Wicked. Życie i czasy Złej Czarownicy z Zachodu (okładka  miękka, wyd. 03.2021)

Cudowna książka. Czytam drugi raz . 😍

Chyba każdy zna, lub chociaż słyszał o "Czarnoksiężniku z Krainy OZ" Bauma. To znana, amerykańska baśń, która stała się klasykiem literatury dziecięcej... lecz co z tą Złą Czarownicą z Zachodu? Kim była? Jakie było jej dzieciństwo? Czy kogoś kochała? Gregory Maguire stara się nam pokazać tę tajemniczą i upiorną postać w nieco innym świetle - pragnie, byśmy ją chociaż spróbowali zrozumieć. Oczywiście trzeba pamiętać, że tak naprawdę są to zupełni inni bohaterowie, a Maguire tylko wykorzystał tylko ten solidny fundament, który zbudował mu Baum. Kraina OZ Bauma bardzo różni się od Kariny OZ Maguire'a. Jestem zaskoczona tym, że aż tak podobała mi się ta książka. Miałam oczywiście nadzieję, że przypadnie mi do gustu, ale ona FAKTYCZNIE mi się podobała. Z "Wicked" spędziłam przyjemne, czytelnicze chwile i zaangażowałam się w fabułę, a na słynnej Elfabie - Złej Czarownicy z Zachodu, autentycznie mi zależało. Ta zielona, obdarzona spostrzegawczością i uporem kobieta sprawiła, że sama poczułam się silniejsza. To taka kwintesencja walki, oporu, buntu przeciw rzeczywistości - to wulkan zmiany, energia nie do zatrzymania... a może jednak? "Wicked" doczekało się musicalu na Broadwayu, który podbił serca Amerykanów. Autor zapewne zdawał sobie sprawę, że "Czarnoksiężnik z Krainy OZ" zajmuje szczególne miejsce wśród synów i córek USA, ponieważ jest to pierwsza i najsłynniejsza baśń zrodzona na tej ziemi - świetny zabieg marketingowy, ale i wykonany praktycznie bezbłędnie, za co należą się gromkie brawa (które otrzymał). Co należy wiedzieć o tej książce? Nie jest to typowa baśniowa opowieść, choć przepełnia ją czar, zjawiska dziwne i postaci nie z tej planety. "Wicked" jest książką głęboko filozoficzną i nawet więcej - to książka polityczna. NIE BÓJCIE SIĘ TEGO, sama się wystrzegam politykowania w literaturze, ale tutaj jest to ponadczasowe, wręcz metafizyczne i dotyka samego sedna władzy 0 różnorakiej. Kraina OZ okazuje się miejscem nieprzyjaznym, smutnym i niesprawiedliwym, w którym dzieli się bohaterów na lepszych i gorszych, w którym posiada się niewolników, a zło zdaje się być w każdym, nawet w "dobrym" obywatelu - a może zwłaszcza w tym "dobrym". Zupełnie jak w życiu, trudno czasem rozstrzygnąć co jest słuszne, a co słuszne nie jest. Lecz to Elfaba jest szmaragdem, skarbem tej historii. Poznajemy ją zawsze niejako oczami innych, postaci drugoplanowych i to mi się bardzo podoba. Tylko czasem możemy obserwować jej punkt widzenia (pamiętajmy, że mamy tu praktycznie cały czas - z jednym małym wyjątkiem pod koniec - narrację trzecioosobową). Czy ją polubiłam? Tak. Nawet bardzo. Jasna sprawa, nie można jej mylić ze Złą Czarownicą z Zachodu stworzoną przez Bauma, ale sama w sobie, w tej książce, jest panną smutną, z trudnym dzieciństwem, przez całe życie zmagającą się z wykluczeniem tylko przez to, jak wygląda - cóż... jest przecież ZIELONA, więc lepiej jej nie dotykać. Skomplikowana bohaterka, której katastrofy zdają się wypadać z rękawa... niczego nie może zrobić dobrze - jak sama mówi. Doznaje wielkich strat, traci miłość, nie potrafi przestać walczyć, jest odważna, ale staje się też szalona - z goryczy, ze smutku, z bezsilności. Gdzie w tym wszystkim Dorotka? Gdzie tchórzliwy Lew? Gdzie bezrozumny Strach na Wróble? Gdzie Blaszany Drwal szukający swojego serca? Są! Wszyscy są, ale w odpowiedniej ilości - kluczowej ilości, idealnie wyważonej, by zamknąć fabułę z PRZYTUPEM przeklętych, przepięknych BUCIKÓW. Trochę żałuję, że tytuł nie został przetłumaczony - zwyczajnie "NIEGODZIWA życie i czasy Złej Czarownicy z Zachodu", lub zamiast "niegodziwa" można było użyć imienia głównej bohaterki ELFABA życie i czasy Złej Czarownicy z Zachodu", ale rozumiem, że chciano bezpośrednio odwołać się do oryginału i przede wszystkim (jak sądzę) do słynnego broadway'skiego musicalu. Ja polecam tę książkę i mało tego, mam nadzieję, że Zysk i S-ka wyda kolejne części tej serii (a książek jest w sumie cztery). Sięgnę po nie z pewnością. * Ach! Oczywiście brawa dla tłumaczki Moniki Wyrwas-Wiśniewskiej - uważam, że świetnie sobie poradziła. * Bym zapomniała, to jest książka raczej dla dorosłych - tak studenci i wszyscy powyżej. Oczywiście licealista też może, ale sądzę, że lepiej zrozumie fabułę, gdy nabierze więcej lat w kalendarz. * I ostatnia sprawa - nie ze wszystkimi tezami, filozofiami autora się zgadzam, ale to rewelacyjne pole do popisu dla samorozwoju, dyskusji i rozmyślań. zielony - to kolor nadziei 7/10 tom I seria Tche Wicked Years Wydawnictwo Zysk i S-ka

Wszyscy spodziewali się zdrowego chłopca o alabastrowej skórze. Na świat przyszła jednak Elfaba – zielonoskóra dziewczyna z ostrymi zębami. W jaki sposób to małe dziecko przemieniło się następnie w Złą Czarownicę z Zachodu, którą musiała pokonać odziana w zaczarowane pantofelki Dorotka? Istnieje kilka historii, które bardzo lubię, ale które znam jedynie ze słyszenia lub fragmentami. To opowieści, do których zwykle sama dorobiłam sobie pozostałą część narracji i zwykle boję się sięgnąć po całokształt, aby po prostu się nie rozczarować. Tak było z musicalowym „Wicked”, którego znam głównie za sprawą kilku bardzo dobrych utworów, a którego nigdy nie widziałam w całości (podobnie, jak nigdy nie czytałam „Czarnoksiężnika z krainy Oz”). Przeczytanie oryginału, czyli powieści Gregory’ego Maguire „Wicked. Życie i czasy Złej Czarownicy z Zachodu” miał być więc moją małą konfrontacją. W tym przypadku okazało się, że na bazie tych kilku utworów w mojej głowie powstało coś, co bez problemu mogę nazwać niespisanym fanfiction. Chciałam historii o innym tonie, z nieco inną bohaterką, o innym przebiegu – nic więc dziwnego, że zderzyłam się w trakcie lektury ze „ścianą”. Choć muszę dodać, że i starając się ocenić powieść obiektywnie, nie wszystko mi tutaj odpowiada. Na początek chyba warto rozprawić się z samą konstrukcją powieści. „Wicked” jest podzielone na kilka części, które dzielą zarówno lata, jak i styl opowiadania. Właściwie każda z nich jest skupiona na innym narratorze i główna bohaterka, Elfaba, jest zwykle przedstawiana z perspektywy otaczających ją postaci. Dostajemy więc m.in. całą sekcję poświęconą pierwszym chwilom życia bohaterki oraz tą związaną z jej studiami. Sama konstrukcja tego typu raczej mi nie przeszkadza, ale problem polega na tym, że ogółem pod kątem fabularnym w „Wicked” niewiele się dzieje. To znaczy, Elfaba „robi rzeczy”, ale jednak lwia część książki to jej rozmowy z rodziną oraz znajomymi, a kluczowe dla fabuły sytuacje zdają się rozgrywać raczej gdzieś w tle. Biorąc pod uwagę, z jakiej perspektywy opowiadana jest ta historia przez większość czasu ma to sens, ale jednocześnie przynajmniej we mnie nie wzbudziło napięcia, zaś same relacje w przypadku tej historii nie do końca mnie interesowały. Oczywiście, były dość istotne fabularnie, ale skoro główna linia historii mnie nie angażowała, to traciły dla mnie na znaczeniu. Na dodatek osobiście po prostu nie lubię klimatu obecnego w „Wicked”. Nie bez przyczyny nie znam „Czarnoksiężnika z krainy Oz”: odrzuca mnie pod kątem wizualnym i sprawia, że po prostu podświadomie wybrałam ignorowanie jego istnienia. Z tym że Maguire czerpie naprawdę mocno z tamtej estetyki. Powieść jest baśniowa, ale tak, jakby ktoś odbił tę baśniowość w krzywym zwierciadle. Bywa absurdalna w żarcie, języku i konceptach, a to mnie prawie nigdy nie przekonuje. Niemniej, to w pełni indywidualne wrażenie. Osobiście preferuje bardziej „klasyczny” klimat w fantasy, ale jeśli ktoś tego szuka, powinien przy lekturze tej powieści poczuć się, jak w domu. Kolejnym aspektem, który chyba warto poruszyć, jest sam język, jakim posługuje się autor. Maguire pisze raczej lekko, ale przy tym powiedziałabym, że chwilami wręcz „prostacko”. Bardzo lubi skupiać się na dość dokładnych opisach np. narządów płciowych, co nie jest ani nikomu do szczęścia potrzebne, ani często nie jest zbyt przyjemne (przynajmniej dla mnie). Nie robi tego na tyle pięknie, aby się zachwycać użytymi przez niego słowami, ani nie jest to erotyk, po który człowiek sięga po tego typu treści, nie wspominając o tym, że część z tych opisów wcale nie dotyczy postaci dorosłych. Taki naturalizm zaś jest momentami w moim odczuciu aż obrzydliwy. „Wicked. Życie i czasy Złej Czarownicy z Zachodu” to powieść bez wątpienia ciekawa przez sam pomysł na retelling. Ponadto wiem, że dość dużej grupie osób może przypaść do gustu. Ja się od niej po prostu odbiłam, przez wzgląd na moje wcześniejsze oczekiwania oraz „niedopasowanie się” do autora, jeśli chodzi o to, jaki styl w historii lubię. Jednak nie chce tutaj kategorycznie odradzać sięgnięcia po powieść Maguire’a, bo akurat w tym przypadku spora część wymienionych przeze mnie „wad”, może okazać się dla innych czytelników mocnymi zaletami.

Większość osób zna zapewne Krainę Oz. Kojarzy się ona między innymi z Dorotką, Czarnoksiężnikiem oraz Złą Czarownicą. I właśnie o tej ostatniej chciałabym dzisiaj napisać. "Wicked. Życie i czasy Złej Czarownicy z Zachodu" to książka, która w głównej mierze poświęcona jest historii życia Elfaby, czyli tytułowej Czarownicy. Opowieść zaczyna się chwilę przed jej narodzinami, które koniec końców budzą wiele kontrowersji i niesmaku. Zamiast spodziewanego chłopca, pastor i jego żona witają na świecie córkę, która na domiar złego jest zielona. Historię dziewczyny poznajemy na przestrzeni książki głównie z perspektywy innych osób. Spotkałam się z opiniami, że tym samym w książce za mało jest tytułowej bohaterki, a historia opowiedziana z jej perspektywy byłaby dużo bardziej wciągająca. Może tak, może nie, mnie jednak książka naprawdę wciągnęła i podobało mi się właśnie to przedstawienie Czarownicy z perspektywy ludzi, z którymi żyła i których napotykała na swojej drodze. Daje to nam szerszy obraz tego co doprowadziło do momentu, w którym stała się zła. Ukazuje jak wykluczana (głównie ze względu na kolor swojej skóry) była w życiu oraz jakie osoby i zdarzenia przyczyniły się do jej przemiany. Właściwie czytając książkę ciężko było mi utożsamić Elfabę z Czarownicą, którą kojarzyłam z Krainą Oz, ponieważ widziałam w niej wiele dobrych cech, a czytając historię od momentu jej narodzenia poniekąd zżyłam się z nią, a nawet jej współczułam. W książce mamy także wplecione wątki filozoficzne, między innymi rozważania na temat tego czym jest zło, a także problematykę dyskryminacji, wątki polityczne i religijne. Na pewno sięgając po Wicked nie powinniśmy się spodziewać bajki pokroju "Czarnoksiężnika z Krainy Oz". Historia Czarownicy jest skierowana do zdecydowanie starszego czytelnika. Myślę , że to naprawdę wciągająca lektura, która może zainteresować nie tylko fanów klasycznej historii z Krainy Oz, ale także osoby, które nigdy się z tą opowieścią nie zetknęły.

,,Wicked. Życie i czasy złej czarownicy z Zachodu" Gregory Maguire ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 59/2021 · Niezwykła historia, która wciąga i zmusza do myślenia. Już nigdy więcej nie będziecie patrzeć na krainę Oz tymi samymi oczami. Kiedy w klasycznej opowieści L. Franka Bauma Dorotka triumfuje nad Złą Czarownicą z Zachodu, poznajemy tylko jej część historii. A gdyby tak spojrzeć na te wydarzenia z perspektywy tajemniczej Czarownicy? Skąd się wzięła? Jaką drogę wybrała? Dlaczego stała się taka zła? W świecie stworzonym przez Gregory’ego Maguire’a zwierzęta mówią i walczą o swoje prawa obywatelskie, Manczkinowie starają się wejść do klasy średniej, a Blaszany Drwal pada ofiarą przemocy w rodzinie. W tym świecie mała zielonoskóra dziewczynka o imieniu Elfaba wyrośnie na osławioną Złą Czarownicę z Zachodu. Bystra, zjadliwa i nierozumiana zmusi was do ponownego przemyślenia swoich przekonań na temat natury dobra i zła. Na podstawie powieści Gregory’ego Maguire’a powstał musical Wicked, który odniósł niebywały sukces. · Na początku chciałam znów pochwalić grafika za tak niesamowitą okładkę 😍❤ Zapewne każdy z nas zna ,,Czarnoksiężnika z krainy Oz". Zatem pewnie zadziwi was fakt, że ,,Wicked" pokazuję wszystko z zupełnie innej strony. Cała książka skupia się na czarownicy Elfaby, od jej narodzin, po dorastanie które nie było dla niej miłym przeżyciem oczywiście głównie przez swój zielony kolor skóry oraz straszne zęby, aż do śmierci oraz przemianę w Złą Czarownice. Ogólnie fabuła książki jest ciekawa, ale niestety nie widzimy jej oczami głównej bohaterki, nad czym ubolewam. Minusem dla mnie było również dużo politycznych i religijnych wątków, które do tego typu powieści mi nie pasowały i za minus uważam również przeskoki w czasie. Historia ciekawa, ale nie powaliła mnie na kolana, lecz z pewnością już nigdy nie spojrzę tak samo na ,,Czarnoksiężnika z krainy Oz". · · · Za egzemplarz dziękuję @zysk_wydawnictwo

"Wicked" to powieść, która na długo zostanie ze mną. Żałuję tylko jednego, że autor nie pokusił się o przedstawienie nam emocji, odczuć samej Elfaby. Tego mi zabrakowało. Ale jest to niewielki minus. Powieść czyta się przyjemnie, choć wydarzenia, które nam przedstawia do najprzyjemniejszych nie należą. To wspaniała historia, polecam fanom krainy Oz jak i tym, którzy nie mieli okazji tam jeszcze zawitać. Cała recenzja tu: https://www.instagram.com/meradil_zmiloscidoliteratury/

Kto z Was nie zna "CZARNOKSIĘŻNIKA Z KRAONY OZ"? No właśnie... Bardzo ciężko odnaleźć taką osobę. Gregory Maguire stworzył całkiem inną, nowatorską powieść na jego podstawie. Zdecydowanie niczego nie koloryzuje, ukazuje jednak Czarownicę od zupełnie innej strony. Pokazuje jej genezę oraz zmienność charakteru. Niektóre rzeczy zostały przedstawione tak, że poprzednią historię przedstawiają w zupełnie innym świetle.