Ustawa o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej. Komentarz (okładka  miękka, wyd. 07.2016)

Praktyczny komentarz do ustawy z 5.8.2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej (Dz.U. z 2015 r. poz. 1255), stanowi kompleksowe omówienie zagadnień z zakresu zasady udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej, a także zasady działania organów administracji publicznej w zakresie edukacji prawnej.

Publikacja ta pozwoli na zapoznanie się z:

• zakresem nieodpłatnej pomocy prawnej – sytuacją podmiotową (osoba uprawniona), realizacją zadania przez powiat, porozumieniem z gminami, udziałem organizacji pozarządowych, 
• rozdział drugi zawiera przepisy dotyczące nieodpłatnej informacji prawnej, która ma przysługiwać każdej osobie fizycznej, niezależnie od jej statusu materialnego. W rozumieniu przepisu będzie ona polegać na poinformowaniu o obowiązujących aktach normatywnych regulujących przedstawiony problem prawny lub o sposobach uzyskania pomocy w jego rozwiązaniu. Co istotne, udzielanie nieodpłatnej informacji prawnej nie będzie związane z obowiązkiem podawania danych osobowych przez beneficjenta,
• zakresem działań edukacyjnych – dotyczy ona kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ma stworzyć warunki do podnoszenia kultury prawnej społeczeństwa, która obok stanowienia i stosowania prawa jest ważnym czynnikiem kształtującym ład społeczny,
• kwestią oceny wykonywanych zadań z zakresu nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej – obowiązek dokonywania corocznej oceny wykonywania zadań z zakresu nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnej informacji prawnej oraz edukacji prawnej społeczeństwa nakłada się na Ministra Sprawiedliwości. Rozwiązanie to ma zapewniać monitorowanie funkcjonowania projektowanych instytucji i ewentualne ich dostosowywanie do zmieniających się warunków i potrzeb społecznych,
• finansowaniem nieodpłatnej pomocy prawnej – sposób finansowania nowych zadań publicznych, wprowadzanych przez ustawę, skonstruowano w postaci dwóch algorytmów, opartych na liczbie mieszkańców odpowiedniej jednostki podziału terytorialnego, oraz na kwocie bazowej. Jej wysokość corocznie określałby Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.