Następca tronu. Opowieść z Elfhame. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 04.2023)

Książka nie jest zła, jednak zdecydowanie wolę trylogię Okrutnego księcia. Podczas lektury nie mogłam przestać ich porównywać i tęsknić za tamtymi postaciami, ale to chyba już moja wina. W tej opowieści nie czuję tej samej magii i główny ship nie wydaje mi się tak ekscytujący, jak Jude i Cardan. Przeciętna pozycja

Tragedia, matko jak ja się wynudzilam na tym. Tyle czekałam , nie mogłam sie doczekać kolejnej książki tej autorki po wielkim sukcesie serii okrutnego ksiecia, a tu takie coś. Słabo. Nie podobało mi sie. Mam wrażenie ze przez cała ksiazke dzieje sie to samo i tylko zakończenie wprowadza coś nowego/dziwnego. Także No, sredniawka.

Nie dotyczy to książki a samej wysyłki Książka jest 5/5, ale wysyłka... To już kolejny raz jak dostaję brudną książkę. Ta biel nie jest nawet szarością, pełno śladów palców eh Wracając do oceny książki, jestem ciekawa kiedy pojawią się Jude i Cardan, tęsknię za nimi, choć obecną główną bohaterkę też polubiłam.

Świat Elfhame wciągnął mnie i zauroczył. Seria o Okrutnym Księciu jest jedną z moich ulubionych fantasy i kontynuacji nie mogłam się doczekać. Niestety zawiodłam się okrutnie, gdyż fabuła kompletnie mnie nie porwała jak i sami bohaterowie, którzy w porównaniu z poprzednią serią wypadli blado i nieciekawe.

Uwielbiam książki Holly Black. Podoba mi się ta kontynuacja, ale jestem lekko zawiedziona zakończeniem.

Wątek miłosny głównych bohaterów strasznie podobny do cardana i jude przez co 4 nie 5

Książka przyszła w okropnym stanie

Sięgając po książki z gatunku fantastyki, liczę na świat pełen magii, w którym mogę się zatracić. Dzięki któremu zapomnę o udrękach życia codziennego, a każde przyziemne utrapienie zniknie, chociażby na okres nowo poznanej przygody. Holly Black jest autorką umiejącą to sprawić. Powieści wychodzące spod jej pióra nie zawodzą. Stworzyła ona niesamowitą krainę elfów, do której za każdym razem uciekam z największą przyjemnością. Postaci przez nią pisane mają swoje własne charaktery. Każdy bohater jest wyjątkowy w na własny sposób, posiada swoje problemy, potrzeby i uczucia. Są oni wielowymiarowi. Można dzięki temu znaleźć w nich cząstkę siebie. Utożsamić się z nimi. Bawić się, kiedy oni się bawią. Śmiać się i płakać wraz z nimi. Ogromnie podziwiam w Holly tę umiejętność. Po przeczytaniu trylogii “Złej Królowej” oraz “Okrutnego Księcia” bezsprzecznie zakochałam się w Elfhame i jego mieszkańcach. Darzę ogromną miłością niejednego bohatera stworzonego przez autorkę. Możliwość obserwacji ich rozwoju, przygód i pojawiających się w ich życiach nowych relacji wywołuje u mnie niezliczoną ilość emocji. Przy pierwszym spotkaniu z wykreowanym światem elfów czytelnik jest do niego powoli wprowadzany. Im historie bohaterów nabierają tempa, tym głębiej zostają wciągnięci we wspomniany już świat. Osoby czytające dzieła Holly Black miały już okazję poznać dzieje Kaye, Roibena, Val, Cardana, Jude i wielu, wielu innych. Tym razem autorka postanowiła ukazać nam dalsze losy Księcia Dęba oraz Królowej Suren. Postaci, które miały okazję poznać się w trylogii skupiającej się na Cardanie, spotykają się ponownie po ośmiu latach od wydarzeń zawartych w “Królowej Niczego”. Oboje zdążyli dorosnąć i przeżyć niejedną przygodę. Nieszczególnie należały one do tych przyjemnych. Wielu czytelników nie wyobrażało sobie tej pozycji bez udziału w niej głównych bohaterów z poprzedniej trylogii, jednakże mogę z przyjemnością potwierdzić, iż ich brak nie jest zauważalny. Autorka stworzyła wyjątkową historię, która skupia się w całości na innych postaciach niż poprzednim razem. Sposób, w jaki napisany jest “Następca Tronu” wywarł na mnie ogromne wrażenie. Zostałam pozytywnie zaskoczona i całkowicie pochłonięta. Zaskoczyłam się, widząc, że powieść prowadzona jest z perspektywy Suren. Byłam przekonana, iż poznam ją od strony Dęba. Jednakże nie mogę marudzić. Dzięki temu mogłam w dokładniejszy sposób poznać zbiegłą królową. Jej myśli oraz uczucia kłębiące się w jej sercu. Pozwoliło mi to na większe przywiązanie do jej postaci, która swoją drogą napisana jest w obłędnie dobry sposób. Pozycja ta doprowadziła mnie do łez, śmiechu oraz irytacji. W końcu dobra książka musi wywołać w czytelniku wiele emocji. Kilkakrotnie pojawiły się w niej elementy, które mnie zaskoczyły. Największy z nich nastąpił dosłownie na końcu powieści. Dalej się po nim zbieram i mimowolnie wracam do niego (jak i całej książki) myślami. Polecam ją każdemu! Zwłaszcza jeżeli poprzednie dzieła autorki mają specjalne miejsce w waszych sercach. Nie żałuję nawet minuty spędzonej przy tej książce. Nie mogę się już doczekać kolejnego tomu!

Wyczekiwałam na kolejną część i gdy tylko trafiła w moje ręce to wiedziałam, że będzie to kolejna, piękna przygoda. Od pierwszych stron byłam zachwycona tak samo jak podczas czytania ,,Okrutnego Księcia". Przez tę książke tak właściwie się płynie, jest bardzo wciągająca, a przy okazji miło było znów powrócić do świata Elfhame. Wiele osób spodziewało się większej ilości wspominek o Jude i Cardanie, ale pomimo ich małego udziału w tej książce to zdecydowanie historia Dęba i Suren to wynagradza. W skrócie po prostu polecam!!

Takie 2,5. Szczerze nie była ona tak bardzo zachwycająca jak trylogia Okrtnego Księcia, chociaż opowiada o dalszych dziejach Debą, (brata Jude). Może miałam zbyt wielke co do niej oczekiwania, przez co nie zasxka mi jak np, trzecia część trylogi, którą przeczytałam w jeden dzień. Trudno jest mi ją trochę czytać, i jestem jakoś w połowie, i wątpię, że zdołam ją dokończyć. Oczywiście to moje zdanie, i nie chce je niekomu narzucać czy coś. Może to tylko moje zdanie, i ktoś sądzi inaczej. Mam nadziej, że pomogłam.