Duff McKagan. Sex, drugs & rock n' roll... i inne kłamstwa (okładka  miękka, wyd. 05.2015)

Spodziewałam się znacznie więcej po niniejszej pozycji. W mojej ocenie za mało w niej pikanterii, humoru oraz opisu określonych wątków od tzw. kuchni w szczególności jeżeli chodzi o relacje członków GNR, a jeżeli już są to jest ich mało lub są przedstawiane w sposób dosyć ogólny jak np. imprezy zespołu w garażu w Los Angeles. Ostatnie rozdziały książki zbyt cukierkowate z Hollywood happy end. Autor zmagał się z poważnym uzależnieniem od narkotyków i alkoholu, z którego w końcu wyszedł co zasługuję na spory szacunek.

Pomimo wszystko tych kilka majowych wieczorów nad książką nie żałuję i szczerze ją polecam.

Książka ciekawa,skupiająca się na przeżyciach i odczuciach Duffa.Poznajemy go z całkiem innej strony.Miałam inne wyobrażenie na temat jego osoby,odstraszał mnie.Po przeczytaniu książki jestem pozytywnie zaskoczona i moje wyobrażenie o nim bardzo się zmieniło.Opisuje wszystko ze swojego punktu widzenia.W sposób dosadny opisuje i ocenia siebie,natomiast bardzo delikatnie , z dystansem i z szacunkiem porusza temat kolegów z GN'R.

I kto by pomyślał, że basista rockowego zespołu napisem tak ciekawa autobiografię. Czyta się jak książkę. Godna polecenia nie tylko dla.faniw, e też dla osób uzależnionych lub młodzieży na lekcje wychowawcza: pouczenie, morał. Mnie bardzo poruszyla

Fantastycznie napisana biografia. Człowiek nie może oderwać się od czytania. Refleksyjna i bardzo pouczająca. Może spokojnie być lekturą w szkole średniej i powinien ją przeczytać każdy młody człowiek.

Choć nie jestem wielkim fanem GnR książkę przeczytałem jednym tchem.Bardzo ciekawa biografia Duff'a a zwłaszcza jego opis walki z nałogami ,determinacja,upór i końcowy sukces .Polecam !!!!!!

Książka niebywale mnie zaskoczyła. Guns n Roses jest jednym z moich ulubionych zespołów a biografia Duffa pomogła poznać mi zespół jak i samego McKagana na nowo. Wady? Jest za krótka!!!

Wspaniała historia, pisana prostym i zabawnym językiem. Polecam wszystkim fanom Duffa McKagana oraz Guns N' Roses!

Świętna książka, napisana lekko z dużym dystansem do świta i do siebie. Warta przeczytania

Kto nie zna Guns n' Roses ? Ja znam i kocham. Od zawsze słyszałam, że zespół się rozpad z powodu zbyt dużej ilości, branych przez jego członków, narkotyków. Żadnych konkretów nie znałam. Nie wiedziała kto, co i jak. Już wiem. Dzięki tej książce znam historię GNR. Dzięki tej książce znam historię życia basisty GNR - Duffa McKagana. Historię, która mną wstrząsnęła do granic możliwości.

Duff w swojej autobiografii opowiada o swoim życiu zaczynając już od czasów nastoletnich. Od początku fascynował się on muzyką i tworzył różne zespoły. W końcu, jak wiadomo, trafił do Guns n’ Roses, a po rozpadzie tej potęgi, tworzył kolejne zespoły. Jednak książka ta nie jest powieścią jedynie o funkcjonowaniu zespołów Duffa i jego przygodach muzycznych. Jest to przede wszystkim historia człowieka, który osiągnął dno. Życie gwiazdy rocka nie jest usłane różami, tak ja na pozór się wydaje. Duff zbyt często sięgał po alkohol i narkotyki. Na tyle często, aby się od nich uzależnić. Kokaina i alkohol to najlepsi przyjaciele Duffa. Odurzał się on do tego stopnia, że nie pamiętał swoich koncertów. Na drugi dzień nie wiedział, gdzie grał, nie wiedział gdzie się znajduje. Nie reagował na to, co mówili mu bliscy. Staczał się na dno na własne życzenie. Do pewnego momentu, które okazało się przełomowe dla jego nałogu i postanowił on zmienić swoje życie. Co to było, na czym polegała zmiana i co było później, dowiecie się z książki.

Opis „wstrząsająca autobiografia basisty Guns n’ Roses” znajdujący się na okładce jest jak najbardziej odpowiedni, autentyczny. Mną ta historia wstrząsnęła. Bolało mnie, jak czytałam o tym, co dzieje się z Duffem. Do tej pory boli na samą myśl. Nie jest to kolejna banalna opowiastka o nadużywaniu środków psychoaktywnych i alkoholu. Co to, to na pewno nie. Duff jest bardzo bezpośredni, nie owija w bawełnę. Opowiada wszystko dokładnie tak jak było, nie ukrywa niezręcznych momentów, kłopotliwych chwil swojego życia. W dodatku robi to w taki sposób, że czytając, wydawało mi się jakby siedział obok mnie i to wszystko mi opowiadał, tak na luzie, po koleżeńsku. Znaczy to jedynie, że w genialny sposób autor buduje więź między nim samym a jego czytelnikiem. Pozwala czytelnikowi na przeżywanie emocji razem z nim.
W książce znajdują się także wkładki ze zdjęciami – zarówno zespołu, jak i tymi osobistymi. Bardzo lubię ten element biografii/autobiografii, ponieważ jeszcze bardziej pozwala ona nam zrozumieć przeszłość.

Sex, drugs & rock n’ roll i inne kłamstwa zajmuje zaszczytne miejsce na mojej półce. Jest to jedna z moich najważniejszych książek. Polecam ją nie tylko fanom zespołu, ale także każdemu, kto pragnie zapoznać się z historią osoby upadającej, jednak potrafiącej się podnieść i rozpocząć swoje życie na nowo. Ta książka miażdży. I sprawia, że każdy utwór Guns n’ Roses brzmi teraz inaczej.

Oceniam 6+/6.

[Recenzja znajduje się również na blogu www.read-me21.blogspot.com]

Zacznę od tego, że jestem świeża w „kręgu” Guns N’ Roses, ponieważ z jednej strony bardzo długo nie mogłam się do nich przekonać, a z drugiej cały ten czas mimo wszystko bardzo mnie intrygowali i coś mnie do ich muzyki ciągnęło, a tą książkę dostałam jako prezent na imieniny, więc pomyślałam, że może jednak nadszedł czas, bym dała Gunsom szansę na przekonanie mnie do nich zaczynając od tej książki, więc czytając ją byłam całkowicie bezstronną osobą patrzącą na wszystko stojąc z boku.

A teraz w końcu kilka słów o samej książce – urzekła mnie niesamowicie, czyta się ją przerewelacyjnie, jest napisana świetnym mega luźnym językiem, co sprawia, że nie łatwo się od niej oderwać. Same historie dotyczące Gunsów, które zostały w niej zawarte, pozwoliły mi nieco bardziej poznać ten zespół i zrozumieć pewne sprawy, a Duff mimo jego wzlotów i upadków sprawia wrażenie (choć pewnie to nawet nie wrażenie, tylko tak po prostu jest) bardzo inteligentnego i rozsądnego człowieka. Były takie chwile, że czułam ból razem z nim, były też takie, że śmiałam się sama do siebie, bo nieraz opisywał coś w tak fajny sposób i używał takich słów, że trudno było się chociażby nie uśmiechnąć. Nie miałam pojęcia, że aż tak wiele w życiu przeszedł i niesamowicie go podziwiam za to, że był w stanie znaleźć w sobie siłę na to, aby się z tego wszystkiego wyciągnąć i przyznam, że oczywiście byłam pewna, że będzie happy end, ale w życiu bym nie pomyślała, że Duff aż tak bardzo się ogarnie i tak wszystko sobie poukłada. Duff dał też trochę do myślenia i chyba aż nawet w pewien sposób mnie zmotywował do działania. Bez względu na to czy jest się fanem Gunsów, czy nie, bardzo, ale to bardzo polecam przeczytać tą książkę, nie tylko patrząc na Duffa, jako na muzyka, legendę, ale też tak po prostu jako na zwykłego człowieka, takiego jak my wszyscy, bo mnie osobiście bardzo poruszyła i na długo pozostała i pozostanie mi w głowie. Na spokojnie można ją przeczytać w 2-3 dni, a czytałam ją prawie dwa tygodnie, bo z ręką na sercu mogę stwierdzić, że żal mi było ją kończyć i z pewnością jeszcze kiedyś do niej wrócę.