Pani męskich umysłów (okładka  miękka)

Po pierwsze - historia tak banalna, że aż boli. dziecinna, infantylna, prosta, przewidywalna. Swoista bajeczka dla 12-latków. Po drugie - wydawanie książki z błędami ortograficznymi!/oprócz tych interpunkcyjnych/to dla mnie policzek w czytelnika. Rozumiem, że autorka sama książkę wydała, wartałoby jednak samemu przeczytać wydany już egzemplarz i krytyczniej przyjrzeć się własnemu dziełu. O gustach się niby nie rozmawia dlatego moja ocena w większej mierze wynika bardziej z szoku jakim jest bubel wydawniczy niż sama treść opowiadania. Nie sposób skupić się na zapisanych słowach/nie mówiąc o zrozumieniu sensu tego co się czyta/ kiedy dosłownie z każdego!zdania zieje nam ortograficzny i/lub interpunkcyjny błąd. Jestem rozczarowana, liczyłam na pazur a dostałam.. pamiętnik zakompleksionej nastolatki która "snuje" wizje być może swojego upragnionego życia. Niestety - tym razem - gniot. Nie polecam. Szkoda i czasu i tych kilku groszy na książkę..

Bardzo wymowna okładka. Bardzo nurtujący opis książki i powiedziałabym, że wręcz zaprasza do przeczytania.

Na Panią męskich umysłów, natknęłam się całkowicie przypadkiem. Moja postępująca z wiekiem skleroza, oczywiście już dokładnie się postarała żebym zapomniała o konkretnych okolicznościach. Wiem jedynie tyle, że autorka okazuje się być świetną młodą kobietą, która spełnia swoje marzenia i nie boi się pisać śmiało o seksie. Ten wspólny mianownik bardzo mnie zaintrygował i dlatego postanowiłam przyjrzeć się bliżej twórczości Ani. Takim sposobem wpadła w mojej dłonie jej debiutancka powieść, którą… Wydała zupełnie sama, bez współpracy z jakimkolwiek wydawnictwem. Jesteście ciekawi co z tego wyszło? Zachęcam do zapoznania się z moim skromnym zdaniem na temat Pani męskich umysłów.

Poznajemy Aleksandrę. Nasza bohaterka jest młodą, piękną kobietą, która wbrew pozorom wiedzie zwyczajne poukładane życie. Prowadzi swoją firmę i dobrze jej się wiedzie. Przyznam szczerze, że pierwszy raz spotkałam się z takim sposobem wciągnięcia bohatera w jego „upodobania”. Tutaj nie mamy zdzirowatych trolli (Elena z 50 twarzy Greya) , złego dzieciństwa (co prawda dzieciństwo bohaterki nie jest wymarzone, ale nie ma w nim jakiś bardzo dramatycznych przeżyć) czy innych czynników zewnętrznych, które mają wpływ na bohatera. Aleksandrę w świat perwersyjnego seksu wciąga… jej ojciec. Tak! Dobrze przeczytaliście, ale nie zdradzę nic więcej. Dla mnie to też był szok i choć sam pomysł jest mało prawdopodobny, to dzięki temu od pierwszy stron zostałam wciągnięta w wir akcji.

Aleksandra poznaje Adama. Władczego, przystojnego i namiętnego lekarza, który od razu wpada jej w oko. Oboje chcą jedynie romansu, ale ich mocne charaktery niczego nie ułatwiają. Oboje mają też te same upodobania, ale problem polega na tym, iż i Ola i Adam chcą dominować. Co z tego wyniknie? Jak Adam trafił do świata ostrego seksu, dominacji i perwersji? Co stanie się, gdy byli kochankowie bohaterki znowu pojawią się w jej życiu? Kim jest Artur i jakie są jego prawdziwe zamiary?

Porywczość bohaterów przyprawi Was nie raz o zawrót głowy, bo tu naprawdę wiele się dzieje. Ciągle coś, ciągle ktoś… Ale ja to bardzo lubię. Miłość, zaręczyny, ciąża, ślub… zazdrość, zdrady. Ojej no naprawdę tego sporo. Aleksandra ogromnie mnie wkurzała, ale ja uwielbiam takie bohaterki. Nie jest mdła. Popełniała błędy, potrafiła się do nich przyznać, przeprosić, a co najważniejsze potrafiła wybaczyć. Adam też ma swoje za uszami i obojgu czasami miałam ochotę skopać dupska za ich dziecinne zachowanie. Prawdziwa miłość jednak przecież pozbawia nas czasem rozumu, najważniejsze jest jednak, by po burzy wyszło słońce. Czy dla Oli i Adama wszystko skończyło się dobrze? O tym przekonacie się zaglądając do książki.

Pomysł na historię naprawdę mi się podoba. Wiadomo, że w tego typu literaturze wiele (jak nie wszystko) już było, więc powielone schematy, podobna fabuła to norma. Mi to oczywiście nie przeszkadza, bo w każdej z powieści staram się dostrzec coś innego. Sceny seksu są napisane bardzo fajnie, ostro i dosadnie… czyli tak jak lubię. Sama nie mam problemu z opisami erotycznych scen, więc cieszę się, że jest więcej polskich autorek, które się tego nie boją. Bądź co bądź w dzisiejszych czasach trzeba mieć odwagę, by to robić. Język jakim posługuję się A. Mytyk jest prosty, czasami może zbyt prosty, ale czyta się lekko i szybko. To lektura na jeden/ dwa wieczory. Dodam, że przyjemne wieczory.

Jedyne do czego mogę się przyczepić to to, że wersja książki jaką otrzymałam, jest kompletnie nie poprawiona. Tekst bez korekty, redakcji, poprawek technicznych, ale dopytałam autorkę i egzemplarze zakupione teraz, będą już w dobrej, poprawionej wersji. Mam taką nadzieję, bo inaczej cała odpowiedzialność spadnie na Anię i to ona będzie musiała tłumaczyć się z tego dlaczego jej książka została wydrukowana w takiej niepoprawionej wersji. Brakuje mi także szczegółowego dopracowania postaci, bo mam wrażenie, że autorka skupiła się głównie na fabule i dalszych wydarzeniach, a zbyt pobieżnie potraktowała kreację bohaterów.

A.Mytyk to debiutantka, która swoją książkę wydała sama od A do Z. Podziwiam ją za to, bo ja nie miałabym odwagi zająć się tym na własną rękę, bez wsparcia profesjonalistów z branży wydawniczej. Dodam jeszcze, że okładka naprawdę przykuwa uwagę i mi ogromnie się podoba. Ze swojej strony życzę Ani dalszego spełnienia marzeń, bo przecież o to w tym chodzi. Mam nadzieję, że swoją recenzją choć trochę zachęciłam Was do sięgnięcia po powieść „Pani męskich umysłów”.

Jeśli lubicie pikantne romanse, komplikacje, natłok emocji, wrażeń i do końca trzymaną w napięciu fabułę, to ta pozycja jest zdecydowanie dla Was. POLECAM!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Autorce.

Wczoraj skończyłam czytać tę książkę i muszę przyznać, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Sama historia, jest niezwykle wciągająca. Dużo emocji, dialogów i poczucia humoru także. Czytając miałam wrażenie, że to ja jestem tytułową Aleksandrą, tak bardzo wciągnęły mnie jej losy. Polecam!

świetna książka, dużo emocji, dialogów, pomysłowo opisanych scen. Polecam!