Nigdy nie będę wyższa (okładka  miękka, wyd. 04.2022)

Etap życia Bohaterki opisany w książce to moje klimaty. Co prawda, dwie Córki mam jeszcze w wieku 11 i 13 lat (późne macierzyństwo :-) ), ale bogactwo doświadczeń zawodowych i prywatnych osadza mnie w mentalu Małgorzaty. Jej poczucie własnej wartości, świadomość własnych dokonań, wypracowanej pozycji zawodowej i towarzyskiej, z jednoczesną ciekawością życia i otwartością... jest mi bliskie i znane. To GODNOŚĆ kobiet w pewnym wieku, o których się czasem mówi, że przeżywają drugą młodość, a tymczasem tak naprawdę jest to ich pierwsza młodość, bo ta wcześniejsza (20-30-letnia) była pomieszaniem nadodpowiedzialności z naiwnością, okraszona silnymi emocjami. Autorka pięknie poprowadziła postać Bohaterki! Jest ona spójna, nie ma w niej zgrzytu niekonsekwencji. Historia - chociaż od pierwszego spotkania Małgorzaty z Wiktorem raczej wiadomo, że do "czegoś" dojdzie - nie jest banałem i huraganem dylematów. Porusza delikatne struny, jakby dotykała czegoś, co nie mieściło się w scenariuszu życia poukładanej, pewnej siebie, atrakcyjnej kobiety po 50-tce. A jednak się zdarzyło! Jest mi to bliskie, bo sama wszystko robię najlepiej jak potrafię, ale jestem otwarta na nieprzewidziane, nowe, zaskakujące; kieruję się sercem (nie tylko w sprawach damsko-męskich) - ono wie najlepiej. I to jest pasjonujące i w książce i w prawdziwym życiu.

Dziś opowiem Wam o moim pierwszym spotkaniu z twórczością Agnieszki Dydycz. Miało ono miejsce za sprawą powieści „Nigdy nie będę wyższa”, która ukazała się pod szyldem Oficyny Wydawniczej Silver. Bohaterką i narratorką opowieści jest Małgorzata – pisarka, żona, matka, córką i przyjaciółka. W każdej ze swych odsłon kobieta stara się dawać 100% (a nawet więcej) siebie. Odpowiadając na potrzeby innych i spełniając ich oczekiwania nie do końca świadomie coraz bardziej zapomina o samej sobie. Chociaż praca i rodzina dają jej sporo satysfakcji, gdy po latach spotyka Wiktora, który wyznaje jej w elektronicznych listach od lat skrywane uczucia, wtedy stopniowo budzą się w Małgorzacie uśpione od dawna emocje i różnorodne przemyślenia dotyczące bardzo wielu kwestii. Co z tego wyniknie? Dowiecie się sięgając po ten tytuł. Powieść napisana ze sporą dawką humoru i dystansu zarówno do wieku, jak też wielu stereotypów. Główna bohaterka bawi, skłania do przemyśleń, zadbania o siebie i swoje wnętrze, ale momentami bywa też irytująca. Jest to również historia o rodzinie i bardzo trudnym uwalnianiu się od uwierających konwenansów. Agnieszka Dydycz ukryła w niej rodzinny sekret, który jak się finalnie okazuje rzuca nieco inne światło na sposób bycia i zachowanie niektórych bohaterów. Książka ta opowiada także o przyjaźni, której nić potrafi spleść ze sobą nawet bardzo różniące się od siebie osoby, a po latach stają się one w pewnym sensie członkami rodziny. Rodzina zaś to piękna mozaika, w której każdy dokłada coś swoją osobą, powinna jednak funkcjonować w taki sposób, aby nikt w niej całkowicie nie zapomniał o samym sobie, bo tylko będąc szczęśliwym i spełnionym możemy podzielić się ze światem i otoczeniem najlepszą cząstką samych siebie. Jeśli szukacie pozycji lekkiej, traktującej o rodzinie, emocjach, uczuciach i przyjaźni. A także takiej, która ukazuje nieco z przymrużeniem oka rozterki dojrzałej kobiety to myślę, że „Nigdy nie będę wyższa” może przypaść Wam do gustu. * https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta * http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2022/09/kiedy-ci-sie-juz-kompletnie-nic-nie.html

Małgorzata jest autorką kryminałów o ambitnej pani prokurator. Dodatkowo jest żoną robiącego karierę Tomasza, matką dorosłych już dzieci oraz córką apodyktycznej Heleny. Jej poukładane życie wyznaczają obowiązki wobec rodziny, wydawnictwa i dwóch przyjaciółek. Stara się by jej bliscy byli szczęśliwi. Wydawać by się mogło, że w jej poukładanym życiu nie masz szansy na żadne niespodzianki, zwłaszcza uczuciowe. A jednak dzieje się coś tak niespodziewanego, że nawet ona by tego nie wymyśliła. Jesteście ciekawi? „Nareszcie mogłam odetchnąć z ulgą. No i poczułam dumę, że nie jestem już tą Małgosią samosią, którą byłam w młodości, i nie wstydzę się prosić o pomoc, gdy jej potrzebuję. Nie siedzę w kącie i nie czekam, aż inni się domyślą, czego mi potrzeba. Trochę to trwało, ale gdy wreszcie nauczyłam się wyraźnie prosić o pomoc, moje życie stało się łatwiejsze. A że czasem mi odmówią, to co? Podobno marzenia się nie spełniają, marzenia się spełnia, a gdybym nie próbowała, miałabym o wiele mniejsze szanse na osiągnięcie tego, na czym mi zależało…O!” Czytając tą powieść miałam wrażenie, że główna bohaterka ma wiele ze mną wspólnego, a imię Pani Agnieszka Dydycz nadała jej zupełnie nie przypadkowo 😊. Ale gdy za każdym razem czytałam o przemyśleniach Małgorzaty i jej zachowaniu, wiedziałam, że dużo jeszcze muszę się nauczyć. Jej zdrowe podejście do życia i otaczającego ją świata, zdecydowanie warte jest zastosowania we własnym życiu. Nigdy nie będę wyższa to pełna emocji powieść o kobiecie w wieku 50+. Jak sama o sobie mówi 50 z dużym plusem. Cała książka pełna jest życiowych mądrości wartych zapamiętania. Ale podawanych nie w sposób przemądrzałej kobiety ale tak subtelnie, delikatnie. Gdy ją czytałam wiele razy chciałam krzyknąć: „ hej, ja też tak myślę!”. Jeśli chcecie przeczytać powieść podczas której wielokrotnie się uśmiechniecie, pokiwacie głową, pomyślicie, że dokładnie tak powinno być to właśnie jest ta książka. Gorąco polecam i zapraszam na stronę Silver Oficyna Wydawnicza. Współpraca z Silver Oficyna Wydawnicza Ilość stron: 464 Data premiery: 20 kwietnia 2022

Super książka czyta się z ogromną przyjemnością jak już się zacznie ciężko się oderwać naprawdę gorąco polecam