Wszystkie nasze chwile (okładka  miękka)

@magical.bookland Na pierwszy rzut oka, jest to historia podobna do innych: przyjaźń, miłość i tyle. A jednak nie. Jest w tej książce coś wyjątkowego. Może to świetna kreacja bohaterów, dzięki której, czujemy jakbyśmy znali ich od lat lub narracja w, której historię poznajemy na zmianę zarówno z perspektywy Tuckera, jak i Eriki. Ta książka ma w sobie coś magnetycznego, jakieś przyciąganie, które sprawia, że bardzo szybko płyniemy przez tą historię. . Tucker i Erika są dawnymi znajomymi, których przypadkowe spotkania na imprezach zacieśniają więzi i burzą granicę między nimi. Bohaterowie stają się sobie bliżsi, a podczas długich rozmów obserwują świat z perspektywy drugiej osoby. Mamy tu też bardzo ważny wątek slut shamingu. Erika jest starszą o 2 lata studentką, która próbuje ułożyć sobie życie i zacząć się z kimś spotykać po tym jak kilka lat wcześniej świąt zobaczyć nagranię, którego nikt miał ie widzieć. Za to Tucker to kończący liceum wrażliwy i zagubiony chłopak, który, jest nie pewny siebie, z powodu wyśmiewającego go ojca. . Jest to naprawdę poruszająca i wartościowa historia, pokazującą jak dzięki krótkim spotkaniom i rozmową, zmienia się relacja głównych bohaterów. Warto ją przeczytać nie tylko, ze względu na ważne wątki, które porusza, ale poprostu dla tego, że jest naprawdę przeuraczą historią o przyjaźni i miłości

Zawiódł mnie koniec, nie wyjaśnione co z nimi

Trochę nudne te podchody..

Super

Nie ma chyba lepszego uczucia od tego, gdy książka, po której zupełnie się tego nie spodziewaliście, skradnie wasze serce. W moim przypadku taką powieścią był tytuł „Wszystkie nasze chwile” Karen Hattrup, który pod koniec czerwca wyjdzie nakładem wydawnictwa Chilli Books. Do książki podchodziłam z pewną dozą sceptycyzmu, gdyż o autorce nie słyszałam dużo. Po kilku stronach jednak moje obawy zupełnie się ulotniły. Jeśli szukacie niebanalnego i ciepłego romansu młodzieżowego, bardziej podchodzącego pod new adult, uważam, że ta książka będzie dla was idealna. Może zacznijmy jednak od początku... Tucker poznał Erikę podczas swojej wakacyjnej pracy w Jaskini Rozrywki. Miłość do Harry'ego Pottera połączyła ich i sprawiła, że chłopak zakochał się bez pamięci w dziewczynie, która była od niego starsza dwa lata. Po lecie każde udało się w swoją stronę i nic nie wskazywało na to, że spotkają się ponownie. Los bywa jednak przewrotny i szybko okaże się, że szereg imprez, w których wezmą udział w nadchodzącym roku, połączy ich mocniej, niż mogliby przypuszczać. Jedno jest pewne: ten rok nie będzie zwyczajny. Tak jak pisałam we wstępie, nie spodziewałam się tego, w jaki sposób książka we mnie uderzy. Tak naprawdę zakochałam się w niej prawie od razu (chociaż muszę przyznać, że pierwszych kilka stron może wydawać się niektórym nieco chaotycznymi). Karen ma niesamowicie lekki styl pisania i doprawdy dawno książki nie czytało mi się z takim zaciekawieniem i takim tempem jak tą. Największym jej plusem są dla mnie bohaterowie. Bardzo pozytywnie zaskoczyłam się sposobem wykreowania Tuckera. Odbiega on od stereotypowego mężczyzny, który pojawia się na kartach tego typu romansów i uważam, że jest naprawdę świetnym przykładem przełamania społecznego tabu. Jego największym marzeniem, jest zostanie ojcem, bije od niego duża wrażliwość i jednocześnie troska o drugiego człowieka. Z uśmiechem na twarzy czytałam o jego zabawach z młodszym kuzynem. Był przekochany i chociażby dla niego warto się z książką zapoznać. Nie każdy chłopak jest silnym macho, czy bad boyem i doceniam bardzo autorkę za to, ze w książce dobrze to wybrzmiało. Jestem też ogromną fanką wątku przyjaźni między Tuckerem i Bobbym. Ich relacja jest bardzo dobrze poprowadzona, czuć między nimi taką przyjacielską chemię, a ich słowne przepychanki doprowadzały mnie niejednokrotnie do łez śmiechu. Jak już o tym myślę, dochodzę do wniosku, że zasadniczo w książce jest naprawdę dużo dobrego humoru. Erika miejscami mnie denerwowała, ale na sam koniec polubiłam ją i jestem bardzo ciekawa jej dalszych losów. Relacja i cała dynamika między nią i Tuckerem naprawdę mi się podobały. Ich uczucia nie były typowym instant love, ale poznawaniem siebie i coraz silniejszymi emocjami związanymi z widokiem tej drugiej osoby. Owszem, pojawiały się między nimi utarczki, ale byłam w stanie je zrozumieć, dodatkowo zawsze je ze sobą prędzej, czy później wyjaśniali, zamiast zamiatać wszystko pod dywan, co uważam za plus. Zakończenie tego wątku uważam za całkiem udane. W ogóle motyw powolnego poznawania na różnych imprezach jest nietuzinkowy i jak najbardziej spełnił tutaj swoją funkcję Autorka na przestrzeni fabuły porusza wiele ważnych problemów, jak nowotwór, trudne relacje z rodzicami, rozwód, czy molestowanie seksualne i trudy, z jakimi musi zmagać się ofiara, czy śmierć bliskich. Robi to w bardzo dobry sposób, bez oceniania. Kilka razy byłam na granicy płaczu Uważam, że naprawdę dobrze oddała emocje, jakie rodzą się w młodych dorosłych, stojących na rozdrożu. Co do zakończenia, także przypadło mi ono do gustu. Jest dość otwarte i czuję, że jeszcze wiele do opowiedzenia zostało, ale nie przeszkadza mi to, a wręcz wzmaga ochotę na więcej. Te ostatnie sceny były po prostu urocze i ładnie kończyły pewien etap w życiu bohaterów. „Wszystkie nasze chwile” zaskoczyły mnie ilością ważnych wątków, które są tam poruszone, złożonością i oryginalnością bohaterów, a także lekkością stylu. Uważam, że jest to idealny romans, który jednak ma sobą do zaoferowania coś więcej niż tylko miłosne uniesienia. Polecam wam zapoznać się z lekturą i 30 czerwca zaopatrzyć się w swoje egzemplarze. W mojej opinii naprawdę warto! A mi pozostaje czekać na kolejne książki autorki, bo wiem, że chętnie poznam ją bliżej.

Autorka pod pretekstem kolejnych imprez pokazuje nam urywki z życia młodych ludzi. Zagubionych młodych ludzi, którzy można by rzec stoją na rozdrożu między nastoletnim, a dorosłym życiem. Odrobinę zbyt dojrzali na to by nazwać ich dziećmi, ale nadal uciekający przed całkowitą odpowiedzialnością, jaką niesie ze sobą dorosłe życie. Samotnie i wspólnie, przy pomocy przyjaciół, urywanych rozmów z innymi ludźmi, próbują poskładać swój świat, coś z niego zrozumieć i działać tak, by po prostu być szczęśliwym i znaleźć swoje miejsce w życiu. To idealna propozycja z gatunku young adult dla osób w wieku zbliżonym do książkowych bohaterów ale i też ciekawa propozycja dla dorosłych, którym należy się przypomnienie tych dziwnych i pokręconych lat, myśli, przygód, a przy okazji może inaczej spojrzą na swoje dojrzewające latorośle. Tucker nie jest typowy nastolatkiem, którego często możemy spotkać w literaturze. Spokojny, odrobinę wycofany, zdecydowanie nie przyciąga tłumu dziewczyn, choć z drugiej strony też nie jest im obojętny. Od nic nie znaczących, przelotnych relacji woli dbać o te trwałe, które coś dla niego w życiu znaczą. Tucker jest także trochę nieśmiały, trudno mu sobie poradzić ze wszystkimi emocjami, które w nim buzują ale też nie potrafi odnaleźć w sobie odwagi, by postąpić tak, jakby naprawdę chciał. Erika również stroni od ludzi. Ma swoją ukochaną przyjaciółkę, jednak nie w głowie jej imprezy czy nawiązywanie nowych znajomości. Przede wszystkim zwraca uwagę na to, by nie wyróżniać się z tłumu. Jest starsza od Tuckera i rozpoczęła już college, ale życie studenckie wcale nie przypomina tego, na jakie kreowane jest w filmach. Jej też brakuje odwagi, by przyznać się do tego, co czuje, by rozliczyć się z przeszłością. Czy ją w sobie odnajdzie? Książka pod pozorem niewinnej opowieści o przygodach młodych ludzi przemyca ważne i warte poruszenia tematy. Wykorzystanie seksualne, publiczne upokorzenie. Ale też relacje z rodzicami, odnalezienie się w nowej sytuacji rodzinnej, gdy rodzice nie są już razem, trudne kontakty z nowymi partnerami rodziców i wszystko, co tak naprawdę teraz jest aż nazbyt powszednie dla dzieci, których rodzice się rozstali. Autorka umiejętnie pokazuje także, że popełnianie błędów jest w porządku, żałowanie czegoś co się zrobiło bądź właśnie nie, też jest zupełnie naturalne i tak naprawdę przy odrobinie dobrych chęci wiele rzeczy można naprawić. A nawet jeśli nie to wynieść z tych wydarzeń wnioski na przyszłość. Ponadto, Autorka obrazuje różne przyjaźnie, wzloty i upadki tych relacji, przygotowuje na to, że życie pisze naprawdę różne scenariusze i bywa i tak, że czasem trzeba mieć trochę odwagi by sięgnąć po to, czego się chce, a czasem trzeba po prostu zaakceptować sytuację taką jaką jest. Ogromnie spodobało mi się także zakończenie powieści, dające wiele miejsca na działanie zarówno naszej wyobraźni jak i przeznaczenia Eriki i Tuckera. To wbrew pozorom mądra i wartościowa lektura, a dzięki temu, że jest napisana przystępnym językiem, czyta się szybko i może dotrzeć do szerokiego grona odbiorców. Polecam!

To prawdziwa podróż wehikułem czasu do nastoletnich lat. Czytając “Wszystkie nasze chwile” przepełniało mnie wiele emocji i wspomnień. Naprawdę trudno było mi ją odłożyć i uważam, że autorka świetnie oddała magię beztroskich czasów liceum i studiów, dojrzewania i wchodzenia w dorosłość wraz ze wszystkimi budującymi w młodych ciałach emocjami. Poznajemy dwójkę bohaterów - Tuckera i Erikę. Narracja prowadzona jest naprzemiennie, dzięki czemu mamy możliwość lepiej ich poznać. Ich losy były naprawdę przejmujące. Choć czasami zabrakło lepszego podbudowania, to fabuła była bardzo wciągająca - książkę czyta się bardzo szybko, co dodatkowo ułatwiają krótkie rozdziały. Autorka zaprezentowała nam kilka fragmentów z życia nastolatków, których punktem wspólnym były imprezy. To na nich toczyły się główne wydarzenia. Wszystkie sytuacje były tak rzeczywiste, jakby ze swoich życiowych przebojów zwierzała mi się najlepsza przyjaciółka. Świetnie odnalazłam się w tym imprezowym klimacie, gdy próbujesz odnaleźć się wśród dużej grupy nieznajomych osób, wśród tłumu twarzy próbujesz dostrzec znajome rysy i mocno trzymając się za ręce przepychacie się na taras, aby odetchnąć od gęstego powietrza, gdy odkrywasz nowe pomieszczenia w domu gospodarza, gdy muzyka sama porywa Cię na parkiet i gdy eksplorujesz lodówkę w poszukiwaniach sera na tosty. Książkę przeczytałam z wielkim zafascynowaniem oraz zaangażowaniem. Nie ma w niej przerysowania i książka nie jest kiczowata - wręcz przeciwnie, jest czasami zabawnie, a czasami boleśnie prawdziwa. Co ciekawe, nie udało mi się przewidzieć zaskoczenia, a to w książkach YA raczej mi się nie zdarza :P Ciekawi bohaterowie drugoplanowi. Dobrze zbudowani, wielowymiarowi, charakterni. Wątki poboczne były dobrze poprowadzone i ciekawe, dzięki czemu stanowiły świetne uzupełnienie głównej historii. Nie ma niepotrzebnych dłużyzn i męczących opisów. Piękna, sprawnie napisana, wciągająca i autentyczna historia, która czaruje dowcipem i aktualnością, a także wzrusza i reflektuje podczas emocjonalnych i psychologicznych zakrętów, które serwuje nam autorka. To fantastyczna opowieść o byciu młodym i strachu przed popełnieniem błędu, a także o łapaniu ulotnych momentów i czerpaniu z nich wszystkiego, co najlepsze. O przeszłości, która odcisnęła swoje piętno na psychice i która nieustannie wprowadza bałagan w życie bohaterów. To także słodko-gorzka opowieść o relacjach. Przyjacielskich, romantycznych, rodzinnych. To opowieść o tym, że czasami od przełomu dzieli nas jeden krok, którego jednak wciąż nie możemy wykonać ze względu na kłody, które los rzuca nam pod nogi. Wierzę, że każdy czytelnik odnajdzie w tej historii cząstkę siebie. Gorąco polecam! PS moim zdaniem na wyróżnienie zasługuje także przepiękna, malownicza okładka, która od razu przykuła mój wzrok. Oby pojawiało się więcej takich!

Są takie książki, które przyciągają całą uwagę swoja graficzną otoczką, a dopiero gdzieś później potencjalny czytelnik koncentruje się na opisie od wydawcy. Ze mną przy książce autorstwa Karen Hattrup „Wszystkie nasze chwile” było podobnie. Spoglądając na parę na okładce znajdująca się gdzieś między miejskimi zabudowaniami czułam, że muszę ją przeczytać. Miałam ochotę na wzruszając historię pełną uniesień, która dotknie ludzi z krwi i kości, takich, których mogłoby się znać, autentycznych, rzeczywistych i zagubionych, jak przystało na tą grupę wiekową. Czy tak właśnie było? Głównymi bohaterami książki „Wszystkie nasze chwile” są Tucker i Erika, którzy poznali się przed trzema laty, kiedy to wspólnie pracowali w salonie gier o chwytliwej nazwie ”Jaskinia rozrywki”. Pomimo różnicy wieku, tutaj właśnie Erika jest starsza od chłopaka o dwa lata, nawiązała się między nimi nić porozumienia. Mieli wspólną pasję, a była nią fascynacja do świata magii i czarodziejstwa Harrego Pottera. Pomimo tego, że Tucker poczuł coś do niej, kiedy lato się skończyło każde z nich miało swoje miejsce, plany i marzenia. Zwyczajnie ich drogi się rozeszły, jednak los bywa przewrotny, a przeznaczanie potrafi wiele namieszać. Drogi tej dwójki przecięły się, na kilku imprezach, a relacja zaczęła się rozwijać. Erica jest raczej skryta, woli spędzać wieczory w towarzystwie książek niż głośnej muzyki i tłumów, ale nie może bez końca odmawiać swojej przyjaciółce Marissie. Chociaż i Tucker i Erika zdają sobie sprawę ze wspólnego przyciągania, zazwyczaj tłumaczą je, jako wzajemną przyjaźń, a nie coś więcej. Dziewczyna nie miała lekko i pewne przeżycia ciągną się za nią. Niestety to wpływa na jej przyszłość, a także teraźniejszość, zwłaszcza to, jak jest postrzegana przez innych. Czy uda jej się to zmienić? Czy Erika da sobie szansę i pozwoli na zbliżenie z Tuckerem? „Wszystkie nasze chwile” to historia, którą czyta się z przyjemnością, Karen Hattrup umiejętnie zbudowała klimat, który sprawił, że czytelnik czuje się tak dobrze podczas jej czytania. Autorka zdecydowała się na to, aby poprowadzić historię poprzez narrację z punktu widzenia głównych bohaterów. Tucker nie jest mafiozo, groźnym bad boyem, ale zwyczajnym młodym chłopakiem, który jest wrażliwy. Wyróżnia się w ten sposób na tle innych, jest opiekuńczy, przyjacielski, ma w sobie pokłady troskliwości. Zarówno on, jak i Erika ostają od swoich przyjaciół, można ich określić mianem outsiderów. Każde z nich ma swoje własne problemy, różnice w środowisku, z którego pochodzi. Naprawdę przyjemnie czytało mi się książkę, w której było tyle delikatności, zdecydowanie uważam, że jest to świetna historia dla młodych ludzi, którzy wkraczają w dorosłe życie, ale nie tylko. Widać po mnie, ci nieco starsi czytelnicy także docenią walory tej literatury.

Erika i Tucker poznali się, gdy razem pracowali w "Jaskinii Zabaw". Połączyły ich wspólne pasje, a także swego rodzaju zainteresowanie. Przyjaźń rozwijała się powoli, kontakt utracili, gdy Erika wyjechała na studia. Teraz Jaskinia ma zostać zamknięta. Tucker dostrzega być może ostatnią szansę na zorganizowanie imprezy i ponowne spotkanie z Eriką. "Wszystkie nasze chwile" to opowieść dziejąca się od imprezy do imprezy i opowiadająca o wzajemnych relacjach nastolatków, a także o ich rozwoju. Rozdziały mają narrację naprzemienną, więc wzajemnie uzupełniają się i pozwalają nam spojrzeć na wydarzenia z dwóch perspektyw. Autorka nie zawahała się poruszyć ważnego tematu jakim jest umieszczanie w sieci kompromitujących filmików. Równocześnie nie piętnowała bohaterów. Ukazała czyn i jego konsekwencje, a także przemianę bohaterki pod wpływem wydarzeń, pokazała nam reakcję innych, jednak sama nie ustosunkowała się do niego. Pozwala czytelnikowi samemu wyrobić sobie zdanie. Jednocześnie dała do zrozumienia, że jeden błąd czy niewłaśniwe zachowanie nie określa nas na całe życie, że powinniśmy wyciągnąć z tego wnioski i starać się żyć dalej. Właściwie w główny wątek jakim jest skomplikowana relacja bohaterów po mistrzowsku wplecionych jest kilka pobocznych wątków, które dla mnie były jeszcze ważniejsze. Bo mówimy nie tylko o tym, że czasami nasze nieodpowiedzialne zachowanie może mieć przykre konsekwencje, ale o tym by akceptować siebie i po prostu "być sobą", a nie starać się ciągle spełniać czyjeś oczekiwania. Dodatkowo to piękna i bardzo pouczająca historia dojrzewania naszych młodych bohaterów, którzy z czasem sami uczą się by dawać innym drugą szansę czy nie odtrącać najbliższych. Książka porusza kilka istotnych zagadnień, a jednocześnie napisana jest niezwykle lekko i ciekawie. Bardzo interesujący jest sposób przedstawienia wydarzeń (ja sama, gdy czytałam o niektórych zachowaniach nastolatków miałam ochotę, w pierwszym odruchu, skrytykować je, jednak pisarka starała się tak nakreślić obraz sytuacji, by nie oceniać a starać się zrozumieć). Czasy, gdy byłam w wieku bohaterów minęły już jakiś czas temu jednak i na mnie ta powieść wywarła pozytywne wrażenie, chociaż myślę, że inaczej odbiorą ją nastolatkowie, dla których problemy ukazane w książce są bardziej aktualne. I to właśnie im, a także ich rodzicom, książkę tę szczególnie polecam. Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Chilli Books.

Historia "Wszystkich naszych chwil" opowiedziana została z perspektywy obojga głównych bohaterów. Zarówno Erika, jak i Tucker okazali się niedojrzali. Co prawda są jeszcze młodzi, mogą popełniać błędy, jednak w niektórych życiowych sytuacjach, typu przyjaźń, po prostu trzeba wiedzieć co można robić, a czego nie. Poruszona została tu kwestia zaufania, odmienności, potrzeby akceptacji, choroby. Jednakże chyba najbardziej moją uwagę skupił wątek rodziny patchworkowej, których tak wiele i w naszym prawdziwym życiu. Chciałabym, aby był częściej podejmowany w książkach, gdyż czytelnik może spojrzeć na ten aspekt jakby z boku, zobaczyć w jaki sposób inni ludzie radzą sobie z niełatwymi relacjami w takich rodzinach. 😊 Autorka podkreśla, iż rozmowa, otworzenie się na drugiego człowieka to fundament w budowaniu poprawnych relacji nie tylko w gronie rodzinnym, ale i w kontekście międzyludzkim. Każdy z nas potrzebuje bliskiej osoby, po prostu kogoś obok, ale i innych ludzi, dlatego bardzo podobało mi się to, jak Tucker zaczął dostrzegać ten element życia. Nie od dziś wiadomo, że człowiek to stworzenie stadne, prawda? 😊 Krótkie rozdziały zbudowane głównie z naturalnych dialogów i przystępny, lekki styl autorki sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko. Jednakże przyznaję, że musiałam nieco się skupić, gdyż pojawiały się spore przeskoki czasowe pomiędzy poszczególnymi imprezami. 😊 Nie ma w tej powieści wulgarności i erotyki, którą można spotkać niemalże w każdej książce. Karen Hattrup obrała sobie za cel pokazać nam relację opartą na bliskości, delikatności, czułości, niewinności, zrozumieniu. 😊 "Wszystkie nasze chwile" to porywająca, pełna tajemnic historia z gatunku New Adult, a jednak uniwersalna w przekazie. To powieść o wadze rozmowy, szukaniu siebie, zaufaniu, sile przyjaźni, walce ze stereotypami i uprzedzeniami. Polecam wszystkim, niezależnie od wieku.