Pewnego dnia, niedźwiadku (okładka  twarda, wyd. 09.2021)

Piękna książeczka. Moja córka ją uwielbia.

piękne ilustracje, duży wygodny format

Przepiękna i wzruszająca historia ❤️

Piękna książka, polecam

Piękne ilustracje.

Polecam.

Super!!

Piękno tej książeczki polega na tym, że to od nas zależy, czy stanie się ważna dla dziecka."Pewnego dnia. niedźwiadku" jest idealną pozycją dla mam, które chcą ze swoją pociechą budować czułe wspomnienia. Dlaczego uważam, że dla mam? Bo główni bohaterowie to mama i synek... niedźwiadek, który bardzo chce być taki, jak jego rodzicielka. To, co pierwsze rzuca się w oczy, to wspaniałe ilustracje i znakomite wydanie. Frances Ives dobrała kolory wyjątkowo celnie, jej paleta jest jesienna, delikatna, ciepła. Obrazy są ogromne, na całe dwie strony i prezentuje się to cudownie. Myślę, że właśnie ilustracje są największą zaletą tej książki. Jeśli chodzi o tekst, to mógł być lepszy. Liczyłam na coś bardziej emocjonalnego, wzruszającego, bo pomysł był znakomity. Jednak muszę przyznać, zresztą wspomniałam o tym już na początku, że tylko od nas zależy, jak bardzo ta pozycja urośnie w oczach dziecka. Oczywiście trochę się czepiam tekstu, ale to nie znaczy, że jest źle. Chyba po prostu miałam większe oczekiwania, zwłaszcza że ilustracje olśniewają a relacja mama - synek, to wspaniałe pole do popisu. Pozwólcie, że wstawię cytat i zaznaczę, co mi w nim wadzi : "Będziesz sam wspinać się na szczyty drzew, tam, gdzie rosną najsłodsze owoce. Przed oczami staną ci wtedy nasze jagodowe uczty." I ja uważam, że drugie zdanie jest zupełnie niepotrzebne. Jest zbyt tkliwe, zbyt nachalne. To pierwsze ma w sobie moc, a to drugie, tę moc osłabia. Tak jest często i gdy przeczytacie całą książkę lepiej zrozumieć, o co mi chodzi. Ja bym po porostu zrezygnowała z fraz, które patetycznie dobierają wyobraźni i intelektowi szansę wykazania się - zwłaszcza, że dostajemy również przepiękną ilustrację, która dopowiada i znakomicie puentuje. Lecz POWTARZAM, to śliczna książeczka i moja ocena jest wysoka (8/10 to sporo) tylko tak, czepiam się, bo mogę :) To tego typu książka, która po latach, gdy już mama będzie stara, albo odejdzie... w "dorosłym dziecku" wznieci żywe wspomnienia czytającej rodzicielki. Myślę, że wtedy nawet takiemu "dorosłemu dziecku" przypomni się ton głosu, zapach, czułość mamy, która czytała przed snem opowieść o niedźwiadku, który chciał być duży. Ach i oczywiście książka przejdzie z pokolenia na pokolenie. Jest to też bardzo mądra książeczka, która uczy dziecko, że fajnie jest być dzieckiem i warto się tym cieszyć. Czas szaleńczo pędzi i ani się obejrzymy, a będziemy w zupełnie innym miejscu, z bolącymi stawami, zmęczeni pracą i marzący o - właśnie - beztroskim dzieciństwie. "Pewnego dni, niedźwiadku" wydano znakomicie. Mamy duży, kwadratowy format, twardą okładkę i piękny papier. Kolory i ilustracje są zaś czystą poezją. POLECAM! twórzmy razem wspomnienia 8/10 Wydawnictwo Wilga

Każde dziecko rozmyśla o tym, co będzie robić, kiedy dorośnie i jak będzie wyglądać jego życie, a my mamy, słuchamy tego i chcemy, żeby ten czas nadszedł jak najpóźniej, żebyśmy mogły nacieszyć się tymi naszymi małymi skarbami jak najdłużej. Pewnego dnia mały niedźwiadek zastanawiał się, jak to będzie, jak dorośnie i postanowił o to spytać swoją mamę, ta zaczęła mu opowiadać, jaki będzie wtedy duży, silny i jak zmieni się jego życie. Niedźwiadek bardzo się tym zachwycił, ale ostatecznie stwierdzi, że dobrze jest mu z mamą i cieszy się, że jest jeszcze malutki. Ta niepozorna historia kryje w sobie cudowne przesłanie, które przy czytaniu wzrusza mamy, sama przy tej książce pomyślałam o tym, jak to będzie, kiedy moje dzieci dorosną i doszłam do wniosku, że to nastąpi tak szybko, że muszę korzystać z tego, że są małe, ile się tylko da. Całość to krótki tekst, ale tak wspaniały, że jego treść zostaje w naszych sercach na zawsze, cudownie jest wychować dziecko, któremu jest z nami dobrze, a nie pragnie tylko dorosnąć i się wyprowadzić, bo to oznacza, że jesteśmy dobrymi rodzicami. Najbardziej właśnie rodzica motywują słowa dzieci, kiedy mówią, że nas kochają i chcą być tacy jak my, to jest najlepsza nagroda za nieprzespane noce, godziny spędzone w poczekalni u lekarza i braku wolnego czasu nawet w niedziele, po takich słowach to wszystko staje się nie istotne, bo najważniejsza jest miłość. Publikacja jest naprawdę piękna, każda strona to nowa dawka grafiki, na której jest mama i syn oraz to, co lubią razem robić najbardziej, więc już same obrazki trafiają do serc czytelników, a co dopiero tekst, który wzrusza za każdym razem, gdy się go czyta. Nie jestem w stanie powiedzieć czy ta książka jest bardziej dla dzieci, czy dla mam, bo każdy znajdzie w niej coś dla siebie, ale wiem, że dzięki niej nie jeden rodzic będzie bardziej doceniał chwilę spędzone ze swoim maluszkiem.

Nasze pociechy w pewnym wieku snują marzenia o byciu dorosłym, pragną być tacy, jak ich rodzice, niecierpliwią się, w jakimś stopniu chcieliby przestać już być dziećmi. Tak właśnie było w przypadku małego Misia, bohatera tej wspaniałej, czarującej opowieści, która skruszy nawet skamieniałe serce. Mamusia wyjaśnia dziecku, że niebawem stanie się dorosłym, urośnie jak drzewko, lecz do tego momentu czeka ich jeszcze mnóstwo cudownych, wspólnych chwil. Dzieciństwo bowiem jest niezwykłym darem, z którego należy w pełni korzystać i cieszyć się całym sercem! Wyjątkowa szata graficzna książeczki zachwyca już od pierwszego spotkania. Przepiękne, duże, proste, barwne ilustracje z pewnością podbiją serca zarówno dzieci, jak i ich rodziców. Przyciągają one uwagę młodego czytelnika, wspaniale obrazują opowieść i zachęcają do wspólnej rozmowy, jednym słowem pomagają w pełni delektować się poznawaną wzruszającą historią. Język autorki jest niesłychanie lekki, przystępny i przyjemny, nie znajdziemy tu zbędnych opisów, czy trudnych słów. Tu przede wszystkim prym wiodą uczucia nie ilość tekstu, opowieść silnie angażuje, uwrażliwia młodego czytelnika, pozwala mu się zatrzymać i spojrzeć na swój obecny stan z zupełnie innej perspektywy. Ta wyjątkowa historia trafia również do serca rodzica, skłania go do zadumy i przypomina o ulotności, zachęcając do spędzania ze swoją pociechą jak najwięcej cennego, niezapomnianego czasu. "Pewnego dnia, niedźwiadku" to przepiękna, wyjątkowo ciepła i angażująca opowieść, która rozkocha w sobie absolutnie każdego! To nieprawdopodobne, że tak niewielka objętościowo książeczka może okazać się lekturą o niebywale potężnym ładunku emocjonalnym i refleksyjnym. Wzruszająca do łez, zapadająca w pamięć, skłaniająca do zadumy, angażująca nadzwyczaj mocno, a przede wszystkim ucząca cierpliwości i doceniania teraźniejszości! Moim zdaniem, pozycja obowiązkowa!