Wasserpolacken. Relacja Polaka w służbie Wehrmachtu (okładka  miękka, wyd. 10.2014)

Kupiłam książkę by pokazać pewnej osobie, że jednak o temacie wojny nie wie wszystkiego. Mój dziadek służył w Wehrmachcie, nie chciał tego, ale został zmuszony. Wiele osób słysząc to mówiło, że sprzedał się Niemcom... dobrze, że jest książka która zamyka twarze osobom, które żyją zasadą "nie znam się, wypowiem się" Dziękuje za tą książkę! Polecam ją z całego serca! zdecydowanie tego jeszcze nie było!

Przeczytałem z wielki zainteresowaniem książkę w jeden dzień. Bardzo ciekawa pozycja. Najciekawsze było na końcu.
Zachęcam do przeczytania.

Bardzo dobra książka,świetnie napisana, czytałem już dwa razy.🙂

Polecam tą książkę wszystkim tym co interesują się historią.

Ze względu na tematykę rzecz niezwykle interesująca, to stosunkowo mało znana część historii z czasów II wojny światowej. Wydaje się, że Ceraficki postępował niechlubnie, warto jednak bardziej obiektywnie spojrzeć na tą złożoną sprawę, może spróbować zrozumieć. W czasie wojny nic nie było proste ani oczywiste. Dlatego przeczytałem tą książkę, szczerze polecam, by wyrobić sobie opinię.

Bardzo lubię literaturę opisująca okres II wojny światowej. Wasserpolacken, czyli Rozwodniony Polak, przedstawia historie Joachima Cerafickiego, który jako jedyny zdecydował się opowiedzieć, o służbie w Wermachcie. Relacja autentyczna i szczera - Ceraficki nie ukrywa żadnych faktów, nic nie tuszuje. Znakomita książka. Polecam.

Zamiast recenzji garść refleksji.

Ale najpierw cytaty:
Z obwoluty: „Ważne świadectwo tego, jak dalekie od stereotypowych wyobrażeń mogły być wojenne losy Polaków ze Śląska i Pomorza”.
Str. 228 i 229 - cyt. z posłowia autorstwa prof. dra hab. Ryszarda Kaczmarka: „Liczba Polaków powołanych w czasie II wojny do Wehrmachtu, do różnych jednostek, nie została do dziś precyzyjnie ustalona. (...) ... co dawałoby w sumie w Wehrmachcie 450 tysięcy Polaków pochodzących z terenów wcielonych.”.

Ta liczba tuż powyżej, to chyba suma liczebności Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz I i II Armii Wojska Polskiego, razem wziętych, nicht wahr? A może nawet więcej?

Oczywiście wiem, wiem, że sporo z nich należałoby tu policzyć podwójnie - gdyż dezerterowali z Wehrmachtu na stronę polską do Andersa lub Berlinga. Choć od tego drugiego to ruch był również i w drugą stronę - pod Lenino kilkuset żołnierzy I DP przeszło na stronę niemiecką.

Autor książki jest niezwykle wstrzemięźliwy w opisie swoich czynów bojowych. Ale do zastrzelenia radzieckiego snajpera w zasadzie się przyznał (zob. na str. 163). A przecież tenże snajper mógłby (gdyby go Ceraficki nie wyeliminował) jeszcze więcej żołnierzy niemieckich powystrzelać.

A na zakończenie dowcip z lat 70-tych:
Na Górnym Śląsku Heini i Rudi idą zapisać się do ZBoWiD-u (organizacji kombatantów w PRL - wyjaśniam tym młodszym). Członkostwo w ZBoWiD uprawniało do podwyższenia emerytury.
- Ale co my im powiemy, jak to uzasadnimy?
- Jak to - jak? Ja powiem, że byłem w AK.
- Ty??? W Armii Krajowej??? Nie żartuj!
- Nie żartuję i nie skłamię. To był Afrika Korps Erwina Rommla, ale powiem w skrócie „AK”, może się nie kapną. A ty?
- No to ja powiem, że byłem w szeregach GL.
- Ale jak uzasadnisz, że należałeś do Gwardii Ludowej?
- Tak samo jak ty - powiem tylko w skrócie „GL”. Może się nie doszperają, że to faktycznie Goering Luftwaffe.

Długo nie musiałem zastanawiać się nad kupnem tej książki. Jako wielbiciel historii nie mogłem przegapić tego tytułu. Bardzo ciekawa, wiele wyjaśniająca książka. Odpowiedziała na kilka nurtujących mnie od zawsze pytań. Plusem jest lekki styl autora. Pomaga bardzo w odbiorze. Życzyłbym sobie więcej takich tytułów.

Książka przedstawia bardzo ciekawą kartę historii Polaków uwikłanych w wojenne czasy. Po lekturze pozostaje duży niedosyt informacji powodujący chęć dalszego zgłębiania tematu. Książkę polecam, ale ......

Gdzie mozna kupic?? zacikawilo mnie. Najliepiej jakby mieli w Warszawie.