Oblicza gry (okładka  miękka, wyd. 08.2021)

Wczoraj skończyłam czytać "Dwa oblicza" i bardzo się ucieszyłam,że posiadam kontynuację, ponieważ zakończenie wprawiło mnie w osłupienie. Tak samo jak wciągnęła mnie pierwsza część - tak przy drugiej części "Oblicza gry" przepadłam. Chociaż nie ukrywam ,że druga część była ciężka w odbiorze. Już od pierwszych stron były potrzebne chusteczki. Tutaj poznajemy dalsze losy Darii. Niestety życie jej nie oszczędza. Los rzuca jej kłody pod nogi. Mając wsparcie męża nadal walczy o to co im się należy. Pomimo tego ,że kosztuje ją to sporo zdrowia i nerwów dziewczyna nie odpuszcza. Czy jej determinacja wystarczy aby wygrać z urzędami i sądami? Ile jeszcze wytrzyma i jaką cenę poniesie? "Czułam się wykończona psychicznie, ale wiedziałam, że muszę działać, tylko skąd brać na to siłę, nadzieję, wiarę..." Czy sprawiedliwość zwycięży i Daria i jej rodzina zaznają wreszcie spokoju? Jestem bardzo zaskoczona, że to dopiero pierwsze powieści autorki. Zarówno pierwsza jak i druga część liczą ponad 200 stron ale to w zupełności wystarczy. Nie ma tutaj zbędnych opisów i ani chwili na nudę. Dorota wykreowała ciekawe postacie - niektóre charakterne , inne mniej. Jest bohaterka którą miałam ochotę rozszarpać podczas czytania - ależ ona mi grała na nerwach. Książka okraszona jest pięknymi, życiowymi cytatami. Każdy jeden chciałoby się przytoczyć. Historia z życia wzięta która może się przydarzyć każdemu. Jest to taka książka o której bardzo mało informacji jest w internecie a jest godna polecenia i przeczytania. Polecam! Dorotko ja Tobie z całego serducha dziękuję,że mogłam przeczytać historię przez Ciebie spisaną. Trzymam kciuki za kolejne Twoje sukcesy. Powodzenia.