The Going To Hell (CD)

Krążek ten jest genialny! Obok mocno rockowych utworów są również piękne i chwytające za serce ballady. Uwiódł mnie głos Taylor, poza tym ciężkie brzmienia są niezwykle bliskie mojemu sercu. Gorąco polecam wszystkim fanom rock'n'rolla i nie tylko!

Świetna płyta, gorąco polecam dla fanów rocka. Wokalistka, ma ciekawy głos dobry zarówno do ballad jak i mocniejszych utworów. Idealna, do słuchania w samochodzie.

Rockowy pazur, kontrowersyjne utwory, krążek dla niegrzecznych z dobrym przytupem.

Polecam

The Pretty Reckless to amerykański zespół rockowy, założony w 2009 roku. Znani są przede wszystkim z mocnego, ciężkiego grania oraz pięknej, blond włosej wokalistki o potężnym głosie. Tym razem powracają z krążkiem pt. Going to Hell, któremu ostrych, energicznych brzmień, dalej odmówić nie można.

Płytę otwiera utwór Follow Me Down, pełny dynamicznych dźwięków oraz mocnego wokalu Taylor, który zawstydził by nie jednego rockendrolowca. Dalej kawałek tytułowy Ging to Hell z zadziornym i buntowniczym tekstem, odnoszącym się do Boga. Muzycznie, podobny do poprzednika – mocny i przebojowy numer. Heaven Knows to jedna z ciekawszych propozycji od zespołu. Dziecięce, chóralne wstawki, mroczne słowa i pełna energii kompozycja. Świetne! Jeśli chodzi o spokojne, delikatne piosenki to jest ich tu całkiem sporo(zważając, że jest to zespół rockowy). Burn to magiczny i pełny emocji track o cierpieniu i bólu, który jest tak potężny, ze zabija. Równie cudownymi kompozycjami są Dear Sister i Blame me, ale kawałek House On a Hill to prawdziwe mistrzostwo – poruszająca akustyczna melodia, prawdziwe emocje i głos wokalistki, pełny dojrzałości i siły. Wracając do mocniejszych pozycji z płyty, polecamy posłuchać Fucked Up World z surowym, rockowym klimatem i dynamicznym charakterem oraz Why’d You Bring a Shotgun to the Party z rymowanym tekstem oraz mroczną, pełną grozy atmosferą. Natomiast piosenki Absolution i Sweet Things co prawda nie są złe, ale zbyt podobne do reszty, przez co zlewają się w jedno i nie pamięta się o nich w ogóle. Krążek zamyka numer Waiting for a Friend z uroczym, countrowym klimatem oraz harmonijkową melodią. Muzycznie zupełnie odbiega od reszty, ale jest naprawdę wspaniały.

Podsumowując Going to Hell to naprawdę udany album, choć należy przyznać, ze te spokojne, mniej piekielne utwory są sto razy lepsze od tych ciężkich, rockowych. Może warto o tym pomyśleć i nagrać balladowy, szczery krążek.

Najlepsze piosenki: Heaven Knows Burn House on a Hill Fucked Up World

Najgorsze piosenki: Absolution Sweet Things

Ta płyta jest świetna! Teksty maja sens a muzyka jest idealnie w nie wpasowana
Głos Taylor Momsen jest powalający