W umyśle mordercy. Cień bestii (okładka  miękka, wyd. 04.2024)

Bardzo ciekawa książka

Publikacja Łukasza Wrońskiego – psychologa, profilera, biegłego śledczego – intryguje pod wieloma względami. Zarówno fragmenty reportażu, wybiórcza wiedza naukowa jak i fabularyzowana odsłona kilku najsłynniejszych spraw kryminalnych, pozwalają sięgnąć do złożonych wniosków. To ciekawy zabieg, częściowo z pewnością udany, wziąwszy pod uwagę sam zamysł, który przyświecał autorowi: literacką kreację, próbującą we właściwy sposób zobrazować genezę zła i zbrodni. Owe objaśnienia, choć osobiste, nie zawsze odwołujące się wobec konkretnej terminologii, bywały wyjątkowo ekspresywne i – zapewne - bliskie realnym zdarzeniom. Trudno bowiem wyzbyć się przeświadczenia o prawdziwości prezentowanych wizji; prosty, nieco okrojony język, z plastyczną perspektywą, sugestywną narracją, w znaczący sposób działał na wyobraźnię odbiorcy. Należy jednak zwrócić uwagę na rozbieżność pomiędzy rzeczywistością, a fikcją. Co prawda trzon wszystkich tekstów stanowi autentyczne relacje, ale okoliczności opisywane przez Wrońskiego są zaledwie przypuszczeniami; mimo że prawdopodobne, to nadal – wcale nie do końca autentyczne. I tutaj pojawiają się moje wątpliwości. O ile część utworów uważam za wartościowe, uzupełnione o trafne spostrzeżenia, błyskotliwe konkluzje i bogate refleksje, o tyle w poszczególnych przypadkach tego już zabrakło. Mam duży problem z taką niekonsekwencją działań; wszak ogół niósł za sobą ogromny potencjał, który - jeśli udźwignięty - mógł pretendować do miana kompletnego vademecum, satysfakcjonującego nie tylko dla laików, lecz także ekspertów. Niestety, pobieżne potraktowanie kwestii, tematów i zagadnień istotnych, ciężko uznać za jakkolwiek wyczerpujące. Historia pozostawała więc po prostu historią; niekiedy mroczną, wręcz epatującą brutalnością i okrucieństwem; bazująca na cierpieniu ofiar i wynaturzonych dokonaniach sprawców, wywoływała emocje niełatwe do przyswojenia. Wówczas, bez wyżej wspomnianej analizy, stawała się utworem zwyczajnie niesmacznym - wyreżyserowanym na potrzeby wzbudzania szoku, strachu i obrzydzenia. Odarta z aspektu badawczego, moralnego i motywacyjnego, żadną miarą nie zaspokajała podstawowych potrzeb czytelnika nastawionego na pogłębianie meandrów ludzkiej psychiki.

Psychopaci są wśród nas. Możemy mijać ich na ulicy nieświadomi tego, kim tak naprawdę są, spotykać codziennie w autobusie czy w szkole odpowiadając na życzliwe dzień dobry. Mogą być nimi tez członkowie naszego najbliższego otoczenia czy rodziny. Nigdy nie wiemy do końca, co kryje się w drugim człowieku i kim, tak naprawdę się staje, kiedy jego demony przejmują nad nim kontrolę. Możemy jedynie się domyślać i właśnie to robi Łukasz Wroński w swojej najnowszej książce z gatunku tzw. true crime (prawdziwej zbrodni). . Podstawowym pytaniem, na jakie będziemy szukać wraz z nim odpowiedzi, brzmi - co kieruje seryjnym mordercą? Co ciekawe jest to zwykle chęć dominacji i uprzedmiotowienia ofiary. Szczególnie wśród fetyszystów seksualnych. Dowiemy się, czym jest morderstwo z lubieżności i czym się różni morderca seryjny od wielokrotnego. Zwykle osoby dopuszczające się najcięższych zbrodni to osoby bardzo inteligentne, często wręcz ponadprzeciętnie inteligentne. Co lub kto każe im zabijać? Czy są to demony przybyłe z otchłani piekieł, czy może demony tkwiące jedynie w ich chorych umysłach? Tego spróbujemy się wraz z autorem dowiedzieć. Wroński wie, o czym mówi, ponieważ od lat pracuje z osobami zaburzonymi jako psycholog i biegły sądowy. Wspomina o motywach działania nekrofili, pedofili czy kanibali, próbując nas przestraszyć, co moim zdaniem całkiem nieźle mu się udaje. . Książka jest zbiorem historii kilku najbardziej znanych seryjnych morderców. Wroński opisuje sylwetki prawdziwych zwyrodnialców tj. John Wayne Gary, Rzeźnik z Rostowa czy rzeźnik z Gainesville (Floryda). To postać tego ostatniego zainspirowała twórców kultowej już serii Krzyk. Opowiedziane w sposób poprawny, bez emocji, przywodzą na myśl typowe youtubowe podcasty, jakich na yt całe mnóstwo. Jeśli lubicie słuchać takowych przerażających opisów zbrodni, to ta książka bardzo wam się spodoba. Autor skupił się głównie na przypadkach osób dotkniętych różnego rodzaju zaburzeniami na tle seksualnym. Książkę polecam wam przesłuchać w audiobooku, tak jak ja to zrobiłam, leżąc w łóżeczku, późną nocą. Ciekawy głos lektora dodatkowo spotęguje doznania strachu. . Za możliwość przeczytania i zrecenzowania dziękuję @skarpawarszawska

Książka opowiada o seryjnych mordercach. Muszę przyznać, że jest to naprawdę bardzo szczegółowa, krwawa i dość obrazowa opowieść. Mimo wszystko jest to mocno wciągająca książka, którą czyta się naprawdę szybko. ~ Podzielna jest na dość krótkie rozdziały, przez które po prostu się płynie. Nie będę ukrywać, że w niektórych momentach moja wyobraźnia zadziałała aż za bardzo i obrazy w mojej głowie były dość przerażające i po prostu musiałam na chwilę odłożyć książkę. ~ Mimo wszystko z chęcią przeczytała bym coś więcej na temat tych ludzi. Każdy rozdział zaczyna się dość szczegółowo opisana zbrodnia i przyczynami działań mordercy ale też i służb mundurowych. ~ Fajnie, że autor na koniec dodał coś od siebie w postaci epilogu, w którym wyjaśnia czytelnikowi fakty. Autor wszystkie te zbrodnie przedstawia w sposób zrozumiały dla odbiorcy. Dając czytelnikowi też szansę zrozumienia sprawcy dokonanych zbrodni. ~ Sięgając po tę książkę nie spodziewałam się, aż takich szczegółw więc to mnie w dość przyjemny ale i przerażający sposób zaskoczyło. Mimo wszystko chociaż troszkę mogłam zrozumieć drugą stronę tego wszystkiego. Plusem jest to, że mogłam zajrzeć do umysłu mordercy. Te wszystkie ich działania i motywy. ~ Najbardziej wstrząsnęła mną część poświęcona seksualnym mordercom. Ponieważ była ona tak obrzydliwa, że nie dałam rady przebrnąć przez tę część nie odkładając tej książki na kilka dni. Nie mieści mi się w głowie jak można tak postępować. ~ Książka jest dla osób wytrzymałych emocjonalnie, dla osób zdecydowanie 16+ gdyż niektóre opisy są naprawdę straszne. Myślę że jest to idealna propozycja dla czytelników, którzy lubią mroczność i autentyczność w fabule. Czytanie jej zajęło mi troszkę dużej ale to tylko dlatego, że nie wytrzymywałam emocjonalnie niektórych opisanych sytuacji, po za tym książkę naprawdę czyta się szybko. Polecam dla zrozumienia co mordercy mają w głowach i dlaczego tak postępują. Może to otworzy szerszej oczy na postrzeganie pewnych sytuacji. Dziękuję wydawnictwu Skarpa Warszawska za egzemplarz ❤️

Ktoś, kogo strach, brutalność, drastyczność nie przeraża, ba u uwielbia zagłębiać się w lekturę opiewającą właśnie w takie epitety powinien sięgnąć po nieludzko okrutną w treść książkę Łukasza Wrońskiego „W umyśle mordercy. Cień Bestii.”. Lektura przybliża sylwetki najbardziej sadystycznych seryjnych morderców. Uwaga jest naprawdę przerażająco!! Autor w książce zawiera kilka autentycznych opowiadań, o których mogliśmy usłyszeć w mediach. Każda historia ocieka brutalizmem. Jest kontrowersyjna i szokująca. Czytelnicy poznają mordercę od strony jego umysłu. Jest to na tyle przerażające, gdyż nie jesteśmy w stanie ocenić ruchu drugiego człowieka. Co kryje się w głowie i w psychice, zwłaszcza – bestii. Obnażając umysł psychopaty, jego czyny myśli- są przerażające. Autor stara się nam przekazać, że „te” potwory to ludzie, którzy na co dzień kryją się pod maską dobrego, uczynnego sąsiada, czy na pierwszy rzut oka przyjaznego znajomego. Nie mamy możliwości rozgryźć mordercy, który swoim zachowaniem ukrywa prawdziwą twarz. Takie osoby przeważnie wykazują się wysokim ilorazem inteligencji. Dopiero gdy zawładną nim demony i przystępuje do działania pokazuje się z jak najgorszej strony. Druzgocący jest fakt, że osoba, przed którą morderca się „ujawnił” nie wyjdzie żywo z takiej sytuacji. Czuję obrzydzenie na myśl, że osoba wyrządzająca krzywdę drugiemu człowiekowi zaspakaja w ten sposób swoje chore żądze. Każda zbrodnia wzbudziła we mnie niesmak. Dokładne opisy zwizualizowały mi sceny zbrodni. Zwłaszcza jedna scena utkwiła mi w pamięci przywołując mdłości. Czytając odczuwałam strach, niechęć i wszelkie inne uczucia z tym związane. Nawet pisząc czuję niepokój. Chyba zacznę z dystansem patrzeć na sąsiadów i znajomych. Nigdy nie wiadomo z kim się ma do czynienia. A myśl o tym, że tacy ludzie mogą mieszkać gdzieś niedaleko nas wzbudza złość. Książka jest dla osób o silnych nerwach. Wrażliwcy nie przejdą nawet przez pierwsze opowiadanie. Nie da się podejść do lektury bez emocji. Jest to niewykonalne. "Books Hunters"

"W umyśle mordercy. Cień bestii" to opowieść o seryjnych mordercach. Opowieść obrazowa, szczegółowa i krwawa. Książkę czytało mi się bardzo szybko. Jest to wciągająca lektura. Podzielona jest na dosyć krótkie rozdziały, szkoda, że nie były trochę dłuższe. Chętnie bym przeczytała trochę więcej na temat tych ludzi. Każdy rozdział zaczyna się opisem zbrodni, następnie przeczytamy o dalszych działaniach mordercy lub/i działaniach policji jakie podejmuje aby znaleźć sprawcę. Na końcu znajdziemy epilog w którym autor wyjaśnia fakty. Bardzo podobał mi się taki schemat. Jak wspomniałam opisy są tutaj szczegółowe i krwawe. Niekiedy obrzydliwe. Jednak czy nie tego oczekujemy sięgając po tego typu pozycje? Czy nie chcemy dowiedzieć się jak największej ilości szczegółów? Podobało mi się również, że mieliśmy możliwość zajrzeć do umysłów morderców. Mogliśmy zobaczyć jak działają i dlaczego podejmują takie a nie inne działania, jakie są ich motywacje. Minusem tej książki było to, że była za krótka oraz że zawarte w niej wydarzenia nie były ułożone w ciągu chronologicznym. Raz czytaliśmy o latach 70-tych XX wieku, potem a latach 20-tych, 80-tych i jeszcze o wieku XIX. Ten nieporządek trochę mieszał w lekturze. Tytuł ten został podzielony na 3 części. Pierwsza część dotyczyła seksualnych seryjnych morderców, druga emocjonalnych seryjnych morderców, natomiast trzecia zabójców psychotycznych. Najciekawszą dla mnie częścią była ta dotycząca seksualnych seryjnych morderców. Była też zdecydowanie najbardziej obrzydliwa i pomysłowa.

"W umyśle mordercy. Cień bestii" to kolejny tytuł majacy przybliżyć nam kryminologiczne aspekty morderców, szczególnie tych seryjnych. Na początek dostajemy małą garstkę teorii i typologii seksualnych seryjnych morderców. Następnie autor dość przystępnie i krótko przedstawia nam różne sprawy znane z historii. Mamy głośną sprawę w internacie dla pielęgniarek oraz tzw. Barbie i Kena. Jednak jest tu również sprawa kanibala, który zamieścił ogłoszenie w internecie oraz sprawa wilkołaka z XVI wieku. Następnie przechodzimy do emocjonalnych seryjnych morderców i znów po garści teorii, autor skupia się na bardziej lub mniej znanych przypadkach. Jest Zodiak, Syn Sama, doktor Holmes, ale także Czyściciel ze Szczecina. Na koniec autor zamieścił jeszcze fragment o zabójcach psychotycznych. Książka napisana jest w sposób ciekawy, przystępny i rzeczowy, czego można spodziewać się po specjaliście. Bowiem autor jest psychologiem zajmującym się psychologią sądową i śledczą, a także jest profilerem i biegłym sądowym. Jednak są tu zawarte informacje bardzo podstawowe i przekrój raczej znanych spraw, więc osoby, które tak jak ja zgłębiały temat, nie będą zaskoczone. Jest to jednak świetna pozycja dla osób, które dopiero zaczynają interesować się tymi zagadnieniami.

Współpraca reklamowa z @skarpawarszawska Kochani autor już w przedmowie zaznacza, że jego celem nie jest zaszokowanie czytelnika. Jednak muszę przyznać, że przy poruszanej tematyce o to trudno. Nie wiem czy był to zamysł autora ale przedstawia on w tej książce chyba najbrutalniejsze zbrodnie i morderców którzy nie mają zahamowań. Sięgać po tę książkę miałam ogromną nadzieję na potężny rys psychologiczny, na wędrówkę po spaczonych umysłach zwyrodnialców. Niestety tego nie dostałam. Za to przeczytałam o kilku mega brutalnych zbrodniach których opisy no cóż ... Jest to więc wiedzą której się spodziewałam w pigułce ale takiej mega gorzkiej i trudnej do przełknięcia. Muszę przyznać, że czuję się zszokowana tym ile pomysłów na brutalne morderstwa rodzi się w popapranych umysłach. Zatrważającą jest myśl, że psychopatę możemy spotykać każdego dnia, że może być naszym współpracownikiem, sąsiadem czy poprostu znajomym. Jako samodzielne kompendium wiedzy książkę ta mnie nie zadowoliła się uważam że jest świetnym wstępem do czegoś grubszego. Polecam ale uorzedzam tylko dla czytelnika pełnoletniego i to o mocnych nerwach.

Będzie krótko i bez ściemy. To jest po prostu straszne do czego jest zdolny człowiek, chociaż tutaj określenie człowiek to pojęcie względne. W tej książce nie ma człowieka tutaj są potwory, bestie, istoty ludzkiej jest tutaj niewiele. Pozycja która wywołuje ciarki, uczucie ciągłego napięcia że ktoś za mną idzie, ktoś mnie obserwuje, trzeba być czujnym i mieć oczy dookoła głowy. Pomimo tego ile Autor zawarł w tej pozycji okrucieństwa książkę czyta się dobrze i nie sposób się oderwać. Książka dla osób pełnoletnich o mocnych nerwach, nie polecam czytać nocą.

Będzie krótko i bez ściemy. To jest po prostu straszne do czego jest zdolny człowiek, chociaż tutaj określenie człowiek to pojęcie względne. W tej książce nie ma człowieka tutaj są potwory, bestie, istoty ludzkiej jest tutaj niewiele. Pozycja która wywołuje ciarki, uczucie ciągłego napięcia że ktoś za mną idzie, ktoś mnie obserwuje, trzeba być czujnym i mieć oczy dookoła głowy. Pomimo tego ile Autor zawarł w tej pozycji okrucieństwa książkę czyta się dobrze i nie sposób się oderwać. Książka dla osób pełnoletnich o mocnych nerwach, nie polecam czytać nocą.