiekiem, niż kiedy się je, to najbardziej uczciwy moment, nie da się jeść i udawać kogoś innego jednocześnie”. Ig marmolada.bigos.ogorkikiszone

Rozczarowanie

Przeczytałam ją w lipcowy, gorący wieczór. Dawno żadna książka nie wlazła mi pod skórę tak jak ta. Klimat, język, bohaterowie, wszystko bardzo lepkie, gorące i w kolorze sepii. Lubię, kiedy książkę się czuje. Gdy dotyka, pachnie i śmierdzi. „Zaklinanie węży” tak robi. Dobrze robi. Polecam, koniecznie latem.

Książka dla fanów historii bez historii. Fabuła jest raczej zasłonką z koralików, niż czymś materialnym, ale nie o nią w tym wszystkim chodzi. Z rzeczy, które grają główną rolę, czyli język i bohaterowie, to drugie (ci drudzy?) prezentuje się lepiej. Każdy jest "jakiś" i ich losy orbitują wokół siebie w miarę sprawnie. Polecam do czytania w odurzającym upale, w chłodne wieczory może się nie sprawdzić.