Raz, dwa, trzy… giniesz Ty! (okładka  miękka)

Dwie przyjaciółki, kolega barista, autorka kryminałów, jej menadżerka, facet menadżerki, a poza tym policjant oraz cała obsada i ekipa filmowa. Ta książka pod względem ilości bohaterów ustępuje tylko książce telefonicznej. Pamiętacie jeszcze? Żółte takie były, fabuła kiepska ale bohaterów mnóstwo 😉 Rogoziński spisał się trochę lepiej niż Telekomunikacja i zaplótł ciekawą intrygę łącząc przeszłość z teraźniejszością za pomocą kilku raptem morderstw. Najpierw na planie filmowym ginie Sebastian, aktor, gwiazda nowopowstającego filmu. Następnie jego domniemana kochanka zostaje uduszona we własnym apartamencie, a wszystko to dzieje się dokładnie według scenariusza filmowego i w dziwaczny sposób łączy się z wydarzeniami sprzed 17 lat. Wtedy właśnie zginęła w nieszczęśliwym wypadku Sabina Majewska wschodząca gwiazda ekranu. Czy te wydarzenia się łączą? Czy ktoś szuka zemsty czy może próbuje coś ukryć? Fajne dialogi i wartka akcja, bez zbędnego przeciągania. Czyta się szybko ale niestety po skończeniu pozostaje niedosyt. Trzeba będzie sięgnąć po kolejną...

Intryga kryminalna trochę w stylu Agathy Christie. W czasie kręcenia filmu ginie aktor i wiadomo, że morderstwa dokonał ktoś z obecnych na planie filmowym. Za jakiś czas ginie kolejna osoba. Okazuje się, że zamordowani zostali tak, jak przewidziano to w scenariuszu filmowym. Ponadto wychodzą na jaw sprawy z przeszłości. Wciągająca historia, doprawiona humorem Alka Rogozińskiego. Świetnie się czyta, a teraz jeszcze można obejrzeć na jej podstawie sztukę na deskach Teatru Druga Strefa w Warszawie. Polecam i książkę, i przedstawienie.

mam wszystkie książki tego autora, ale tą przeczytałam najszybciej, super

dla mnie bomba💣

Polecam

Raz, dwa, trzy… giniesz ty! to współczesna komedia kryminalna, której fabuła zabiera czytelnika w świat serialu. Bartek jest aktorem, który właśnie po wielu trudach otrzymał pierwszą większą rolę w superprodukcji. Agnieszka jest dziennikarką, która ma dość pracy w pewnym wydawnictwie i za namową koleżanki próbuje przenieść się do pisma zajmującego się show-biznesem. Jej pierwszym zadaniem jest napisanie reportażu z pewnego planu filmowego. Jednak w środowisku rywalizacji aktorskiej, i zakulisowych plotek, kobiety znajdują zamordowanego aktora. Oczywiście Agnieszka i jej przyjaciółka Oliwka nie zamierzają pozostawić kwestii rozwiązania zagadki kryminalnej tylko policji i… same zabierają się do poprowadzenia śledztwa. Czy uda się młodym dziennikarkom odkryć prawdę? Czy zamordowany aktor będzie jedyną ofiarą? Kto przeczytał chociaż jedną książkę tego autora, ten wie, że nudzić się raczej przy jego książkach nie można. Jeśli chodzi o mnie to traktuję je jako swoiste antydepresanty, a tych jak wiadomo nigdy za wiele. Ostatnio mam tak wisielczy humor, że szkoda gadać, czy kolejna książka tego autora poprawiła mi go? No cóż, sama tego tak do końca nie wiem, chociaż nie ukrywam, że momentami śmiałam się w głos. Znam „pióro” tego autora bardzo dobrze, i wiem, że na nim zawsze można polegać, chociaż ostatnio mam tak paskudny nastrój, że trudno mi go czymkolwiek poprawić. W książkach Alka spotykamy nietuzinkowych bohaterów, chociaż jak ktoś już miał w ręku więcej książek tego autora, to niektóre osoby może kojarzyć z poprzednich książek. Nie potrafię się ostatnio skupić ani na czytaniu, ani na pisaniu, dlatego ta moja opinia będzie nieco chaotyczna. Plusem fabuły tej książki jest to, że wchodzimy w środowisko artystyczne, a precyzując w środowisko aktorskie, w którym jak wiadomo nie wszyscy się kochają i czasami rywalizacja zawodowa może być dla drugiej osoby zgubna. Czytając książki tego autora ( muszę się do tego przyznać), działają na mnie dość dziwnie i jak zacznę którąś czytać, to przeważnie kończę tego samego dnia, bo czyta się je szybko i… może ktoś powiedzieć, że bez większego myślenia, bez zbędnych emocji, ale przyznam i TAK i NIE. To prawda, że przy tego typu powieściach człowiek bardziej skupia się na humorze niż na fabule właściwej, i tak jak w innej książce zbrodnia może nami wstrząsnąć do bólu, to w książkach tego autora zbrodnia może i wstrząsa, ale jest tak opisana, że zamiast obgryzać paznokcie czekamy na ten moment swoistej dedukcji, która wpływa na rozwiązanie danej zbrodni. Niespodziewane wątki, czy niecodzienne zachowania bohaterów są często tak zabawne, że człowiek zapomina iż czyta kryminał, a to bądź co bądź literatura poważna (powinna być). Muszę przyznać, że autor w ciekawy sposób przedstawia osobowości swoich bohaterów i nie ukrywam, że chociaż są i pozytywne i negatywne to jakoś nigdy nie mogę „zaszufladkować” danej osoby albo do tych tylko dobrych, albo do tych całkiem złych. Nie można zaprzeczyć, że autor z przymrużeniem oka wchodzi w środowiska artystyczne, pokazując kulisy nie tylko polskiego show biznesu, ale również codzienne życie. Książka jest lekka, łatwa i przyjemna chociaż muszę przyznać, że nie wywołała we mnie takich emocji jakich się spodziewałam. Ale humor mi poprawiła, to przyznaję z czystym sumieniem. Polecam ją jako taki lekki jesienny przerywnik, który z całą pewnością rozjaśni trochę tę szaro-burość za oknem. Autor pisze tak, że w trakcie czytania skala Twojego humoru skacze, ale fabuła nie zostaje na długo w pamięci. Może dlatego, że wątek główny to coś z zupełnie innego świata niż proza życia. Ale jeżeli kogoś szare niebo, dżdżyste powietrze i jesienny smutek dopadną, to sięgnięcie po taką lekturę z całą pewnością wniesie odrobinę słońca. Ta książka to poważne śledztwo w odrobine niepoważnej odsłonie. Zapraszam za kulisy, z całą pewnością nie zanudzicie się na śmierć.

Zaczynając od okładki, muszę przyznać, że różnie się od wydawanych w wydawnictwie FILIA oraz Edipresse. Jakieś delikatnie urozmaicenie. Przeważa biel z szarością, na środku różowe serce. Jedynie grzbiet najbardziej przypomina wyglądem do poprzednich historii napisanych przez autora. Co mnie zaskoczyło, to to, że z tyłu widzimy samego autora! Gdy tylko po długim dość czasie oczekiwania przyszło do mnie pudło z wizerunkiem Alka, trochę zgłupiałam. Gdzieś tam czytałam, że autor jest na okładce, ale pomyślałam, że ktoś sobie żarty stroi. Dobre sobie, tym razem nie chciałam się nabrać i obróciłam to w żart. Do czasu wzięcia lektury do dłoni. Dzięki Alek, za kwiatka z okładki. :D Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkowe zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytamy fragment powieści, a na drugim kilkanaście słów o samym pisarzu. Strony są kremowe, więc jak najbardziej można czytać na słońcu, czy też w trasie, tak jak zrobiłam to ja. Czcionka jest duża, dzięki czemu też wygodniej się czyta. Gdzieniegdzie pojawiły się jakieś błędy, ja jestem na nie przeczulona, a człowiek ma prawo cokolwiek przeoczyć. Nie było ich wiele, więc nie raziło to w oczy. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Która to już powieść Alka, którą mam okazję czytać? Hmm... Dziewiąta. I czytając już kolejny raz jego powieść, nie nudziło mi się! Styl, jakim się posługuje Alek jest niezwykle barwny. Upstrzony humorem, sarkazmem. Wszystko to sprawia, że pochłania się książkę z zainteresowaniem i nieskrywaną radością, co tym razem się wydarzy i gdzie będzie tu owy humor i sarkazm. Najnowszą lekturę Rogozińskiego połknęłam w naprawdę bardzo krótkim czasie. I co ważne, była tu wspomniana Róża Króll! Której już ostatnio mi brakowało. :) Wiem o tym, że nie każdy przepada za specyficznym piórem autora, jednak ci, którzy jeszcze nie mieli okazję poznać jakiejkolwiek powieści, która wyszła spod jego nazwiska - serdecznie zachęcam. Jestem więcej niż prawie pewna, że polubicie ten styl i nie raz umili on wam niejeden dzień. :) Cała recenzja na blogu ;)

Agnieszka to młoda dziennikarka, która stara się o etat w znanym piśmie o show-biznesie. Otrzymuje zadanie napisania reportażu z planu najnowszego filmu "Jak Cię zabić, kochanie?4". Towarzyszy jej wierna przyjaciółka Oliwka. Gdy na miejscu okazuje się, że zamiast pikantnych sekretów aktorów otrzymują gorącego trupa, kobiety zostają bez granic wyciągnięte w wir szalonych wydarzeń. Tajemnice z przeszłości wychodzą na jaw a morderca nie zmierza poprzestać na jednej ofierze. Czy kobietom uda się odkryć tożsamość zabójcy ? "Raz, dwa, trzy ... Giniesz ty!" to kolejna książka autorstwa Alka Rogozińskiego , która nie zawiodła moich oczekiwań. To interesujący i wciągający kryminał z ogromną dawką humoru w tle. Autor w bardzo oryginalny sposób wprowadza nas w szalony świat show-biznesu i przenosi na plan z pozoru nudnego filmu, który okazuje się jednak kopalnią sekretów, intryg i tajemnic. W książce nie zabrakło nawiązań do prawdziwych wydarzeń z naszego rodzimego gwiazdorskiego podwórka przez co książka zyskuje na autentyczności. Oprócz zupełnie nowych bohaterów w powieści spotkamy również znanych z poprzednich części komisarza Darskiego, jego wierną przyjaciółkę Betty oraz szaloną pisarkę Różę Krull, dzięki którym całość zyskuje jeszcze więcej humoru. Interesująca fabuła, wartka akcja z licznymi zwrotami, barwni bohaterowie i sekrety z przeszłości to przepis idelany na komedię kryminalną i autor doskonale o tym wie i potrafi wykorzystać w bardzo umiejętny sposób. Jeśli macie ochotę na świetną zabawę z trupami w tle serdecznie polecam Wam lekturę najnowszej książki Alka Rogozińskiego.

Dla mnie to bardzo słabe. Intryga taka sobie, mnóstwo niepotrzebnie pojawiających się postaci, niektóre z nich mają zbliżone nazwiska. I to puszczanie oczka do czytelników - plan 4. części "Jak Cię zabić kochanie" i to puszczanie oczka, że scenariusz pierwszej części pisał autor i to puszczanie oczka, że ten autor to paskudny typ. Megalomania. Bardzo lubię kryminały komediowe, ale Te autorstwa Rogozińskiego są jednak nie dla mnie.

Uwielbiam książki Alka Rogozińskiego. "Raz, dwa, trzy... giniesz Ty" również należy do tych lepszych książek, jednak mały minus za ogromną ilość postaci pojawiającą się w książce. Ja osobiście już pod koniec nie mogłam się połapać w imionach i nazwiskach.