Nieobecna (okładka  miękka, wyd. 10.2020)

"Nieobecna" to druga książka autorstwa Jaime Jo Wright ale moje pierwsze spotkanie z autorką. Ksiazke śmiało zaliczyć można do tych z gatunku grozy z gotyckim klimatem. Fabuła powieści rozgrywa się w niewielkim miejscowości Pleasant Valley. Historia opowiedziana jest dwutorowo z perspektywy dwóch głównych bohaterek. Rok 1908 to historia Thei Reed, która jako dziecko została porzucona pod sierocińcem. Jako dorosła kobieta postanawia wrócić do rodzinnej miejscowości i odnaleźć swoją biologiczną matkę. Poszukiwania wiodą ją do zakładu dla obłąkanych. Aby dostać się do tego miejsca, postanawia wykorzystać swoje umiejętności jako fotograf pośmiertny. Nie spodziewa się, że jej poszukiwania obudzą legendę o Misty Wayfair, zamordowanej kobiecie, która nawiedza okolicę, zwiastując śmierć. W czasach współczesnych poznajemy historię Heidi Lane, która po otrzymaniu od swojej chorej na demencję matki, niepokojącego listu, postanawia przyjechać do Pleasant Valley i wyjaśnić jego zawartość. Pewnego dnia w ruinach zakładu dla obłąkanych dostrzega postać kobiety. Heidi odkrywa historię Misty Wayfair i zaczyna obawiać się o swoje życie. Mroczna, bardzo klimatyczna i momentami przerażająca powieść i ten klimat małego miasteczka nawiedzanego przez tajemniczą kobietę. Do tego dochodzi opuszczony szpital psychiatryczny gdzieś w głębi lasu. No czego można chcieć więcej? Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron i po prostu przepadłam. Świetna fabuła, wspaniale wykreowani bohaterowie i zagadka, której rozwiązanie jest naprawdę bardzo zaskakujące. Kto nie czytał to polecam sięgnąć po tą pozycję, na pewno nie będziecie zawiedzeni

Przepiękna ksiazka, i dramatyczna, jak i gotycka. Z elementami na pograniczu horroru

Polecam.

"Nieobecna" Jaimie Jo Wright ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 • RECENZJA PATRONACKA • Rok 1908. Thea Reed, przed laty porzucona pod drzwiami sierocińca przez matkę, przybywa do Pleasant Valley, aby odkryć swoje korzenie. Pozostawiony jej list zawiera ślady, które mogą stanowić wskazówki do jej przeszłości. Pokusa odkrycia, kim naprawdę była Thea Reed, przywiodła ją do tego niewielkiego miasteczka. Thea zamierza zrobić wszystko, aby odnaleźć swoją matkę. Jej poszukiwania zaprowadzą ją do zakładu dla obłąkanych, gdzie mogła przebywać jej matka. Thea, wykorzystując swoją profesję pośmiertnego fotografa, dostaje się w to miejsce, aby zgłębić jego sekrety. To tam poznaje legendę o Misty Wayfair, zamordowanej kobiecie, która rzekomo nawiedza okolice i zwiastuje śmierć. Sto lat później do Pleasant Valley przybywa Heidi Lane, która otrzymała dziwny list od chorej na demencję matki, która prosi ją o przyjazd. Heidi w antykwariacie znajduje starą fotografię z kobietą, która wygląda identycznie jak ona. Ta sama kobieta ukazuje się Heidi w oknie jej pokoju, a wokół zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Heidi odkrywa legendę Misty Wayfair, która podobno nawiedza ruiny zakładu dla obłąkanych. Kobieta zaczyna obawiać się o własne życie... • "Nieobecną" trudno zakwalifikować do jednego gatunku. Jest to po części kryminał, po części thriller, a do tego mamy tutaj elementy grozy, które nadają tej powieści specyficznego klimatu. Małe miasteczko, niewielka, zamknięta społeczność, legenda, która krąży od lat i napawa mieszkańców strachem - i już tworzy się zarys świetnej fabuły. Czytając, przeskakujemy z czasów przeszłych do teraźniejszych. Cała historia ma swoje korzenie ponad sto lat temu. Prowadzimy śledztwo razem z Theą, która w 1908 roku przybyła do Pleasant Valley w poszukiwaniu matki oraz z Heidi, która sto lat później pojawiła się w tym miasteczku wezwana przez chorą na demencję matkę. W obu przypadkach odkryjemy sekrety i tajemnice, które były skrzętnie ukrywane przez lata... Wszystko kręci się wokół historii Misty Wayfair, która została zamordowana w połowie dziewiętnastego wieku. Jak głosi legenda, Misty Wayfair pokazuje się od czasu do czasu. Biega boso po lesie, szukając wyjścia. Tak jakby próbowała uciec. Przerażająca historia, od lat podawana z ust do ust, może mieć w sobie ziarnko prawdy. Heidi zaczyna w nią wierzyć, gdy dostrzega upiorną kobietę nawiedzającą ruiny zakładu, a wokół niej zaczynają się dziać rzeczy, które trudno wytłumaczyć. Jakie tajemnice odkryją Heidi i Thea? Co tak naprawdę wydarzyło się w Pleasent Valley? Tego dowiecie się, gdy sięgnięcie po książkę! Muszę przyznać, że zakończenia zupełnie się nie spodziewałam. Czasem jest tak, że już w połowie książki czytelnik odkrywa, co wydarzy się na końcu. Tutaj trudno byłoby się tego domyślić 🤔 Czy jest jakiś minus tej powieści? Minusem może być to, że akcja długo się rozkręca. Co prawda mi to nie przeszkadzało, bo mimo wszystko książkę czyta się bardzo dobrze, ale wiem, że dla niektórych może być to uciążliwe. Tak naprawdę akcja nabiera tempa mniej więcej w połowie, ale wtedy nie przystopuje do ostatnich stron. Podsumowując, dla mnie "Nieobecna" to jedna z lepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku. Niezwykle klimatyczna, pełna tajemnic historia, która namiesza wam w głowach. Polecam! • "Zerknęła w kierunku otwartych drzwi sypialni. Korytarz był jasny, a światło dzienne nie sprzyjało duchom. A jednak Heidi wiedziała, że nie jest sama. Postąpiła krok naprzód i zamarła. Okno. Kobieta w oknie z ogromnymi ciemnymi oczami, które wydawały się jeszcze większe z powodu cieni, jakie pod nimi widniały. Obserwowała ją z przechyloną na bok głową. Heidi wydała z gardła krzyk z takim charkotem, jakby ktoś ją dusił. Niczym obudzona z koszmaru, wbiła paznokcie w powietrze, by zaatakować nimi iluzorycznego wroga. Album wysunął się jej z rąk. Wszystko działo się jak w zwolnionym tempie. Album lecący na podłogę. Fotografia wypadająca spomiędzy jego kart na dywan. Druga próba Heidi, by wrzasnąć. I nagle wszystko się skończyło. Kobieta zniknęła, jakby nigdy jej tam nie było. Heidi stała, drżąc, na środku pomieszczenia, otulając rękami ciało. Spojrzała w dół. Na martwą kobietę ze zdjęcia. Kobietę, która wyglądała tak jak ona. Kobietę, która stała za oknem wpatrując się w nią oczami pozbawionymi życia."

Jesienny klimat lubię za to, że możemy zamknąć się z książką w pokoju i całkowicie się w niej zatracić. Wtedy historie jakoś inaczej do mnie docierają. To czas, kiedy poszukuje książek, które zabiorą mnie gdzieś z daleka od szarówki, sprawią, że klimat będzie unosił się w pokoju, a bohaterowie wręcz staną się żywi. Jo Wright przeniosła mnie do świata pełnego grozy, napięcia, duchów przeszłości. To idealna lektura na październik, gdy wielkimi krokami zbliża się Halloween. Historia utrzymuje czytelnika w takim napięciu, że aż sam w głowie słyszy muzykę z filmów grozy. Jednak czy po tej książce nie będziecie mogli zasnąć? Nie, ale będziecie chcieli odkryć wszystkie tajemnice naraz. Zarezerwujcie sobie wieczór na „Nieobecną” autorstwa Jo Wright. „Jeśli się odważysz, odwiedź ruiny zakładu dla Obłąkany i poznaj legendę o Misty Wayfair” Historia dzieje się dwutorowo. Jest 1908 rok, poznajemy Thea Reed, dorosłą już kobietę, która kiedyś została porzucona pod sierocińcem. Jej przeszłość jest zagadką, ale chciałaby odnaleźć swoją matkę, zwłaszcza, że złapała już trop. Przeprowadza się do miasteczka Pleasant Valley, aby nie tylko zacząć życie na nowo, lecz poznać mroczne sekrety o swojej rodzinie. Poszukiwania wiodą do zakładu dla obłąkanych, a tam zrodziła się legenda o Misty Wayfair, kobiecie, która pojawia się zawsze wtedy, gdy ma ktoś zginąć. Czy miasteczko jest nawiedzone przez ducha zamordowanej? Równocześnie fabuła zaczyna się niespełna sto lat później, gdy Heidi otrzymuje list od matki, że powinna przyjechać do miasteczka. Kobieta twierdzi, że to córka odebrała głos duchom. Niestety poznanie prawdy nie jest taką prostą sprawą. Matka Heid cierpi na demencję, a mieszkańcy oraz siostra nie są skorzy do pomocy. Zaczyna otrzymywać niepokojące wiadomości, trop ponownie powraca do tajemniczej Misty Wayfair. „Nieobecna” to nie tylko opowieść o samotności, stracie bliskich, ale przede wszystkim o poszukiwaniu siebie. Autorka nie boi się sięgać po trudne tematy takie jak autyzm. Powieść gotycka charakteryzuje się mrokiem, który dosłownie zasysa nas od środka. Nie wiemy, co jest prawdą, nie wiemy, która z bohaterek jest bliższa prawdy. Mamy tu też syndrom niekochanego, odtrąconego dziecka i jego skutki po latach. Nie spodziewałam się, że opowieść o legendzie, duchu przeszłości może aż tak emocjonalnie zaangażować czytelnika. Ten oddech samotności, klątwy u każdej z bohaterek burzy rzeczywistość. Jest ona skazana na siebie. W interesujący sposób została przedstawiona małomiasteczkowość, hermetyczność. Im bardziej historia się rozkręca, tym częściej miałam wrażenie, że w uszach słyszę muzykę prosto z horroru, a na ciele pojawiały się ciarki. Co warto zauważyć, zamieszczone na końcu pytania do dyskusji, będą stanowili świetną podstawę do dyskusji w Klubie Książki. Pierwszy raz spotykam się z takim dobrodziejstwem. Nie tylko będziemy mogli zastanowić się nad tym jak utożsamiamy się z bohaterami, ale także postarać się zrozumieć poczucie straty, samotność, brak zrozumienia dla „innych”, spróbować odnaleźć we własnym życiu „legendę o Misty”, która gdzieś tam cały czas leży nam na sercu.

Kolejna książka autorki, a dla mnie dopiero pierwsza okazja, by poznać jej twórczość. Przede wszystkim nieco zmyliła mnie okładka, która przyciąga wzrok, lecz i sugeruje współczesną historię rodem z thrillera. Autorka pokusiła się o zabawę czasem: przeszłością sprzed kilku pokoleń i teraźniejszością. - Thea Reed? - Obecna! - Heidi Lane? - Obecna! - Misty Wayfair? - ... - Misty Wayfair...? - Nieobecna - powiedział ktoś z tłumu - Ale jak na ducha przystało, pojawia się od czasu do czasu zwiastując śmierć kolejnego z członków rodziny, wobec której ma żal, gdyż ta lata temu bardzo ją skrzywdziła... Duch przeszłości pojawia się i znika. A sprawa, którą żyje mała, hermetyczna miejscowość podzielona poglądami religijnymi nabiera co rusz tempa. To przyspiesza, gdy ginie kolejny członek rodziny Coyle'ów. Thea nie tylko szuka pracy w swym specyficznym zawodzie, przybywa również w sprawach prywatnych, które od lat nie dają jej spokoju. Ponad 100 lat później w podobnym celu do Pleasant Valley przybywa Heidi - by odkryć, jaka przeszłość ukryta jest na kartach historii jej rodziny. Uczciwie przyznając autorka wystawia czytelnika na próbę, gdyż historia potrzebuje nieco czasu, by nabrać tempa i wzbudzić mocniejsze emocje w czytelniku. Nie można spodziewać się tutaj bardzo mocnych wrażeń, gdyż książka skłania się ku zgrabnej obyczajówce z wątkiem kryminalnym oraz zaszłościami rodzinnymi, które zamykają usta kolejnym pokoleniom i stają się powodem do poczucia wstydu. Historia dwóch kobiet mimo upływu lat jest bardzo podoba, w pewnym momencie można mocno się zgubić, o której bohaterce autor aktualnie opowiada. Plusem jest ukazanie zaburzeń psychicznych oraz stosunku społeczeństwa do nich przed wielu, wielu laty, które wpędzało w poczucie wstydu i nosiło znamiona klątwy. Dodajmy jeszcze do tej klątwy wątki paranormalne zbłąkanej duszy, która szuka zemsty prowokując do śmierci. Oczywiście wszystko pozostaje wyjaśnione, acz historia rodu ukazanych rodzin jest bardzo bogata i niepozbawiona skazy. Druga połowa książki wciąga a zakończenie zaskakuje wynagradzając początkowy dyskomfort w odbiorze. Podsumowując: choć spodziewałam sie nieco innej historii komponującej się z moim ulubionym gatunkiem literackim, nie rozczarowałam się dobrze spędzonym czasem oraz literaturą, co do której wcześniej miałabym wątpliwości.

Kolejna książka autorki, a dla mnie dopiero pierwsza okazja, by poznać jej twórczość. Przede wszystkim nieco zmyliła mnie okładka, która przyciąga wzrok, lecz i sugeruje współczesną historię rodem z thrillera. Autorka pokusiła się o zabawę czasem: przeszłością sprzed kilku pokoleń i teraźniejszością. - Thea Reed? - Obecna! - Heidi Lane? - Obecna! - Misty Wayfair? - ... - Misty Wayfair...? - Nieobecna - powiedział ktoś z tłumu - Ale jak na ducha przystało, pojawia się od czasu do czasu zwiastując śmierć kolejnego z członków rodziny, wobec której ma żal, gdyż ta lata temu bardzo ją skrzywdziła... Duch przeszłości pojawia się i znika. A sprawa, którą żyje mała, hermetyczna miejscowość podzielona poglądami religijnymi nabiera co rusz tempa. To przyspiesza, gdy ginie kolejny członek rodziny Coyle'ów. Thea nie tylko szuka pracy w swym specyficznym zawodzie, przybywa również w sprawach prywatnych, które od lat nie dają jej spokoju. Ponad 100 lat później w podobnym celu do Pleasant Valley przybywa Heidi - by odkryć, jaka przeszłość ukryta jest na kartach historii jej rodziny. Uczciwie przyznając autorka wystawia czytelnika na próbę, gdyż historia potrzebuje nieco czasu, by nabrać tempa i wzbudzić mocniejsze emocje w czytelniku. Nie można spodziewać się tutaj bardzo mocnych wrażeń, gdyż książka skłania się ku zgrabnej obyczajówce z wątkiem kryminalnym oraz zaszłościami rodzinnymi, które zamykają usta kolejnym pokoleniom i stają się powodem do poczucia wstydu. Historia dwóch kobiet mimo upływu lat jest bardzo podoba, w pewnym momencie można mocno się zgubić, o której bohaterce autor aktualnie opowiada. Plusem jest ukazanie zaburzeń psychicznych oraz stosunku społeczeństwa do nich przed wielu, wielu laty, które wpędzało w poczucie wstydu i nosiło znamiona klątwy. Dodajmy jeszcze do tej klątwy wątki paranormalne zbłąkanej duszy, która szuka zemsty prowokując do śmierci. Oczywiście wszystko pozostaje wyjaśnione, acz historia rodu ukazanych rodzin jest bardzo bogata i niepozbawiona skazy. Druga połowa książki wciąga a zakończenie zaskakuje wynagradzając początkowy dyskomfort w odbiorze. Podsumowując: choć spodziewałam sie nieco innej historii komponującej się z moim ulubionym gatunkiem literackim, nie rozczarowałam się dobrze spędzonym czasem oraz literaturą, co do której wcześniej miałabym wątpliwości.

Jaime Jo Wright „Nieobecna” Po śmierci opiekunów Thea Reed postanowiła odnaleźć swoją biologiczną rodzinę. Jako mała dziewczynka została porzucona pod drzwiami sierocińca. Jedyne co tak naprawdę wiedziała o swojej przeszłości to to że jej matka pochodziła z Pleasant Valley. Dzięki swojej profesji – wykonywała fotografie pośmiertne oraz czystemu przypadkowi (postanowiła pojawić się w miasteczku w ten a nie inny dzień) została rzucona w wir wydarzeń, dzięki którym odnalazła swoje korzenie. Pewnego dnia Heidi Lane otrzymała list od swojej chorej na demencję matki. Jako, że z rodzinnego domu wyjechała tuż po szkole, a z bliskimi nie utrzymywała kontaktu postanowiła wrócić do Pleasant Valley. Bardzo szybko została wciągnięta w miejscową legendę o Misty Wayfair, która nawiedzała miasteczko. To dzięki niej dowiedziała się co tak naprawdę matka chciała jej przekazać. Co więc łączy obie kobiety? Czy legenda o nawiedzającej miasteczko Misty Wayfair okaże się prawdą? Czy duchy istnieją? Czy wiedza o tym co wydarzyło się w przeszłości jest warta zdrowia, a nawet życia? Czy rodzinie można wierzyć? A może lepiej żeby historia pozostała jedynie mętnym wspomnieniem? Właśnie na te i wiele innych pytań znajdujemy odpowiedzi w powieści. W książce mamy ukazane dwie linie czasowe. Pierwsza pochodząca z 1908 roku kiedy to Thea Reed postanowiła znaleźć swoją biologiczną matkę. Druga zaś to czasy współczesne (czyli jakieś 100 lat później) gdy Heidi dostała list od matki. Podczas lektury książki trzeba się naprawdę skupić na koneksjach i powiązaniach rodzinnych obu bohaterek, aby się nie pogubić (co jest bardzo ważne dla zrozumienia całej fabuły, a przede wszystkim zakończenia). Po opisie spodziewałam się większej grozy. Ciężko mi jest umieścić ją w konkretnym gatunku literackim. Po części jest to thriller, ale też trochę kryminał, legenda z wątkiem mistycznym... Co niespodziewanie sprawiło, że książka jest naprawdę świetna choć… … na początku nie do końca do mnie przemówiła, trochę się ciągnęła i nie było szybkiej akcji. Jednakże z każdą kolejną stroną coraz trudniej było mi się od niej oderwać. Najzwyczajniej przepadłam. Jak już wcześniej wspomniałam, może i nie spowodowała, że bałam się przeczytać kolejne zdanie, ale sama zagadka i to jak się zakończyła to było genialne.

Zjawy, duchy, błąkające się dusze. Do tego tajemnica, tak mroczna, że momentami nie wiadomo czy lepiej ją odkryć czy o niej zapomnieć…. „Nieobecna” to niezwykle mroczna i klimatyczna powieść gotycka, która ogromnie przypadła mi do gustu! Lubisz odkrywać rodzinne sekrety, które są tak złe, że już dawno temu powinny być zapomniane?? Jeśli tak – to ta książka jest dla Ciebie! Całą historię poznajemy w dwóch przedziałach czasowych. 1908 rok - Thea Reed jest pośmiertnym fotografem, co nie jest zbyt obleganym zawodem. Dzięki temu udaje jej się dostać pracę w miasteczku Pleasant Valley, w którym najprawdopodobniej mieszkała jej matka, zanim oddała ją do sierocińca. Dziewczyna jest zdeterminowana, by odnaleźć rodzicielkę. Wszystkie drogi prowadzą do zakładu dla obłąkanych, położonego głęboko w lesie, z którym wiąże się również pewna tajemnicza legenda. Legenda o Misty Wayfair, której duch rzekomo nawiedza okolicę… 100 lat później – Heidi Lane przyjeżdża do Pleasant Valley, po otrzymaniu niepokojącego listu od matki. Ale gdy się z nią widzi, kobieta nie pamięta, żeby cokolwiek do niej pisała, co więcej…majaczy, że jej córka nie żyje…. Heidi zaczyna być świadkiem różnych wydarzeń, które łączą się z miejską legendą…Co wspólnego będzie mieć Misty Wayfair z obiema kobietami? Uwielbiam filmy, w których występują właśnie takie nawiedzenia, czy zjawy. Pierwszy raz czytałam taką książkę! I jestem zachwycona! Uwielbiam jak na plecach pojawiają się czasem ciarki, a z tyłu głowy wyczuwam niepokój… mroczny klimat książki, do tego szpital dla obłąkanych w środku lasu i ta Misty – wszystko tak genialnie stworzone, że z każdą stroną chce się jak najszybciej poznać tę wielką tajemnicę. I poznajemy – ale takiego obrotu sprawy to ja się nie spodziewałam. Pomimo tego, że akcja rozkręca się powoli, bo na początku trzeba jakoś czytelnika wprowadzić w legendy i w całą sprawę, tak od połowy książki przez kartki się płynie. Bardzo podobał mi się sam motyw ludzi obłąkanych i podejście do nich w dawnych czasach – eksperymenty jakie na nich przeprowadzano i próby „wyleczenia” ich. Tego nie da się opisać – to trzeba przeczytać ;) polecam.

"Nie wierzymy w duchy. Istnienie poza ciałem oznacza trwanie przy Bogu. Przecież to wiesz..." A Wy wierzycie w duchy? W książce jest duch...albo jego dusza.. zależy jak kto do tego podejdzie. Zależy jaka jest Wasza wiara. Jak zdążyłam zauważyć autorka jest mocno wierząca, ponieważ historia oparta jest na poszukiwaniu siebie i własnego celu w życiu. Nie ukrywam, że czytanie tej książki porą wieczorową było złym pomysłem🙈Z tego powodu, kolejnego dnia dokończyłam ją, gdy już było jasno 😁 Mamy tu trzy kluczowe bohaterki: Thea Reed - dziewczyna porzucona pod sierocińcem jako dziecko obiecała sobie, że znajdzie swoją matkę. Gdy dorosła została wędrownym fotografem, który wykonywał pośmiertne zdjęcia. Mnie osobiście ten zawód przeraża...nie wiem jak jest z Wami. Nie chciałabym mieć w pamiątkach zdjęć z pogrzebu czy bliskiej osoby na łożu śmierci...Gdzie ją te poszukiwania zaprowadziły? Do zakładu obłąkanych... Sto lat później... Heidi Lane - dostaje list od swojej chorej matki i przyjeżdża do miasta, gdzie znajdują się ruiny zamku dla obłąkanych... Jedna fotografia znaleziona w starym albumie fotograficznym, a jak wiele może zmienić... "Jesteś tak szalona jak ja?" "Zapomniana w miejscu szaleństwa. Ciebie też to czeka." Kto zostawia Heidi takie wiadomości? Czy Heidi zwariowała? Heidi twierdzi, że widziała jakąś kobietę, którą ktoś wyciągnął z płonącego budynku...Jednakże NIKT inny nie może tego potwierdzić.. Czy Heidi zaczyna tracić zmysły? Misty Wayfair - oto i ONA - nasza NIEOBECNA... a jakże obecna... w obu historiach, które toczą się w książce ona się pojawia... Kim jest ta tajemnicza zjawa, którą widzą bohaterki? Dwa inne stulecia, duch ten sam... Komu uda się rozwiązać tę zagadkę...? Czy Thea i Heidi odnajdą swoje szczęście? Zanim obie historie nabiorą jakiegoś tempa trzeba trochę poczekać. Powieść ma "TO COŚ", aczkolwiek nie wiem do końca czy mnie do siebie przekonała. Podobało mi się, że skrywa w sobie tyle tajemnic, jest mroczna i że dzieje się to na różnych przestrzeniach czasowych. Polecam Wam ją przeczytać, bo ciekawa jestem jak Wy ją odbierzecie :)