Prywatne życie łąki (okładka  twarda, wyd. 09.2017)

Cudowna opowieść która sprawia że chce się ubrać i powłóczyć po okolicy podpatrując naturę. Dodatkowym atutem jest wydanie. Cudo

Jestem zawiedziona. książkę kupiłam ponieważ czytałam bardzo dobre recenzje.

Książka Johna Lewisa-Stempela Prywatne życie łąki jest pozycją dość nietypową. Autor relacjonuje w niej rok z życia łąki na swojej farmie na angielsko- walijskim pograniczu. Ten pamiętnik stanowi fascynującą opowieść o przyrodzie i o cyklach życia roślin i zwierząt występujących na tym terenie. Spotykamy tutaj nie tylko rudziki, jeże czy lisy, ale też mnóstwo gatunków pająków, owadów czy traw. Autor stara się, w miarę możliwości, przybliżyć czytelnikowi jak najwięcej gatunków fauny i flory i opisać jej zachowania i zwyczaje, które z resztą bardzo chętnie podpatruje podczas swojej codziennej pracy jako rolnik. Swoją relację przeplata fragmentami historycznych już książek traktujących o tmtych terenach, czy też fragmentami wierszy słynnych angielskich poetów, takich jak John Clare, albo tekstami ludowych przyśpiewek. Trzeba przyznać, że z każdego akapitu widać miłość autora do przyrody i fakt, że praca rolnika jest jego pasją. Stara się on działać w symbiozie ze środowiskiem, które go otacza i pokazuje troskę o gatunki zwierząt i roślin, z którymi współdzieli swoją farmę. Dla mnie osobiście, jako osoby, której kontakt z dziką przyrodą ograniczał się do letnich wyjazdów na mazowiecką wieś, czy też krótkich wyjazdów w góry, jest to fascynujący opis angielskiej, sielskiej wsi, przypominającej bardziej tolkienowski Hobbiton, niż polską popegeerowską wieś przełomu dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku. Jednocześnie moja ograniczona znajomość gatunków zwierząt i roślin (po części spowodowana nastoletnią niechęcią do biologii jako przedmiotu) znacznie utrudnia czytanie. Google Images® czy Wikipedia® okazały się niezbędne, żeby móc wyobrazić sobie chociaż część opisywanych scenek czy krajobrazów. Przyznam, że z początku było to dla mnie dosyć nużące, ale szybko zaakceptowałam fakt, że jest to zwyczajnie konieczne czy moim stanie wiedzy (a raczej jej braku). Można by zadać pytanie – skoro w ogólnie nie interesuje mnie ten temat, to dlaczego sięgnęłam akurat po tą książkę? Może wpływ postanowienia noworocznego, żeby próbować nowych rzeczy? W każdym razie, na pewno nie żałuję spędzonych z nią chwil. Szczególnie, gdy zimowy miejski krajobraz nie jest specjalnie przyjemny dla oka, miło było przenieść się na chwilę zupełnie innego, jakże bogatego i różnorodnego świata. I bonus na koniec dla wszystkich, którzy książkę tę chcieliby przeczytać, lecz mają pewne opory – serdecznie polecam audiobooka, czytanego przez niezastąpioną Krystynę Czubównę.

Wstyd przyznać, ale pierwsze, co mnie zachwyciło w Prywatnym życiu łąki, to piękne wydanie. Twarda okładka o przyjemnej w dotyku teksturze, piękne kolory i zielone z zewnątrz strony. Wydawnictwo Czwarta Strona chyba nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać kreatywnością – prócz książki dostałam bowiem piękną fiolkę z zamkniętym w środku fragmentem łąki… Czy wnętrze jest równie ciekawe, co okładka? TAK! Już od pierwszych stron możemy poczuć wrażliwość autora, który poetycko opisuje miejsce, w którym mieszka od lat i szczerze je kocha. Autor ma rodzinę, psy i piękną farmę, jednak to właśnie łąka jest jego oczkiem w głowie. To tu się relaksuje, wspomina, obserwuje toczące się życie: zarówno to małe, wśród traw, jak i to większe, rozgrywające się w konarach drzew. John Lewis-Stempel kocha naturę i wyraźnie widać, że bardzo go fascynuje. Komentuje zatem wszystko to, co dostrzega, a robi to inteligentnie i z poczuciem humoru. Spędzamy z autorem cały rok, więc możemy obserwować zmiany, jakie zachodzą w naturze, a nawet trochę zastanowić się nad nieuniknionym przemijaniem. Wrażliwość autora i jego wiedzę można również wyczuć w licznych odniesieniach do literatury czy muzyki. Dużą wygodą jest więc spis zwierząt, muzyki, czy wspomnianych książek. Dzięki temu nie musimy zaznaczać wszystkich stworzeń, które wzbudziły nasze zainteresowanie – wystarczy zajrzeć na koniec. Prywatne życie łąki ma duszę i serce, dzięki czemu ma swój własny, wyjątkowy klimat. Jestem pewna, że jeżeli kochacie przyrodę, lubicie ją obserwować i chcecie na chwilę zdystansować się od zgiełku i pośpiechu codziennego dnia, to spędzicie przyjemnie czas.