Spotkał mnie niesłychany zaszczyt przeczytania i zrecenzowania książki mojej wirtualnej koleżanki. Z Agatą znany się już kilka lat, a połączył nas wspólny projekt, który wspólnie z kilkoma innymi dziewczynami realizowałyśmy. Niemniej, z drugiej strony jest mi wstyd, że to dopiero pierwsza książka jaką mam okazję czytać, mimo, że jest to już trzecia powieść Agaty. Czas nadrobić zaległości. Wszystko w swoim czasie. Powiem Wam szczerze, że na samym początku nie mogłam się wczuć w klimat książki. Nie przemawiała do mnie, bo być może sytuacje opisane w książce są skierowane bardziej dla młodszej grupy odbiorców. Nasza główna bohaterka jest w ostatniej klasie liceum, część problemów jest dla mnie totalnie nieaktualna. Z kolei dziewczyna przesyła więcej niż nie jeden z nas. Więcej na: https://libraryofvelaris.blogspot.com/2019/07/na-przekor-agata-polte.html

Jak to się mówi rodziny się nie wybiera. I o tym właśnie przekonała się główna bohaterka tej powieści. Ojciec zostawił ją jeszcze we wczesnym dzieciństwie, matka wyjechała niewiele później. Z obietnica że kiedyś do niej dołączy. Nie dotrzymała jej. Na szczęście miała babcię, ukochaną osobę, która zawsze podnosiła ją na duchu. Przezornie podchodziła do ludzi i nowych znajomości, ale w pewnym momencie pojawiła się ta jedna wielka młodzieńcza miłość. Filip. Gdy wszystko wydaje sie przejść na dobry tor nagle kłopoty spadają na nią jak grom z jasnego nieba. Nie tylko o miłości, ale i od przyjaźni. I chyba motyw z Adamem podobał mi się najbardziej. Niestety fanką autorki nie zostanę, to już druga książka jej która czytam i znowu się zawiodłam. Niby dobra historia ale napisana tak bez uczuć mam wrażenie 😊 Miłej soboty!❤️

Superowa książka! Zarówno mnie i mojej siostrze bardzo się spodobała, polecam!

Tata kupił ją mi na urodziny, super wciągająca książka bardzo polecam!!!