Jak wybrać lornetkę? Która będzie odpowiednia?

Rodzaje lornetek – charakterystyka i przeznaczenie

Lornetka może zostać wykonana w jednym z dwóch typów – dachowym i porro. Każdy z nich ma swoje istotne zalety, ale też wady. Dla upewnienia się, która z nich będzie dla ciebie odpowiednia, scharakteryzowaliśmy i porównaliśmy oba rodzaje.

Lornetka typu dachowego – co to jest?

Lornetka typu dachowego to wybór skierowany do tych, którzy potrzebują kompaktowego sprzętu odpornego na wodę i pył. Jeżeli pasjonujesz się górami i obserwacją rozległych obszarów leśnych w różnych warunkach, lornetka typu dachowego będzie dla ciebie odpowiednia. Skąd bierze się tak zwarta budowa tego sprzętu? Sekret tkwi w ustawieniu obiektywów i okularów w jednej linii. W ten sposób możliwe jest zmniejszenie gabarytów lornetki. Dodatkowo zrezygnowano w nich z umieszczenia mechanizmów regulacyjnych na zewnątrz obudowy. Wyjątkiem jest jedynie część odpowiadająca za ostrość.

Jak zbudowana jest lornetka typu dachowego?

Aby zoptymalizować rozmiary lornetki, konieczne było dokonanie zmian w ustawieniu obiektywów i okularów. Wymagało to zrezygnowania z tradycyjnego nieosiowego rozstawienia elementów optycznych. Taki rozwój systemu ogniskowania spowodował, że dla uzyskania jak najmniejszych strat światła należało nałożyć dodatkowe powłoki dielektryczne. Kolejnym wyzwaniem, jakie niesie za sobą lornetka typu dachowego, jest uniknięcie przesunięcia fazowego. W tym celu wykorzystuje się korekcję fazową w postaci specjalnych powłok. Dzięki temu osoba, która korzysta z lornetki nie odczuwa większych strat na rozdzielczości obrazu i kontraście. Te modyfikacje i udogodnienia mogą przekładać się jednak na wyższą cenę sprzętu w porównaniu do bardziej tradycyjnych modeli typu porro.

Najważniejsze cechy lornetek dachowych – dla kogo są najlepsze?

Wszystkie wyżej wymienione szczegóły prowadzą do wniosku, że lornetka dachowopryzmatyczna jest skierowana do świadomych użytkowników. Mniejsze rozmiary i wysoki poziom wodoszczelności jest szczególnie ceniony w zmiennych warunkach pogodowych. To produkt odporniejszy na uszkodzenia mechaniczne ze względu na mniejszą liczbę zewnętrznych elementów ruchomych. Dlatego, jeśli interesuje cię lornetka myśliwska, twoja uwaga powinna być skierowana właśnie w stronę sprzętu dachowopryzmatycznego.

Lornetka typu porro – czym jest?

Ich budowa polega na ustawieniu pryzmatów naprzeciwko siebie pod kątem umożliwiającym odbicie światła i dotarcie do źrenicy oka. Lornetka typu porro posiada nieosiowe ustawienie pryzmatów, co przekłada się na jej większe rozmiary. Jednak brak konieczności stosowania powłok lustrzanych powoduje, że charakteryzuje się wyjątkową jakością przekazywania odbitego światła do gałki ocznej obserwatora. A to przekłada się na poprawę rozdzielczości i kontrastu otrzymywanego obrazu.

Szczegółowa charakterystyka lornetki porro

Lornetki porro są zdecydowanie większe od modeli dachowych, a ich obiektywy i okulary nie znajdują się w jednej osi. Poza tym mechanizmy sterujące ogniskowaniem umieszczone są na zewnątrz - w tzw. „mostku” lornetki. To powoduje pogorszenie jakości uszczelnienia, ze względu na dużą trudność w zachowaniu mobilności regulacji i jednoczesnego zamknięcia korpusu. Jednak odchylenie między obiektywami a okularami powoduje, że producenci mogą zastosować w nich większą średnicę obiektywów. Ma to szczególne znaczenia dla poprawy jakości obrazu.

Dla kogo są lornetki porro?

Tradycyjne modele lornetek z pryzmatami porro są skierowane szczególnie do użytkowników, dla których wielkość lornetki nie jest kwestią priorytetową. Często posiadają też większe możliwości powiększenia obrazu, co daje szansę obserwowania mniejszych obiektów z większej odległości. Mniejsze straty na jakości obrazu (rozdzielczość, kontrast, barwa) powodują, że najczęściej sięgają po nie osoby nastawione na oglądanie szczegółowych obrazów. To właśnie lornetka typu porro będzie właściwa do nocnych wypadów i obserwacji nieba.

Wybór lornetki a jej powiększenie i średnica obiektywu

Zacznijmy od oznaczenia tych norm na lornetkach. Zwykle znajdują się na nich dwie wartości liczbowe przedzielone znakiem „X”. Pierwsza z nich to wielokrotność przybliżenia, a druga to średnica obiektywu.

• Przybliżenie

W tym przypadku „im więcej, tym lepiej” nie jest najlepszą regułą. Dlaczego? Spore powiększenie oczywiście wpływa na możliwość obserwacji obiektów z większej odległości. Skutkuje to jednak tym, że wykorzystując maksymalne powiększenie powyżej 10, odczuwalne są wyraźne drgania dłoni na obrazie. A to przekłada się na mniejszy komfort korzystania z lornetki oraz szybkie zmęczenie oczu.

• Średnica obiektywu

Średnica obiektywu ma natomiast wpływ na zdolność obserwacji obrazu w różnych warunkach nasłonecznienia. Spowodowane jest to rozszerzalnością źrenic, które wahają się w przedziale 2,5 mm–7 mm. Im jest ciemniej, tym źrenice są bardziej rozszerzone. Kluczem jest więc dopasowanie średnicy źrenicy wyjściowej do źrenicy oka w danych warunkach. Aby to zrealizować, należy podzielić średnicę obiektywu przez powiększenie. Stąd wniosek, że do obserwacji dziennej wystarczy obiektyw 32 mm, a do nocnej 56, a nawet 70 mm.

Jak wyregulować lornetkę do swoich potrzeb?

Zaraz po rozpakowaniu swojej lornetki konieczne jest jej dostosowanie do swoich potrzeb. Regulacja lornetki przebiega w trzech etapach:

• dopasowanie ustawienia okularów do źrenic – dla zapewnienia sobie jednolitego obrazu w lornetce konieczne jest umiejscowienie okularów idealnie na wprost źrenic. Wykonuje się to, przestawiając tubusy względem siebie;
• równoważenie różnic lewego i prawego oka – użyj dioptera i pokrętła regulacji ostrości, przy pomocy których ustawisz obraz dla prawego i lewego oka oddzielnie;
• ustawianie ostrości – dostosuj ostrość obrazu do konkretnego obiektu, który obserwujesz. Na początek wybierz coś, co ma wyraźne kształty i barwy.

Stosując się do powyższych wskazówek, na pewno uda ci się wybrać lornetkę idealną dla siebie.

Zdjęcie okładkowe: Shutterstock