Napoleon. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

CZYTAM BO LUBIĘ MARCIN

Polecam

Zazwyczaj nie jestem wielką zwolenniczką zaczynania książek „od środka”, gdy mam sięgnąć po drugi tom, bez znajomości pierwszego. Jednak daleko mi do purystki, umiem nagiąć swoje zasady, zwłaszcza w sytuacji, kiedy tematyka danej powieści bardzo mnie ciekawi. I tak było w przypadku dylogii poświęconej niezwykle ważnej historycznie osobie, a chodzi o Napoleona. W ostatnim czasie, dzięki filmowi, nieco wzrosło zainteresowanie tą postacią, zauważyłam, że wielu chciałoby poznać go bliżej, unikając popkulturowego skojarzenia z niskim wzrostem, czarnym bikornem, miłością do Józefiny. Powieść przybliża nam chwile napoleońskiego triumfu — wydaje się, iż mamy do czynienia z wszechwładną mocą, której nic nie może już zatrzymać. Niestety, seria złych decyzji prowadzi do monstrualnej klęski, do końca potęgi, końca niegdyś fascynującego życia. Ciężko odpowiednio udźwignąć tak skomplikowane losy, opisać je w sposób zajmujący, bez nadmiernego kolorowania, popadania w przesadę. Max Gallo był francuskim (pochodzenia włoskiego) pisarzem, historykiem i politykiem. Stworzył ponad sto książek, dedykowanych różnym epokom, aczkolwiek odnoszę wrażenie, iż autor zasługuje na większą popularność. Gallo znakomicie przedstawił dzieje Napoleona. Razem badamy emocje, słabości i relacje, kształtujące wybory jego bohatera. To wieloaspektowy obraz człowieka napędzanego ambicjami, dręczonego niepewnością i zmagającego się ze złożonością przywództwa zarówno na froncie osobistym, jak i politycznym. Równocześnie, całość wypada bardzo przystępnie, dzięki czemu złożone wydarzenia historyczne są zrozumiałe nawet dla laika. Niektórym czytelnikom zabrakło jeszcze szerszego spojrzenia na kampanie wojskowe — ja natomiast uważam, iż dostatecznie ukazano strategiczny geniusz, pozwalający Napoleonowi podbić rozległe terytoria, to innowacyjne podejście militarne, jednak, jak wiemy, każdego może spotkać monstrualna porażka. Choć pewne grono krytyków twierdzi, że ten portret skłania się ku hagiografii, sądzę coś przeciwnego. Autor nie bał zająć się kwestią kontrowersji i błędów naznaczających rządy Napoleona. Podsumowując, to mistrzowsko stworzona powieść, pełna pasji. Niezależnie od tego, czy jesteście entuzjastami historii, czy po prostu szukacie dobrej lektury, ta książka oferuje wciągającą podróż do życia człowieka, którego dziedzictwo wciąż kształtuje nasze rozumienie władzy i ambicji.