Niepokorna dama (okładka  miękka, wyd. 04.2024)

Będąca fascynującą podróżą w otulone blichtrem i bogactwem scenerie z okresu Złotej Ery Hollywood. Portretująca wizerunek zapomnianej gwiazdy, która odcisnęła swój aktorski ślad na obliczu kina niemego. Z pasją i namiętnością oddająca gwałtowne, wyzwolone uczucia i skomplikowane relacje. „Niepokorna dama” to powieść historyczna inspirowana barwnym, odwzorowanym w zbeletryzowanym wydaniu życiorysem kontrowersyjnej, ale z pewnością legendarnej aktorki, tak niewdzięcznie owianej kurzem zapomnienia – Ałły Nazimowej. Z finezją i wyraźną kreatywnością, Caroline Lamond opowiada o burzliwym, wypełnionym dramatyzmem i zaledwie ulotnym, wręcz powierzchownym szczęściem życiu kobiety, w to fabularne płótno autentyczności wplatając nici literackiej fikcji. Tym samym tworzy kompozycję osnutą na dwóch liniach czasowych, które się przenikają, zmyślnie ze sobą korelują i zapętlają. Tka historie o dwóch zagubionych duszach, w których w jednej Nazimowa stanowi fundament narracji, a w drugiej tło do wizualizacji losów wykreowanej wyobraźnią egzystencji dziewczyny z prowincjonalnego miasteczka, która tłamsi w sobie rodzinne sekrety, Maybelle. To panorama zakazanych miłosnych tonów, pragnienia sukcesu, poszukiwania swojej tożsamości i odkrywania seksualności, osobliwych znajomości i niegrzecznych spotkań – naszkicowana na filarze wielkich nazwisk z legendarnych i szalonych lat dwudziestych oraz wybrzmiewająca realiami ich splendoru. Traumatyczne dzieciństwo, które kształtuje dorosłe, często nieprzemyślane wybory, odważne dążenie do spełniania marzeń w okresie dorastania, bogactwo romansów obciążających emocjonalnie serce, wątpliwa reputacja, śmiałe artykułowanie głośno swoich potrzeb oraz tak szokujących w obliczu tamtejszej epoki uczuć. Nakreślona z czułością i wrażliwością wizja Ałły Nazimowej, która mimowolnie stała się królową queerowej rzeczywistości, to mozaika iście porywających doznań czytelniczych. To mieszanina smutku, radości, tęsknoty, żalu, chwilowych uciech, prób wyzwolenia się spod jarzma konwenansów i spod potępiającego wzroku społecznego ostracyzmu. Niezaprzeczalnie to kobieta o duszy wizjonerki, która ze swoich bolesnych doświadczeń uczyniła siłę, także postać inspirująca do walki o swoje życie wbrew przyjętym powszechnie zasadom, wręcz ikona nie tylko kina, ale i brawury oraz charakterności. Choć z pewnością również ucieleśnienie zagubienia i samotności w tłumie ludzi, nie do końca zasmakowujący niczym nieskrępowanego szczęścia krzyk o bliskość i troskę. Ożywienie jej okrytego całunem tajemnic, niepokornego i fantazyjnego oblicza na kartach książki stanowi należny hołd za jej osiągnięcia – za nieugięcie się, za wytrwałość, za talent, za trwanie w blasku hedonistycznych czasów. Jednak w te skandaliczne kadry, niestroniące od intencjonalnych prowokacji, które eksponowano nie tylko na teatralnej scenie, ale i za kulisami oraz za zamkniętymi drzwiami rezydencji, Caroline Lamond sugestywnie przemyca nieautentyczną, ale równie intrygującą i przekonującą historię niepewnej siebie dziewczyny. Spotkanie zainicjowane przypadkiem losu, a może przeznaczeniem, kto wie, staje się dla niej zaproszeniem do wkroczenia do świata dekadenckich zachowań, niebanalnego zgiełku buńczucznej i łamiącej zasady bohemy artystycznej, za nic mającej moralne wartości propagowane przez społeczeństwo. Jej postać również przesycono sekretami, które pozwalają jej przeniknąć ze śmiałością w miraż niekończącej się zabawy bez konsekwencji, w ten naznaczony pokusami wir doznań, nie tak odległych przecież od emocji skrywanych na dnie jej serca. To odsłona poruszająca, choć fragmentarycznie wywołująca ambiwalentne odczucia, eksplorująca wszystko to, co w tamtych czasach uchodziło za niegodne, odstręczające i bezbożne – a przecież żadna miłość to nie wstyd. I właśnie o tym traktuje ten tytuł, zarazem ujmująco i wnikliwie obrazuje awanturnicze, ale tym samym istotne i warte przypomnienia życie nie tylko Ałły Nazimowej, ale wielu osób tamtej epoki, które wyrażono w odmalowanym z pietyzmem obrazie Maybelle.

Książki, które w swym narracyjnym kunszcie mieszają wiedzę z opowieścią, są jak podróż po ścieżkach historii, okraszona barwnymi życiowymi ornamentami. Tak właśnie można opisać „Niepokorną Damę”, której strony stanowią misternie splecione wątki rzeczywistych wydarzeń i fikcyjnych losów bohaterek. Ta literacka podróż przez burzliwe lata dwudzieste XX wieku rozpoczyna się na Krymie, gdzie rodzi się Mariam Edez Adelajda Lewenton, przyszła Ałła Nazimowa. To symboliczne urodziny, które stają się punktem wyjścia dla niezwykłego życiowego peregrynacji, wypełnionego zarówno chwałą, jak i cierpieniem. Wkracza w świat, który wydaje się być jej przeciwny, jednak w którym odnajduje siłę, by stać się ikoną kina niemego. W przeciwnym kierunku wyrusza Maybelle Crabtree, zasłuchana w szeptach marzeń o wielkim mieście i jeszcze większej sławie. Jej spotkanie z Hollywood to nie tylko wypełnienie marzeń, lecz również odkrycie samej siebie, wraz z wszystkimi blaskami i cieniami, jakie za sobą niesie. Autorka, jak biegła przewodniczka po czasie, prowadzi czytelnika przez lśniące aleje sławy i mroczne zakamarki serca, gdzie czasem triumfuje ambicja, a czasem rozkwita samotność. Opisuje ona sceny z niezwykłą precyzją, pozwalając czytelnikowi przenieść się w czasie i przestrzeni, by stać się współuczestnikiem tamtych wydarzeń. To nie tylko opowieść o dwóch kobietach, lecz również o epoce, która kształtowała ich losy. To czas wielkich przemian społecznych, kulturowych i technologicznych, których echa odbijają się w losach Ałły i Maybelle. W tej książce nie ma jednoznacznych bohaterów czy zła, lecz bogactwo ludzkich doświadczeń i wyborów, które kształtują ich życie. Jednym z największych atutów tej książki jest jej korzeń w prawdziwych wydarzeniach i postaciach. Ałła Nazimowa była rzeczywiście ikoną kina niemego, a jej życie stanowiło inspirację dla wielu artystów i badaczy. Autorka nie tylko przekazuje nam jej historię, lecz także ożywia ją na nowo, dodając do niej swoje własne interpretacje i wyobrażenia.

„Niepokorna dama” to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami z życia Ałły Nazimowej – ikony kina niemego. To powieść o poszukiwaniu ucieczki od brutalnej rzeczywistości, od maltretowania i od wyobcowania. W końcu książka, która zabiera nas do świata artystycznej bohemy, do życia w którym króluje wolność, seksualne ekscesy i wszechobecny przepych. Caroline Lamond odkrywa przed czytelnikiem kulisy wspinania się po drabinie sławy Ałły, opisując to, co miało ogromny wpływ na to, kim się stała. Przedstawia ją czytelnikowi jako osobę niezwykle wyemancypowaną, niezależną, świadomą swojego ciała, niezwykle prowokującą i nad wyraz kontrowersyjną. I choć był czas kiedy Ałła Naziomwa była najlepiej opłacaną aktorką w Hollywood, czy aby na pewno była szczęśliwa? Przyznam, ze była to pierwsza przeczytana przeze mnie książka o gwieździe kina niemego i jednocześnie taka, która niezwykle mnie zaintrygowała. Autorka z niezwykle ciekawy sposób opisuje jej życie. Potrafi ująć, zaciekawić i co więcej zaskoczyć. Bez wątpienia wprawną ręką nakreśliła to, co działo się za zamkniętymi drzwiami w epikurejskich latach dwudziestych, nie odmawiając mocnego wydźwięku, śmiałości w opisach czy nawet wyjawiając to, co powinno pozostać przemilczane…

"Niepokorna dama" to historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, historia kobiety, pochodzącej z Jałty, która zostaje gwiazdą filmową Hollywood. Ałłę, po odejściu matki, wychowuje surowy ojciec. Jej marzeniem jest zostanie aktorką, opuszcza Krym i udaje się do Moskwy. Później, razem z mężem, jedzie do Ameryki. Zostaje jedną z najlepiej opłacanych aktorek kina niemego w Hollywood lat dwudziestych. Jej życie poznajemy w dwóch planach czasowych: obecne jest przeplatane jej wspomnieniami z lat dzieciństwa i młodości. Jest też druga bohaterka - Maybelle. Po śmierci ojca, matka wysyła ją do rodziny w Kalifornii. Los sprawia, że poznaje Ałłę. Ta znajomość otwiera jej drogę do kariery w Hollywood. Historia opowiedziana jest z perspektywy tych dwóch kobiet. Polecam lekturę "Niepokornej damy", to interesująca, wciągająca historia Ałły Nazimowej, znakomitej aktorki występującej o boku Rudolfa Valentino, matki chrzestnej Nancy Reagan. Fikcja przeplata się z prawdziwym skandalicznym życiem Ałły. Ta książka to gwarancja dobrze spędzonego czasu. Zapraszam!