Szczęście i los. Star Wars Doktor Aphra. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 02.2022)

„Nie mieszaj się w to, Aphro. Nie poznałabyś pracy zespołowej, choćby ugryzła cię w twarz.” Na premierę komiksów z serii „Doktor Aphra” w naszym kraju czekałam długo. Byłam jedną z tych osób, które z oczekiwaniem wyglądały tej zapowiedzi i w końcu się doczekałam. Jak więc wypada „Doktor Aphra”? Seria „Doktor Aphra” jest już drugą o tym tytule, która ukazała się w naszym kraju od wydawnictwa Egmont i Świata Komiksu. Po sukcesie bohaterki, którą poznaliśmy w serii „Darth Vader (2015)”, w 2016 dostała swój własny one-going dziejący się między epizodem IV a V, a wraz z przeskokiem serii w 2020 roku pomiędzy epizody V i VI, numeracja została wyzerowana. Za obecnie wychodzącą „Doktor Aphrę (2020). Tom I. Szczęście i los” odpowiadają kolejno za scenariusz i rysunki Alyssa Wong oraz Marika Cresta. Dla obu pań jest to debiut w odległej galaktyce. Tytułowa doktor Aphra jest panią archeolog o wątpliwym kodeksie moralnym. Zdradza wszystkich i wszystko, więc zdecydowanie nie warto jej ufać. Dla Aphry liczą się głównie zysk i przeżycie, o czym szybko przekonują się wszyscy jej towarzysze oraz bliscy. Fanów serialu „The Book of Boba Fett” zapewne ucieszy pojawienie się postaci Czarnego Krrsantana, czyli byłego gladiatora i łowcy nagród z rasy Wookieech. Mamy tutaj okazję podziwiać jego wcześniejsze losy. Z nowych bohaterów pojawia się była dziewczyna Aphry, profesor Eustacia Okka, Just Lucky oraz studentka czwartego roku Uniwersytetu Cienia, Detta Yao. Zawsze cieszą mnie nowe, interesujące postacie w uniwersum. Już dawno znudziło mi się wałkowanie w kółko tych samych, więc to zdecydowany plus. Detta bardzo przypomina młodą Aphrę, ale z tej trójki najbardziej zainteresował mnie Just Lucky. Nie będę tutaj wchodzić w szczegóły, żeby Wam nie spojlerować, ale jestem ciekawa, jak dalej potoczą się jego losy. Głównym antagonistą jest Ronen Tagge, pochodzący z wpływowego rodu posiadającego na własność nawet planety. Ronen zbiera dzieła sztuki i artefakty, żeby potem je zniszczyć. Uwielbia myśleć, że był ostatnią osobą, która miała je w ręku. Cóż, dość oryginalne hobby. Dużo bardziej zainteresowała mnie ciotka Ronena, Domina Tagge. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach dowiemy się o niej czegoś więcej. Jak w przypadku standardowych przygód doktor Aphry dostajemy całą masę czarnego humoru, zwrotów akcji i zdrad. Nikomu zdecydowanie nie można ufać, a wszystkie sojusze są kruche i zależne od okoliczności. Udało mi się wyłapać kilka nawiązań do poprzedniej serii o naszej ulubionej pani archeolog, ale jestem pewna, że wiele też przegapiłam. Czytałam tylko te numery serii, które ukazały się w naszym kraju, więc brakuje mi co najmniej pięciu tomów historii. Liczyłam, że może Egmont wyda je w Star Wars Komiks, ale ten w tym roku zostaje oficjalnie zawieszony po dwóch numerach zamykających główną serię „Star Wars (2015)”. Zdecydowanie szkoda. Na koniec jeszcze dwa słowa o rysunkach. Nie są tak dobre, jak w „Wielkiej Republice”, ale też nie biły po oczach, jak czasami się zdarza. Określiłabym je jako po prostu w porządku. Podsumowując, nowy start doktor Aphry wypada bardzo dobrze. Cieszy mnie powrót do wątków archeologicznych, a seria jak zwykle obfituje w całą masę czarnego humoru, zwrotów akcji i zdrad. Zdecydowanie polecam wszystkim fanom danie Aphrze szansy.

Bardzo fajny. Historia trochę nudna, ale i tak to komiks Star Wars, o jednym z najlepszych bohaterów w nowym kanonie. Polecam, choć dodam że są lepsze komiksy z SW, ale każdy warto przeczytać

Dobry komiks dobra opowieść przygodowa ciekawy zwrot akcji dla mnie komiks bardzo dobry szczególnie że nie dotyczy Maine strimowej postaci

Fajny komiks, miło się zaskoczyłem

Wszystko ok, brak uwag.

Rewelacja!

Ciekawe

Super

Super

Super