Rozkaz (okładka  twarda, wyd. 05.2006)

„Rozkaz” jest wyjątkowy, ale nie ze względu na piękną okładkę, powszechną rozpoznawalność czy też barwne opisy – to wszystko charakteryzuje pozycje na jeden wieczór, o których wcześniej czy później zapomnimy. Jest on piękny, ponieważ zapada w pamięć, drąży temat i nakazuje odpowiedzieć sobie na pytania, na które każdy powinien znaleźć w sobie odpowiedź. Czy jesteś gotów oddać życie za swoje przekonania? Czy otoczenie nie wpływa na ciebie destrukcyjnie? Czy nie tracisz rzeczy ważnych przez swoją głupotę? Czy doceniasz to, co masz? Ja w każdym razie doceniłam dzieło Leeny Lander i zachęcam innych do sięgnięcia po nie.

Sisu. Esencja fińskości. Pogranicze pradawnej melancholii i moralnego surrealizmu. Tą odwieczną zagadką runicznej dzikości Leena Lander maluje obraz wojny, która zmieniła oblicze Finów. Nietłumiona eksplozja barbarzyństwa, zbłąkana trzoda pożerająca zalegające na drogach ciała. Oto tło wydarzeń bestsellera fińskiej autorki Leeny Lander, laureatki nagrody Prix Nordique 2000 oraz wielu prestiżowych odznaczeń. Wydarzenia roku 1918 dają niezwykle rozległe możliwości puszczenia wodzy fantazji, w szczególności zaś w aspektach psychologicznych i etycznych. W przypadku tak modnej ostatnimi czasy literatury półwyspu skandynawskiego, fantazja ta zaprasza do zabawy swą nieodłączną towarzyszkę makabrę. Za co kochamy ten układ dozgonnie? Tabu bawi się na innym podwórku… I to chyba klucz do sukcesu doskonałej psychologicznej pozycji , którą niezaprzeczalnie stanowi „Rozkaz”.
Przewrotny los zachowuje Minę od kul plutonu egzekucyjnego. Eskortowana przez młodego jegiera Aaro Harjulę kobieta, jako czerwona bojowniczka musi jednak liczyć się ze śmiercią. Seria niefortunnych wydarzeń kieruje mężczyznę wraz z więźniarką na tajemniczą wyspę, gdzie spędzają razem najbliższe dni. Czy powinni obawiać się ukrytego tam mroku? A może to ich niepokojące sekrety i żądze są tym, czego naprawdę powinni się bać?
Tymczasem w Finlandii szerzy się głód i bezprawie. Zagubiony we własnym obłędzie mężczyzna w drżącej dłoni dzierży broń skierowaną w potylice wnucząt kopiących swe własne, dziecięce mogiły. Czy odważy się strzelić? Sędzia Hallenberg nie kryje rozczarowania, kiedy jasnym staje się, że nie otrzyma odpowiedzi na pytanie, co też wydarzyło się na tajemniczej wysepce. Mina nie wydaje się być skłonna do zeznań, niepokoi ją jedynie Aaro, którego zachowanie wskazuje na rosnące ku niej skłonności. Tychże nie wyzbywa się sam sędzia, magnetycznie i uwodzicielsko próbujący zmusić ‘czerwoną’ do mówienia… Do czego skłoni go własne szaleństwo? Dokąd zaprowadzi ich pożądanie?
W tej fascynującej atmosferze opuszczonej placówki psychiatrycznej ścierają się przedziwne siły. Kim zawładnie obłęd, a kto z rozgrywki wyjdzie cało? To cudownie kusząca tajemnica „Rozkazu” zaskakującego nas niezwykle nowatorskim podejściem do kwestii fińskiej wojny domowej. Ta mikro historia roku 1918 kusi nas wizją nieustannego napięcia oraz kreuje niezwykle wyraźne psychologiczne portrety. Ile warte jest ludzie życie w obliczu biało-czerwonego starcia? To odpowiedź objawiona trzydziestu tysiącom krwawych ofiar, złożonych pradawnym bogom Karelii. Niech potężny Väinämöinen ma w opiece swe dzieci gdy padnie ROZKAZ…

Moja miłość i zainteresowanie książkami, a w szczególności kryminałami pojawiła się wraz z książkami Stiega Larssona. Postanowiłam wyjść poza kręgi sławnych bestsellerów i autorów, poznać inne pozycje i obietnicy dotrzymałam. Z każdą pozycją, z każdym autorem i każdą strona odkrywam nowy świat chociaż uczucia są różne...

Książka oparta na faktach z 1918 roku. Opiera się na wojnie domowej w Finlandii. Konflikt rozgrywa się między "Czerwonymi" i "Białymi" - niestety nie tylko, bo jak zawsze wciągnięci zostają także niewinni...
Jegier Aaro Harjula na własne ryzyko podejmuje się przetransportowania oskarżonej o zabójstwo Miiny Malin do obozu dla jeńców. Ma ona zostać przesłuchana przez sędziego polowego Emila Hallenberga. Niestety pod czas podróży dochodzi do wypadku i oboje zostają uwięzieni na opuszczonej wysepce na 8 dni. Po tym czasie docierają na miejsce, ale oboje milczą na temat tego co ich spotkało. Jak się potoczą losy oskarżonej? Co się stanie z jegrem? I jaka rolę odegra w tym wszystkim sędzia polowy?

Na wysoka ocenę zasługuje tu styl pisania, który zmusza do myślenia i poświęcenia uwagi. Nie jest to książka, którą przeczyta się w 5 minut i do widzenia! Czy warto się przez nią przebijać? TAK. Czy warto rozkładać na "części" jeśli nie idzie "od ręki"? TAK.
.
Zachęcam do przeczytania i pomyślenia, przeżycia i zgłębienia "Rozkazu". Ale nie oczekujcie kryminały, thrillera czy nawet dreszczowca o którym mowa na okładce. Ale jedno trzeba przyznać. Książka przedstawia bohaterów tak, że nie można ocenić ich jako czysto dobrych czy do cna złych...

To dziesiąte już dzieło Leeny Lander. Autorka pisze dość specyficznym stylem, gdyż kiedy wszyscy w dzisiejszych czasach przedstawiają swoje książki w czasach przeszłych lub jako pamiętniki opowiadane przez samych bohaterów, pani Lander pisze w trybie teraźniejszym lub tak jak wspominałam przed chwilą jako bohater powieści. Te dwa style w "Rozkazie" mieszają się, choć ten pierwszy jest znacznie częstszy. Pisarka w swojej książce nie pisze również tytułów rozdziałów, ani ich nie numeruje. Jeden wątek od drugiego rozpoznajemy po prostu dużą przerwą i rozpoczęciem tekstu od nowego akapitu. Rzadko można spotkać się z taką postawą rzeczy, co na początku może też nieco przeszkadzać. Trudno może być się do tego przyzwyczaić, jednak nie jest to niemożliwe i kiedy człowiek wczyta się już w książkę, to po prostu nie może się od niej oderwać, a strony lecą płynnie i nawet nie obejrzymy się, kiedy powieść dojdzie do końca. Jakby tego wszystkiego było jeszcze mało, autorka pod koniec każdego z ważni

Mroczny nastrój,wszędobylska tajemniczość,niedomówienia i aluzje dodają całej historii niezwykłego smaczku i nie pozwalają odłożyć lektury choćby na chwilę.Autorka świetnie stopniowała napięcie i wraz z kolejnymi kartami książki,bohaterowie będą sukcesywnie przed nami odkrywać siebie,swoja przeszłość i targające nimi emocje.Fiński,mroźny klimat i wszelkie uczucia są wręcz namacalne i udzielają się czytelnikowi.Autorka stworzyła bardzo dobrą książkę o ludzkiej psychice i relacjach,jakie rodzą się między ofiarą a oprawcą.Pokazała również jak ludzie radzą sobie z brutalną,trudną rzeczywistością oraz jak łatwo zapętlić się w sidłach cudzych wpływów czy przekonań.Nie wspomnę już o atmosferze tajemniczości oraz wykorzystaniu elementu zaskoczenia,co przypadło mi do gustu."Rozkaz”to nie tylko świetny thriller psychologiczny,ale przede wszystkim opowieść o ludziach,ich emocjach,przeszłości i moralnych decyzjach,często bardzo trudnych.Świetna skandynawska książka,która zmusi Was do refleksji...