Rodzina z domku dla lalek. Hill House (okładka  twarda, wyd. 01.2021)

Ostatnio pisałam coś – niecoś o ,,Koszu pełnym głów’’ - albumie otwierającym komiksową serię Hill House powstałą na kanwie pomysłu Joe Hilla, miłości do gatunku, powieści rysunkowej oraz oczywiście współpracy cenionych twórców z wydawnictwem DC. Cykl został przeznaczony głównie dla fanów horroru, szeroko pojętej grozy, dark fantasy, jak i również tych, którzy po prostu cenią sobie dobrą rozrywkę. Po lekturze pierwszego tomu muszę przyznać jedno – wszystkie te cele zostały osiągnięte z takim powodzeniem, że bez większego namysłu sięgnęłam po kolejny tytuł wchodzący w skład kolekcji. Joe Hill już na samym początku postawił poprzeczkę wysoko. ,,Kosz pełen głów’’ był bowiem doskonałym wstępem, obiecującą zapowiedzią kontynuacji, ale także świetnym odmóżdżaczem; co prawda nieszczególnie ambitnym, jednak zdecydowanie zasługującym na miano intrygującego. Tymczasem ,,Rodzina z domku dla lalek’’ dwukrotnie podbiła stawkę, zupełnie zaskakując mnie swoją wielowymiarowością i oryginalnością. Zamysł fabularny na jaki pokusił się M.R.Carey okazał się nie tylko zwyczajnie dobry - on po prostu uderzał w samo sedno. W przeciwieństwie do Hilla, który postawił na prostotę, Carey nie miał zamiaru sięgać po pół środki; efekt finalny przerósł oczekiwania każdego czytelnika marzącego o kolejnej porcji świetnej zabawy. Owszem, ‘Rodzina’ nadal trąca o tą nieco rozrywkową odsłonę gatunku, ale przy tym jest tak udanie rozwiniętą historią, że grzechem byłoby wrzucać ją do worka z tanimi straszakami. A poza tym zalicza się do kategorii ‘bardziej’. Ten, kto często sięga po różnego rodzaju cykle z pewnością wie, że poszczególne tomy bywają jedynie przejściówkami niezbędnymi do napędzania kolejnych wydarzeń. Hill House to nie dotyczy, tu wyraźnie rysuje się tendencja zwyżkowa. W porównaniu z pierwszym tomem scenariusz Carey’a wypada dużo mroczniej, bardziej niepokojąco, emocjonująco; jest mocniej rozwinięty pod względem fabuły, budowania postaci oraz kontekstu, co jednocześnie przyczynia się do większego zaangażowania ze strony odbiorcy i… Tak zwyczajnie, po ludzku, wywołuje zachwyt. Bo prócz powyższych aspektów, ‘Rodzina’ posiada inne atuty, bez których nie mogłoby być mowy o sukcesie - niesamowity klimat (odrobinę zbliżony do twórczości Lovecrafta czy Gaimana), kilka ciekawych motywów i wartką akcję. Jeśli chodzi o oprawę graficzną, to tu także ,,Rodzina z domku dla lalek’’ zaskakuje - poczynając od kreski, na kolorystyce i okładkach poszczególnych zeszytów kończąc. Album został wypełniony ciemnymi barwami; dominują w nim więc głównie czernie, granaty, brązy oraz szarości. Gdzieniegdzie przebijają odcienie beżu, natomiast żywe kolory występują jedynie sporadycznie - zazwyczaj w scenach mających kluczowe znaczenie dla fabuły. To dość efektowny zabieg i zdecydowanie przykuwający uwagę czytelnika. Podobnie jak projekty plansz, które zamiast standardowych rysunków przedstawiają klimatyczne kadry ‘żywcem’ wyjęte z domku dla lalek; te musicie zobaczyć sami, na własne oczy! Jednak komiks to nie tylko kolor czy kilka ładnych plansz, ale przede wszystkim kreska. Vince Locke swoimi rysunkami nadał całości charakteru; doskonale wyczuł nastrój historii i ubrał ją w retro otoczkę. No to jak będzie, skusicie się?

Horro po którym mogą śnić się koszmary. Może nie jest to Alicja po drugiej stronie lustra, ale jest paranormalnie i demonicznie.

Bardzo ładnie wydany komiks. Wciągająca historia, dobrze się czyta a ilustracje są fantastyczne. Polecam fanom Joe Hilla!

Pięknie wydany super fabuła i rysunki błyskawiczna realizacja zamówienia przystępna cena to jest to co lubie👌🙂👍

Bardzo dobry komiks w Moim klimacie. Jedynie kreska mogłaby być momentami odrobinkę dokładniejsza

Wspaniały komiks! Ciekawa historia i cudne rysunki. Warto przeczytać