Wakin' On a Pretty Daze (10Th Anniversary) (Limited Edition Yellow Vinyl), płyta winylowa (Płyta Analogowa)

"Wakin on a Pretty Daze" to piąty studyjny album amerykańskiego muzyka indie rockowego Kurta Vile'a, wydany 9 kwietnia 2013 roku nakładem wytwórni Matador Records. Wyprodukowany zarówno Johna Agnello wraz Kurt Vile & the Violators, album jest pierwszym, który powstał bez długoletniego współpracownika i byłego kolegi z zespołu Adama Granduciela.

By uczcić 10 rocznicę wydania wytwórnia Matador już 25 sierpnia wyda winylową reedycję tego albumu w wersji 2LP Yellow Vinyl!

"Wakin on a Pretty Daze" zawiera utwory o dłuższe niż na jego poprzednich wydawnictwach. Vile zauważa: "To był kolejny logiczny krok od tworzenia zwięzłych popowych piosenek. Co robisz po tym? Tworzysz popowe piosenki, które są dłuższe i bardziej epickie, które przekraczają granice. Wyobraź sobie swoją ulubioną piosenkę lub coś, co odtwarzasz w kółko w samochodzie, z tą różnicą, że nie musisz zaczynać jej tak często." Odnosząc się do swoich muzycznych wpływów na Wakin on a Pretty Daze, Vile stwierdził: "Słuchałem naprawdę różnych rzeczy podczas pisania materiału, na przykład jednej piosenki Gary'ego Numana "Are Friends Electric?" i innych dziwnych rzeczy z wczesnych lat 80-tych, które myślę, że są tam słyszalene".

Kurt Vile urodził się w 1980 roku jako jeden z dziesięciorga rodzeństwa. Dorastał w Filadelfii, w mieście braterskiej miłości. Jako nastolatek marzył o gitarze. Jego ojciec, który był miłośnikiem muzyki bluegrass, obdarzył go jednak... banjo. Kurt się tym nie zraził i prezentując nastawienie typowe dla niezależnych artystów, postanowił grać na nim jak na gitarze. Zafascynowany muzyką indie z początku lat dziewięćdziesiątych, a także zarażony miłością do klasyków rocka w rodzaju Creedence Clearwater Revival, Toma Petty'ego czy Neila Younga, postanowił ruszyć ich śladem. Zanurzał się w introspektywne podróże, tworzył podniosłe hymny, nie bał się przy tym zarówno ostrych dźwięków, jak i niskiego głosu śpiewającego słodkie melodie. Zadebiutował w 2008 roku albumem "Constant Hitmaker". Wraz z akompaniującym mu zespółem The Violators, tworzył tak wyjątkowe utwory jak "Freak Train", który przyniósł album "Childish Prodigy" (2009), będący kontrastem dla bardziej refleksyjnego "Smoke Ring For My Halo" (2011). Ten album okazał się być jednak przełomowym dla Vile. To dzięki niemu zaczął być postrzegany jako jeden z najlepszych amerykańskich gitarzystów i autorów piosenek swojego pokolenia. "Wakin On A Pretty Daze" jest wynikiem wszystkiego co Vile robił do jego wydania, nadając sens rzekomo sprzecznym elementom charakteryzującym jego poprzednie dokonania. Stworzył album, który wspaniale brzmiałby zarówno trzydzieści lat temu, jak i równie wyjątkowo brzmi dziś. I bez wątpienia tak samo będzie prezentował się za trzydzieści lat. Świadomy, że nie musi już niczego nikomu udowadniać, tworzył piosenki we własnym tempie, bez pośpiechu. Dzięki temu, w takich utworach jak "Air Bud", "Was All Talk" czy "Gold Tone", eksploruje wszystkie możliwe zawiłości sekwencji akordów, z mądrością tłumacząc wszystkie proste codzienne przyjemności. W piosence "Was All Talk" Kurt śpiewa: "Tworzenie muzyki jest łatwe, obserwuj mnie...".

Reedycja "Wakin on a Pretty Daze" stanowi najnowszy fragment serii "Revisionist History" Matador Records, ciągłej kampanii mającej na celu przyomnienie kupującym płyty (i streamujących!) o wielu pozycjach z katalogu wytwórni, które świętują swoją znaczącą rocznicę. Matador zaznaczy te rocznice nowymi reedycjami i ponownymi tłoczeniami.  W ramach Revisionist History ostatnio ukazały się "Palomine" Bettie Serveert, "Slanted and Enchanted" Pavement oraz "I Can Hear the Heart Beating as One" Yo La Tengo.

Tracklista:

1. Wakin on a Pretty Day
2. KV Crimes
3. Was All Talk
4. Girl Called Alex
5. Never Run Away
6. Pure Pain
7. Too Hard
8. Shame Chamber
9. Snowflakes Are Dancing
10 Air Bud
11 Goldtone