Z powstania do Auschwitz (okładka  miękka, wyd. 07.2023)

Zakup tej książki to bardzo źle wydane pieniądze. Jak ocenić??? Najchętniej na zero, ale sytuację nieco ratują zamieszczone w drugiej części relacje ludzi. Objaśnienia pojęć na końcu książki moim zdaniem to nieporozumienie. Lepiej gdy są tradycyjnie w miejscu gdzie pojęcie się pojawia.

To są bardzo trudne tematy,przeżycia i cierpienie ludzi... Musimy o nich pamiętać... Czy sami znieślibyśmy tyle cierpienia...

Fajnie się czyta

Polecam

Polecam

„Mieszkaliśmy w kamienicy przy Żurawiej 28, gdy wybuchło Powstanie Warszawskie. Tego dnia z mamą drylowałyśmy wiśnie, a tata jak zwykle z kanapką w kieszeni poszedł do pracy. Nigdy już z niej nie wrócił. Ten letni sierpniowy dzień stał się początkiem apokalipsy, która przetoczyła się nad naszymi głowami. My, zwykli cywile, zapłaciliśmy za nią najwyższą cenę. Nikt nas nie pytał o zdanie. Nikt nas nie uprzedził. Niespodziewanie znaleźliśmy się w wirze historii, który pochłonął setki tysięcy niewinnych, bezbronnych ludzi. I choć przetrwałam, doświadczając piekła obozu Auschwitz, nie miałam do kogo i do czego wracać. Moje życie zakończyło się 1 sierpnia 1944 roku.” Te kilka zdań z tylnej okładki książki mogłoby z całą pewnością posłużyć za jej opinię. I naprawdę nie byłoby konieczności dopisywania czegokolwiek. Jednak, mimo wszystko, wypada od siebie dodać kilka słów. Zacznę nietypowo, bo od tego, że niezbyt chętnie sięgam po książki, które w tytule mają słowo „Auschwitz”. Ostatnimi czasy nastąpił na literaturę obozową jakiś dziwny boom, moda. A ja z modą nie płynę. Jestem przekorna. Poza tym uważam, że jeżeli coś powstaje w takim zalewie, to nie może być dobre. Ale ta książka jakoś zwróciła moją uwagę i dołożyła się jeszcze do tego kolejna rocznica Powstania Warszawskiego – już 79. „Z powstania do Auschwitz” to historia prawdziwa, która przedstawia wojenne i powstańcze losy mieszkańców kamienicy przy ulicy Żurawiej w Warszawie. Ludzi całkiem zwyczajnych, jak ja, czy Ty (tak Ty, który czytasz teraz tę opinię). To opowieść zbeletryzowana, więc czyta się ją bardzo dobrze, mimo często niezbyt przyjemnych momentów. Ale w końcu to czasy wojny. Głównym trzonem powieści jest Powstanie Warszawskie, jego upadek i czas po nim. Autorka jednak nie zaczyna od 1 sierpnia. Najpierw przybliża nam Warszawę wprawdzie wojenną, okupowaną, ale przed zrywem. Pokazuje nam życie mieszkańców wspomnianej kamienicy. Poznajemy rodzinę Roguskich, jednak to nie oni są głównymi bohaterami powieści, a ich sąsiedzi: Maria i Henryk z dziećmi (dwoma synami i dwiema córkami, Zofią i Anielą). Nina Majewska-Brown głos, czyli narrację oddała w swojej książce dwu paniom Marii i Zofii, niestety nie dane nam było poznanie nazwisk tych kobiet. W wywiadzie dla portalu samorządowego dowiadujemy się, że była to jedyna informacja, której nie ujawnili państwo Roguscy w trakcie rozmowy. Taka ostatnia tajemnica, której być może nie uda się nigdy rozwiązać. „Książka dzięki prawdziwym świadectwom ma także walor dokumentalny. To fabularyzowana opowieść o wojennych, zwłaszcza powstańczych losach. Wydaje mi się, że przybliżanie historii na bazie jedynie statystyk i suchych faktów do wielu osób nie trafia. Nie ma w tym emocji, prawdziwych ludzi i ich życia. Dlatego beletryzuję prawdziwe historie, bo dla czytelników jest to ciekawsze. Nie pozwalam sobie na fantazjowanie, zakłamywanie faktów, a współpracując z historykami i archiwistami, dbam, by wiernie odwzorować wydarzenia.” (z rozmowy z w/w portalem samorządowym) Do egzemplarza, który otrzymałam dołączona została mapa, zdjęcia oraz opaska powstańcza. A w książce możemy oglądać naprawdę sporo fotografii uwiarygadniających opowiadaną przez autorkę historię. Nie wiem czy ta opowieść jest faktycznie prawdziwa, jak podaje autorka. Bardzo chcę wierzyć, że tak jest, bo nie lubię być oszukiwana i chyba nikt nie lubi. Jeżeli ta historia wydarzyła się naprawdę, to warta była spisania i opowiedzenia. Powiem więcej, warta jest poznania oraz tego, aby ją mogło zobaczyć jak najwięcej osób. Powstałby na podstawie tej powieści z pewnością interesujący i wzruszający film. Cieszę się, że miałam przyjemność przeczytać tę książkę. Dobrze się stało, że akurat ten tytuł w jakiś dziwny sposób przykuł moją uwagę. Książka „Z powstania do Auschwitz” okazała się ciekawa, wciągająca i skłaniająca do przemyśleń. Polecam, by tę i inne historie ocalić od zapomnienia.

Jeśli lubicie książki, które opowiadają nam o czasach wojny, to myślę, że ta autorka, spełni Wasze oczekiwania. Przygodą, którą opisała, bardzo was zainteresuje. Autorka zawsze wzoruje się na zebranych materiałach, wywiadach i opowieściach ludzi, którzy pamiętają tamte czasy. Zbiera mnóstwo materiału i bardzo się przygotowuje do napisania książki. Na kartach tej książki znajdziecie zdjęcia ludzi. Ludzi, którzy opowiadają swoje historyczne przeżycia. Zdjęcia te dodają tej książce większej wyrazistości. Książki Niny Majewskiej-Brown najczęściej podzielone są na części. Ta książka zawiera ich pięć. W pierwszej będzie piękna, lecz bardzo smutną opowieść, tamtych chwil, tuż przed Powstaniem Warszawskim. Poznamy jedną z rodzin, małżeństwo z czwórką dzieci. Ich los był okrutny i nie opowiem Wam nic, by nie zrobić spojlera. Na pewno będzie to bardzo emocjonująca opowieść o walce o życie swoje i dzieci. Zobaczymy ból po rozłące, bo każdy z nich będzie musiał sobie radzić. Ta rodzina mieszkająca na wolności w kamienicy jednego dnia, a drugiego trafia do obozu, gdzie życie przekracza ludzkie wyobrażenie. Czy komuś z nich uda się wyjść z tego piekła? Druga część książki to opowieści ludzi, którzy jeszcze żyją i opowiadają wspomnienia z tamtych chwil w formie reportażu. Poznamy Warszawę i mieszkańców z ulicy Żurawiej, w dniu 1 sierpnia 1944 roku, dla wielu życie się skończyło, dla innych zaczęło się życie przez mękę. Wspomnienia są pięknie opowiedziane, dzięki czemu możemy się wczuć w panujący wtedy klimat i zobaczyć ludzi zagubionych, nieprzygotowanych na to, co ich czeka. Trzecia część opisuje ważne i znaczące miejsca w Warszawie, z okresu Powstania Warszawskiego. Czwarta część to najważniejsze pojęcia i nazwy, które dla nas są nieznane i nieużywane. W tamtych latach poszczególne nazwy miały istotne znaczenie. Bardzo ciekawe wiadomości są tam zawarte, o tajnych operacjach i kryptonimach. Wyjaśnienia tych pojęć podnoszą półkę gatunkową tej książki. Wielokrotnie przy czytaniu danych książek spotykamy się ze słowami, które znamy ogólnikowo, a tu mamy szczegółowe wyjaśnienia, temu opowieść ta staje się znacznie wyraźniejsza. W piątej części jest kalendarium. Skrótowe kalendarium lat okupacji i Powstania Warszawskiego 1944 roku. Gdzie możemy prześledzić prawie dzień po dniu, jak to powstanie się rozgrywało i jakie działania miały tam miejsce. Z wielką przyjemnością czytałam tę książkę, czując się troszkę jak na lekcji historii.

1 sierpnia o godzinie 17, w godzinie „W” kolejny raz wybrzmiały syreny, a Warszawa zastygła w bezruchu, by oddać hołd poległym w Powstaniu Warszawskim. Tego dnia zaczęłam czytać „Z powstania do Auschwitz” autorstwa Niny Majewskiej-Brown, książkę historyczną, przy której nie sposób uniknąć olbrzymich emocji. Losy Marii, jej męża, dwóch nastoletnich córek i młodszych synów są odbiciem sytuacji wielu polskich rodzin, które starały się zachować pozory normalności i radzić sobie najlepiej jak umiały pod niemiecką okupacją. Poznajemy ich przed wybuchem powstania, gdy już coś wisi w powietrzu. Od pierwszych strzałów w godzinie „W” szybko przechodzimy z nimi od ekscytacji i nadziei do rozpaczy. Strachu przed ciągłymi bombardowaniami, głodem i wszechobecną śmiercią nie zagłuszą dochodzące z daleka górnolotne słowa i obietnice bez pokrycia. Warszawiacy pozostawieni sami sobie chcą, żeby ten koszmar jak najszybciej się skończył. "Jeśli istnieje piekło, z pewnością tak właśnie wygląda." Autorka w swojej książce zawarła równie dużo emocji, co informacji. Poruszająca i tragiczna historia Marii i jej rodziny stanowi jej pokaźną część, ale równie ważne są relacje innych osób, które przeżyły powstanie i koszmar obozu. Nie wiedziałam, że tak wielu mieszkańców ewakuowanych ze zniszczonej doszczętnie Warszawy trafiło do Auschwitz. Relacje ocalałych wstrząsnęły mną jeszcze bardziej, gdy uświadomiłam sobie, że w tym czasie byli nastolatkami, często jeszcze dziećmi. Koszmar widziany ich oczami łamie serce. W kolejnych częściach książki Autorka przybliża najważniejsze punkty Warszawy z czasu powstania, wyjaśnia używane w jego trakcie, ale i w obozie pojęcia, przedstawia skrótowe kalendarium lat okupacji i Powstania Warszawskiego. Temat potraktowany kompleksowo pozwala poznać zarówno fakty, jak i wczuć się w ludzkie emocje. Kwestię zasadności zrywu powstańczego zostawmy z boku, choć budzi od lat gorące dyskusje. Bez wątpienia jednak to zwykli cywile, których zginęło wówczas niemal 200 tysięcy, zapłacili w nim najwyższą cenę.

📖📖📖📖📖 "Z powstania do Auschwitz" To pierwsze moje spotkanie z tą autorką i od razu jest ono o mocnym charakterze, a do tego z trudnym tematem, który jest jednak bardzo ciężkim doświadczeniem dla ludzi tamtych czasów. Nie neguję prawdziwości tej historii, bo nie należy to do mnie, a takie dopiski traktuje z dystansem. Książka jest prowadzona dwutorowo, co daje w efekcie bardzo dobry odbiór w czytaniu i pozwala czytelnikowi na dokładniejszą analizę tej historii. Pierwsza część to historia małżeństwa Marii i Henia oraz ich córek Zofii i Anieli, a także dwóch synów. Poznajemy ich życie oraz sąsiadów zamieszkujących przy Żurawiej 28 chwilę przed powstaniem. Te krótkie chwile, które są przedstawione pozwalają nam zrozumieć uczucia towarzyszące tamtejszej ludności, weź głębiej w świat, który w jednym momencie runął i zmienił przyszłość, a potem już nic nie było takie same. Czytamy o działaniach podczas bombardowania, a także inne przytoczone historie, które autorka opiera na faktach. Druga część to relacja osób z obozów pracy i koncentracyjnych, spisane historie są wstrząsające i zapadające w pamięć na długi czas, jak nie na zawsze. Poza najważniejszymi datami, punktami na Warszawskiej mapie, mamy też zdjęcia przywołujące tamten okres. Książka to bez wątpienia pozycja jaka zostanie w naszych sercach na bardzo długi czas, pozwoli nam poczuć strach ludzi, którzy przeżyli powstanie, a także radość wyzwolonej w stolicy Polski. To pozycja przy której będziesz płakać, przy której spędzisz czas analizując własne wartości, przy której zobaczysz jak kruche jest życie, przy której dostrzeżesz kruchą miłość młodych... Ta książka uświadomi Ci w jak dobrych czasach żyjesz. Czy polecam? Tak. Tak jak polecam pielęgnacji historii. Miłego wieczoru! 💛

Książka została podzielona na dwie części. W pierwszej mamy przedstawione losy rodziny Marii, jej męża Henia, córek Anieli i Zofii oraz dwójki małych synków, która zamieszkiwała przy ulicy Żurawiej 28. Autorka poprzez fabułę z dwutorową narracją ze strony Marii i Zofii, ukazuje życie rodziny oraz ich sąsiadów w przededniach wybuchu powstania. Dzięki nim poznajemy nastroje Polaków, emocje i uczucia im towarzyszące, działania podejmowane przy bombardowaniu miasta oraz inne ciekawostki, oparte na faktach. Postaci tutaj również są autentyczne. W drugiej części zawarte zostały relacje osób, które przeżyły powstanie oraz doświadczymy piekła obozów pracy lub koncentracyjnych. Znajdziemy tu również ważne punkty na mapie Warszawy podczas powstania, najważniejsze pojęcia, kalendarium... Tak więc całość książki stanowi niesamowite kompendium wiedzy dla Polaków, oddając nie tylko fakty z tego czasu ale również pozwalając nam, czytelnikom wczuć się w rolę osób, które narażone były na śmiertelne niebezpieczneństwo. Literatura wojenna ma to do siebie, że wywołuje zawsze wielkie emocje i wzruszenie. I tak było w przypadku tek powieści. Chciałam wam również zwrócić uwagę na kwestie graficzne. Oprócz pięknej okładki, wewnątrz książki znajdziemy fotografie osób, biorących udział w fabule oraz fragmenty z gazet, odezwy do Polaków walczących, plany obozów , a nawet przepis na szampon domowej roboty. Tak więc sami wadzicie, że książka warta uwagi. Autorce z niesamowitą dbałością o szczegóły udało się przedstawić powstanie oraz jego późniejsze konsekwencje z różnych perspektyw., I za to wielkie brawa. Polecam wam kochani gorąco tą pozycję, myślę że każdy powinien się z nią zapoznać!