Niuniuś i niemiły pan (okładka  twarda, wyd. 06.2023)

"Niuniuś i niemiły pan" to czwarty tytuł z serii o perypetiach pewnego pociesznego prosiaczka. I choć to nasze pierwsze spotkanie z rodziną Niuniusia, to mam ogromną ochotę sięgnąć po poprzednie części. Dlaczego? Bo to książka nie tylko dla dzieci, ale też dla rodziców. A przede wszystkim dla każdego dorosłego, który w swoim życiu przecież nie raz spotka dziecko. Może w kinowej kasie będzie podawać maluchowi bilet na pierwszą w życiu bajkę na wielkim ekranie, może w sklepie będzie doradzać najpyszniejsze bułeczki, a w muzeum będzie obserwować pierwsze spotkanie dziecka ze sztuką. I liczę na to, że tę szczerą percepcję znajdę również w poprzednich częściach. Dziś właśnie Niuniuś z tatą idą do muzeum. Mama zostaje w domu, pije kawę i czyta książkę. (A co czyta mama? Sam/a zobacz na kolejnym slajdzie). Pada deszcz, więc to idealna pogoda na skakanie po kałużach, szukanie ślimaków i zbieranie patyków. Niuniuś jest zachwycony. Tata jednak pospiesza syna, w końcu czekają na nich kości dinozaurów. Niuniuś lubi dinozaury, więc wizyta w muzeum z pewnością będzie udana. I może tak właśnie by było, gdyby strażnik w muzeum miał lepszy humor. Bo dziś jest wyjątkowo niemiły, poważny i brakuje mu wyrozumiałości dla dziecięcej spontaniczności. Nerwowość pracownika muzeum psuje humory zarówno Niuniusiowi, jak i tacie. Może jednak lepiej będzie pójść do parku, w którym nikt nie zabrania biegać, krzyczeć i udawać dinozaurów? Aga Nuckowski napisała historyjkę, która uświadamia. Dzieciom pokazuje, czego mogą się spodziewać w miejscach, w których zazwyczaj panują pewne normy i zasady. Pomaga też oswoić się z sytuacjami, które mogą być trudne, a także z niezrozumiałymi reakcjami dorosłych. Wesprze, gdy dzieci poczują się zagubione i niepewne. Jednak ta książka uświadamia głównie dorosłych. Ukazuje dziecięce spojrzenie na świat. Pełne prostoty, autentyczności i wymagające swobody. I aby tej naturalnej ekspresji dzieci nie zagubiły, trzeba dać im przestrzeń na jej wyrażanie. Również w muzeach, na koncertach, w teatrze czy w restauracji. "Bo dzieci są dziećmi, nie zachowują się jak dorośli - trzeba to zrozumieć i uszanować". Ależ to mądra i potrzebna książka!

Nadszedł wspaniały moment, kiedy to ukazała się kolejna część perypetii ulubieńca maluchów- Niuniusia w książce "Niuniuś i niemiły pan)! Autorka, Aga Nuckowski po raz kolejny zadbała o kapitalne ujęcie trudnego tematu w towarzystwie niebanalnych ilustracji Oli Szwajdy. Niuniuś. Maluch, jakich wiele. W końcu wielu z Was posiada już dzieci i doskonale wiecie "na ile je stać ". 😉 Gdy po raz pierwszy kartkowałam tą niewielką publikację zdążyłam uśmiechnąć się pod nosem na widok dialogów, które tak często bywają naszą codziennością. 😉 Tym razem Niuniuś razem z tatą na kartach książki odkrywa fascynujące miejsce jakim jest muzeum. I to nie byle jakie! Można tam znaleźć prawdziwe kości dinozaurów! To nie lada gratka, jednak okoliczności stresują go coraz bardziej. Droga usłana jest prawdziwymi skarbami natury. Jak to dziecko, z ogromną ochotą zbiera je i podziwia, jednak w Muzeum jest tyle zakazów... Pań Strażnik czując ogromny obowiązek utrzymania ciszy i spokoju każdorazowo odbiera dzieciom zabawki z którymi przyszły i umieszcza w tak zwanej poczekalni. Dookoła widnieje ogrom tabliczek z zakazami i nakazami a każde odstępstwo od przyjętej normy skrupulatnie karci. Nawet dorosły poczuł by sie przytloczony! Temat, który tym razem się pojawił jest niezwykle aktualnym za sprawą otoczenia z którym mierzymy się jako rodzice. Sami w zdecydowanej większości mamy wpojone przez rodziców normy i zasady, według których widzimy świat. Nad dzieckiem jednak nie da się zapanować, szczególnie kilkulatkiem, dlatego tak ważne jest wsparcie w tych trudnych momentach. I obecność. Temat został rozwinięty genialnie! Tata Niuniusia sprostał wyzwaniu pozwalajac synowi na rozkoszowanie się zabawą na bezpiecznych zasadach. Jakich? Serdecznie zachęcam Was do lektury, bo możecie zobaczyć jak dinozaury mówią ludzkim głosem! 😉

Jak często spotykacie niemiłe osoby? 🤔 Jak się wtedy czujecie? Czy to wpływa na Wasz cały dzień? Jak na takich ludzi zareaguje dziecko? Doskonale pokazuje to historia Niuniusia, którego pewnie już znacie. 😊 Nakładem @natuli_dziecisawazne właśnie ukazała się książka "Niuniuś i niemiły pan". Niuniuś z tatą wybierają się do muzeum. 🏦 Dzień jest idealny na... skakanie po kałużach, zbieranie patyków i podglądanie ślimaków. 🐌 Maluch jest zachwycony. Gorzej z tatą, który jak każdy dorosły, ma opory przed wielogodzinnym zachwycaniem się kałużami. 😮 Kiedy trafiają w końcu do muzeum, okazuje się, że ich plan wcale nie jest taki świetny. Dlaczego? 🤔 Zwiedzanie placówki kultury uprzykrza strażnik. Ciągle coś mu nie pasuje. 🥱 Ma surową minę i oschły wzrok. Zupełnie nie rozumie dziecięcej spontaniczności. Niuniuś z tatą szybko kończą kulturalną podróż, aby cieszyć się nieskrępowaną radością poza murami muzeum. 🌱 Książka uczy zarówno młodsze, jak i starsze pokolenia. 👍 Dzieciom pokazuje normy zachowania w instytucjach publicznych i różne typy osobowości. Dorosłym przypomina, że dzieci zachowują się po swojemu, a nie tak, jakbyśmy tego oczekiwali. Trzeba to po prostu zrozumieć. 👨 "Niuniuś i niemiły pan" to czwarta książka o przygodach małego prosiaczka. 🐷 Wszystkie są utrzymane w tej samej konwencji. Prosta narracja, dopasowana do komunikacji z maluchami. 👌 Stonowane ilustracje Oli Szwajdy zdobywają małe serca. Dodatkowy komentarz dla dorosłych na końcu książki, wzbogaca publikację. Jeśli jeszcze nie znacie Niuniusia - koniecznie sięgnijcie po tę książkę. 📖

Z Niuniusiem można szybko się polubić, wystarczy go poznać i przekonać się jak mocno bije od niego dziecięca energia i ciekawość świata. Ta nieskrępowana chęć poznawania wszystkiego i cieszenia się drobiazgami widoczna jest także w tej książce, o dosyć podejrzanym tytule . Niuniuś wybiera się z tatą do muzeum. Jego radosna wyprawa od samego początku obfituje w drobne, ale "niezbędne" elementy dające szczęścia, czyli patyk, kamyk oraz mały ślimaczek. Jakże zatem ciężko mu się rozstać z tymi atrybutami szczęśliwego dziecka, gdy niemiły strażnik nie pozwala ich wnieść do muzeum. Niepokój wynikający z bacznie obserwującego go i karcącego spojrzenia strażnika odbiera nieskrępowaną radość i przyjemność czerpania nauki poprzez zabawę. Dobrze, że są jednak miejsca, gdzie można nadal być dzieckiem. Ta książka, chociaż skierowana jest do dzieci, to lekcja dla nas, dla dorosłych. To przypominajka, która ma na celu uświadomienia nam jak ważna jest akceptacja dziecięcych potrzeb i ich postrzegania świata oraz jak inspirujący dla dzieci są pozytywni ludzi. To książka, od której bije prawdziwość i naturalność chociaż bohaterem jest prosiaczek. A do tego ta wspaniała wyprawa z tatą i mama odpoczywająca z książką, to już zupełne miodzio. Po lekturze tej książki przypominają mi się od razu sytuacje, gdy niezadowolona starsza pani grozi, że zabierze "niegrzeczne" dziecko w sklepie, lub ostrzega, że takiego "łobuza" nie odwiedzi Mikołaj. Mam nadzieję, że coraz więcej osób będzie pozwalać dzieciom być dziećmi ❤️

Znacie serię książek o Niuniusiu? Przyznaję, że mam z nią pierwszy kontakt, ale już bardzo przypadła mi do gustu. Zwłaszcza, że porusza ważne tematy. Posłuchajcie. Niuniuś to mały rezolutny prosiaczek. Lubi zabawę, jest bardzo ciekawy świata i naprawdę trudno go nie lubić. Pewnego dnia wybiera się z tatą do muzeum. Jest bardzo podekscytowany, jednak jego radość zaburza zderzenie z niemiłym panem strażnikiem. Jego postawa i sroga mina od razu mówią, że nie przepada on za dziećmi, a opryskliwe zachowanie tylko to potwierdza. Niuniuś się boi i chowa w ramionach taty. Strażnik jednak nie odstępuje ich na krok także podczas zwiedzania. Szczęśliwym zrządzeniem losu, Niuniuś i tata spotykają w muzeum inną rodzinę, babcię z wnuczkiem, którzy też czują się osaczeni przez niemiłego pracownika. Razem udają się do parku i prosiaczki wesoło się bawią. "Niuniuś i niemiły pan" to książka, która uświadamia jak wiele znaczy dla dziecka postawa dorosłego. Bezbronny maluch nie potrafi poradzić sobie z trudnym zachowaniem starszych i większych od siebie ludzi. Może czuć się osaczony, wystraszyć się i zwyczajnie gaśnie jego naturalna radość życia. Książka zawiera na końcu posłowie dla rodziców i dorosłych, które szczegółowo to tłumaczy i zwraca uwagę na uczucia najmłodszych. Bardzo podoba mi się ta pozycja. Lubię w niej ilustracje, prostotę przekazu oraz to, że jest tak blisko dzieci. Że chce tłumaczyć im świat i wspierać. Zdecydowanie polecam ❤️