Na obcej ziemi. Czas pokuty - Joanna Jax

Na obcej ziemi. Czas pokuty (okładka miękka, wyd. 07.2023)

Autor:

Wydawnictwo:	Skarpa Warszawska
Data premiery:	2023-07-12
Liczba stron:	368
Autor:	Joanna Jax

Wszystkie formaty i wydania (4): Cena:

audiobook MP3 49,99 zł

ebook 49,99 zł

okładka miękka, wyd. 07.2023 31,96 zł

Sprzedaje empik.com : 31,96 zł

31,96 zł

49,90 zł porównanie do ceny sugerowanej przez wydawcę

Odbiór w salonie 0 zł

Aktywuj dodatkowe korzyści

Darmowe punkty odbioru od 80 zł

Darmowy kurier od 40 zł

Wysyłamy w 1 dzień rob.

Każdy sprzedawca w empik.com jest przedsiębiorcą. Wszystkie obowiązki związane z umową sprzedaży ciążą na sprzedawcy.

Dodaj do listy Moja biblioteka

Masz już ten produkt? Dodaj go do Biblioteki i podziel się jej zawartością ze znajomymi.

Opis

Poruszająca historia ludzi, którzy mimo przeciwności losu, kolejny raz muszą budować swoje życie od nowa…

Po opuszczeniu Wołynia, Wissarion, Nadia, Marcel i Marta z bratem przyjeżdżają do Wrocławia, by rozpocząć nowy rozdział w swoim życiu. Na miejscu czują się rozczarowani, ponieważ wszystko wygląda zupełnie inaczej niż przedstawiała to radziecka prasa. Dla Lemańskiego i jego przyjaciół powojenny rozgardiasz to dobry moment na zarobienie dużych pieniędzy, dla Andrzeja i jego rodziny to ciężka próba zmiany swojego życia a nawet wartości, którymi się dotychczas kierowali.

Autorka przedstawia obraz Ziem Odzyskanych, ponurę epokę stalinizmu w której bohaterowie powieści muszą się odnaleźć, by przetrwać.

Joanna Jax ponownie udowadnia, że jest mistrzynią w osadzaniu opowieści w historycznych realiach.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Dane szczegółowe

ID produktu:	1380770068
Tytuł:	Na obcej ziemi. Czas pokuty
Autor:	Joanna Jax
Wydawnictwo:	Skarpa Warszawska
Język wydania:	polski
Język oryginału:	polski
Liczba stron:	368
Numer wydania:	I
Data premiery:	2023-07-12
Data wydania:	2023-07-12
Forma:	książka
Okładka:	miękka
Wymiary produktu [mm]:	200 x 20 x 130
Indeks:	56506778

Recenzje

średnia 4,8

104

37 recenzji

Kolejność wyświetlania:

Od najbardziej wartościowych

Od najnowszych

Od najstarszych

Od najpopularniejszych

Od najwyższej oceny

Od najniższej oceny

5/5

11-08-2023 o godz 07:12 przez: Anna Wesołowska | Zweryfikowany zakup

Dla mnie ta książka jak każda poprzednia z tej serii jest fantastyczna. Za szybko się kończy.

Czy ta recenzja była przydatna? 2 0

5/5

26-11-2023 o godz 17:48 przez: Jagoda | Zweryfikowany zakup

Cała ta seria to najlepsze, co w życiu czytałam. Bogate tło historyczne przybliżające realia życia Polaków w okresie międzywojennym i II wojny światowej. Poruszają historia bohaterów, a w tej częściej najbardziej niespodziewany zwrot akcji. Żałuję, że nie będę mogła przeczytać tej serii jeszcze raz ,po raz pierwszy.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

03-08-2023 o godz 11:52 przez: anonymous | Zweryfikowany zakup

Z niecierpliwością oczekuję na kolejne losy bohaterów. Te sagi czyta się jednym tchem. A teraz czekam na 3 tom.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

29-05-2024 o godz 08:38 przez: anonymous | Zweryfikowany zakup

Uwielbiam Jax. Książka przyjemnie skradła mi czas. Bardzo przyjemnie się ją czyta.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

22-07-2023 o godz 07:47 przez: anonymous | Zweryfikowany zakup

Przeczytałam wszystkie części książki są super polecam z całego serca

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

10-09-2023 o godz 20:08 przez: anonymous | Zweryfikowany zakup

Miłość. Historia. Jak zawsze u JJax miłe spędzony czas przed książka

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

03-08-2023 o godz 13:45 przez: Anonim | Zweryfikowany zakup

Interesująca powieść, czekam na dalsze części opowieści.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

05-12-2023 o godz 13:51 przez: Grażyna Tomczyk | Zweryfikowany zakup

B.dobra

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

26-09-2023 o godz 20:40 przez: Anonim | Zweryfikowany zakup

Super

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

13-07-2023 o godz 20:36 przez: NIEnaczytana

Czy doświadczyłeś kiedyś życia w ciągłym strachu? Kolejnych dni upływających pod znakiem obawy przed tym, co może nadejść? Przed nieprzewidywalnością losu i ludzi, którzy zdobywszy narzędzie, jakim jest władza, nie powstrzymają się przed wymierzeniem sprawiedliwości, często na własną rękę. Niepewność jutra potęguje to uczucie, skazując na decyzje, których być może nigdy byśmy nie podjęli w świetle innych, „normalnych” okoliczności. A jednak on wkracza w nasze życie i wydaje nieme rozkazy. Pytanie, czy ci, w których kierunku są wymierzone, poddadzą się temu wszechogarniającemu uczuciu…? Pierwszy tom serii „Na obcej ziemi” zakończył się w takim momencie, że czytelnicy z niecierpliwością wypatrywali kontynuacji. Joanna Jax z całą pewnością jest jedną z tych autorek, które lubią pozostawiać nas z uczuciem głodu i pragnienia, by dowiedzieć się, jak potoczą się dalsze losy, zwłaszcza że finał powieści „Nowe życie” zostawił nas w dosyć dramatycznych okolicznościach. I już od pierwszych stron udziela nam się strach i obawa o to, czy nasi bohaterowie wyjdą cało z opresji, jaką zgotował dla nich przewrotny los, który ewidentnie w swoich poczynaniach miał „wspólnika”… Autorka serwuje czytelnikowi chwile pełne grozy, czy też historia miłości, która została zapoczątkowana już w „Sadze wołyńskiej”, w tym momencie się zakończy? Fabuła pędzi niestrudzona, obfitując w cały wachlarz skrajnych emocji. I niejako walkę między takimi skrajnościami muszą w tej części stoczyć również bohaterowie. Wybrać między tym, co dyktuje im strach, a tym, co podpowiadają wyznawane wartości oraz uczucia. Jak sobie poradzą w obliczu tak niełatwych decyzji? Na tle powojennego Wrocławia Joanna Jax kreśli opowieść, która wywołuje u czytelnika szybsze bicie serca. Bo jakże nie poczuć wewnętrznego rozedrgania, kiedy na szali położona jest miłość i to także miłość do dziecka. Niewyobrażalny ból niemożności życia własnym życiem, zagarniętym niejako przez tego, który jest nam największym wrogiem, łamie serce i skłania do walki o jego odzyskanie. Pytanie, czy na to nie jest już za późno? Czy pewne relacje mają szansę, by rozkwitnąć, a może są i takie, których nikt nie ma prawa zerwać…? Mam wrażenie, że w tym tomie bohaterowie muszą niejako robić „dobrą minę do złej gry”. Tkwić w mackach pozorów dla dobra nie tyle swojego, ile osób im najbliższych, zupełnie jakby ich codzienność zlewała się w jedno z rozszerzającą coraz większe kręgi propagandą ówczesnego rządu. Joanna Jax nie szczędzi nam bowiem obrazów codzienności w czasach stalinizmu, którego mrok spowija wykreowane przez nią postacie. Poczucie bezsilności w tym nierównym starciu jest deprymujące. Mogą się z tym pogodzić, albo… No właśnie, czy mają jakąkolwiek alternatywę? Podsumowując: Na kanwie historycznych wydarzeń, z których mroku wynurza się opisana z dbałością o szczegóły epoka stalinizmu, autorka utkała kontynuację losów bohaterów, którzy zdążyli na stałe zagościć w naszych sercach. Z buzującymi emocjami, które nie opuszczają nas do ostatniej strony, śledzimy ich zmagania z kolejnymi wyzwaniami, jakie na ich drodze stawia los, ówczesna władza, a także ich własne uczucia, które wielokrotnie wezmą górę nad rozsądkiem. Nasączona strachem przed niepewnością jutra opowieść, która z plastycznością i malarskim wręcz rozmachem obrazuje codzienność w powojennym Wrocławiu, jej cienie i… blaski, których bohaterowie starają się szukać nawet w najciemniejszych zaułkach rzeczywistości. Dla kogo nadszedł tytułowy czas pokuty? Czy bohaterowie w obliczu dylematów i koniecznością wyboru między tym, co wygodne, strachem, a własnymi emocjami, będą potrafili wybrać dobrze? I czy w ich sytuacji istnieje coś takiego jak „dobry wybór”? Poruszająca, emocjonująca, wciągająca bez reszty i nieodkładalna – taka jest książka Joanny Jax. Polecam!

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

15-07-2023 o godz 13:29 przez: Dagmara Łagan, BooksCatTea

Z wrażliwością przenikająca gorzki posmak zakazanego uczucia. Obrazująca surową prozę dnia w powojennej rzeczywistości, która brutalnie odbiera nadzieję na lepszy byt. Umiejętnie splatająca literacką fikcję z istotnymi wydarzeniami z okresu stalinowskich represji. „Czas pokuty” to drugi tom poruszającej codziennymi trudnościami serii, którą Joanna Jax ulokowała w scenerii nakrytego całunem stalinizmu Wrocławia. Niewątpliwie należy dokonać eksploracji tej kontynuacji po uprzednim doświadczeniu wydarzeń, które zaaranżowano w inicjacyjnym tytule cyklu „Na obcej ziemi”. To bowiem szczelnie nawiązujący do finalnych incydentów z „Nowego życia” ciąg dalszy emocjonujących decyzji. Z ujmującą estetyką narracji, a także zaakcentowaną fragmentarycznie mową gwarową, autorka osadza treść na jaskrawie kontrastujących wyborach – podszytych dopuszczonym przez odpowiedzialność do głosu rozsądkiem, ale też impresjami nieokiełznanego, szaleńczo kochającego serca. Rozdzierające duszę życiowe postanowienia, stanowiące najczęściej pasmo bolesnych wyrzeczeń, tworzą spektakl pełen smutku i żalu, który dojmująco utrwala się pod powiekami. I zarazem wznieca całą paletę skrajnych odczuć. Trudno o bardziej wstrząsającą mozaikę ludzkiego nieszczęścia! Tu obawa o bezpieczeństwo nie zatarła się w odmętach pamięci wraz z końcem wojennej zawieruchy, tu bieda nadal wdziera się przez okna do naznaczonych niesnaskami domów. Tu miłość przybiera najbardziej zaskakujące kształty, obleka się niesprecyzowanymi odcieniami, a zarazem łagodzi najtwardszą nienawiść i wybacza najgorsze przewiny. I ewidentnie to zabronione i niemożliwe do otulenia się spokojem uczucie buduje fabularny fundament tej odsłony, jednak panorama barwnych postaci roztacza przed odbiorcą również niezwykle życiową kompozycję. Przybliża egzystencjalne rozterki zanurzone w dramatycznych i niekiedy szczęśliwych chwilach – tym samym sensorycznie oddziałuje na zmysły, nie sposób bowiem nie odczuwać nici przywiązania do odmalowanych portretów bohaterów. Joanna Jax potrafi pięknie wkomponować implikacje wyobraźni w historyczne realia, ale także intensywne emocje w serce odbiorcy… Z czułością zaakcentowano na kartach powieści dualizm ludzkiej natury – bezwzględny oprawca może jednocześnie być czułym i kochającym ojcem bądź oddanym bratem, a obezwładniona porywami namiętnych uniesień, z pasją zakochana kobieta zdolna jest do manipulacji i okrutnie artykułowanych kłamstw. Tym samym uwypuklono nieprzeniknione meandry osobowości, które w obliczu spowitych sentymentem okoliczności zaćmiewają pragnienia, żądza, w końcu tak doskwierająca tęsknota. Bezradność odmieniono tu przez wszystkie przypadki, zakorzenione jeszcze w latach światowego konfliktu zbrojnego traumy zdefiniowano w nowym ujęciu, troski zilustrowano jeszcze wyraźniejszą kreską, a iluzoryczna wizja odbudowania państwa niknie w oparach wciąż praktykowanej konspiracji. To historia wymagająca skupienia, absorbująca niepewnym wydźwiękiem i nieprzewidywalnością, wzniecająca permanentny stan oczekiwania na bolesne doznania, które z obfitością tu wykreowano. Wyzuta z subtelnych kadrów, osnowa zapewnia nasączone melancholią wrażenia, ale właśnie dlatego tak jawnie fascynuje i umocowuje w odmętach roszczeń o kolejne, i to jak najszybciej.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

15-07-2023 o godz 00:16 przez: saskia

Spełnienie niektórych marzeń ma bardzo wysoki koszt. Bierze się ją pod uwagę gdy stara się je zrealizować, lecz prawdziwa cena ujawnia się najczęściej wtedy gdy już dzieli nas mały krok od tego, czego pragnęliśmy. Nie zawsze daje się ją zapłacić, no i pozostaje jeszcze samo marzenie, czy jest ono warte jej? Stworzyć dom w całkiem nowym miejscu, dalekim i nie takim jak obiecywano nie jest łatwo. Tak samo jak i poradzić sobie z rozczarowaniem teraźniejszością oraz tym, co wydarzyło się w bliskiej przeszłości. Powojennemu Wrocławiowi trudno zastąpić to, co pozostawiła Nadia, Andrzej oraz bliscy i przyjaciele na kresach wschodnich. Ich teraźniejszość nie jest tak spokojna i szczęśliwa jak tego by chcieli. Jedno z nich było o krok od zdobycia jednego i drugiego, lecz zakończyło się to niepowodzeniem. Tym boleśniej odczuwanym, iż oznacza utratę czegoś więcej niż marzeń. Pozostali zmagają się z rzeczywistością, do której nie przystoją ich ideały. Czy będą w stanie odsunąć na bok wartości jakimi do tej pory kierowali się i kierować tymi, uważanymi za jedyne właściwe? Nie wszyscy są gotowi na takie wyrzeczeni, niektórzy nawet nie biorą tego pod uwagę, inni natomiast wiedzą, że będą musieli egzystować ze świadomością dokonanego wyboru. Codzienność wciąż przynosi nowe rozterki i zagrożenia, wojna się skończyła, lecz nie pozwala o sobie zapomnieć. Wrogowie, sojusznicy, zdrajcy i zwykli ludzie codziennie stawiają czoła temu, co miało miejsce i podejmować niezwykle trudne decyzje, od jakich zależeć będzie nie tylko ich przyszłość. Czy będą one właściwe? Pełne ruin miasto, ludzie, mający wciąż przed oczami wojenny dramat, jakiego byli nie tylko obserwatorami, ale i uczestnikami. Wielka miłość i jeszcze większa nienawiść, więzy krwi i przyjaźni, lęk i niepewność oraz próby dopasowania się do całkiem nowych czasów, dalekich od tych przedwojennych. Do tego wszystkiego wielka polityka, od jakiej nie da się uciec nawet w domu, stworzonym na zgliszczach własnego życia. „Na obcej ziemi. Czas pokuty” jest wspaniałą kontynuacją niezwykłej sagi, ukazującej losy ludzi wpierw walczących w wojennej zawierusze, a potem patrzących jak rozpada się na kawałki nie do sklejenia świat, który był im znany. Z pożogi narodowej i tej osobistej nie wychodzi się bez ran, jedne są bardziej widoczne, inne skrywają się w utraconych marzeniach i złudzeniach, Joanna Jax pokazuje na przykładzie swoich bohaterów jak odbudowuje się życie po stracie, jak się wydawało, zbyt wielu jego elementów. W szczegółach oddane realia lat czterdziestych oraz fabuła, za którą stoją setki, bądź więcej, podobnych i prawdziwych życiorysów, splecione są z sobą w historii tych, jacy ocaleli, lecz wciąż jeszcze nie są bezpieczni. Zagrożenie dawne łączy się z nowym, stare problemy nadal są aktualne, a nowe właśnie wchodzą przez nie dające się zamknąć drzwi do przeszłości. „Na obcej ziemi. Czas pokuty” jest opowieścią o walce o to, by przyszłość mogła zaistnieć, o próbach zdobycia marzeń i cenie płaconych za wiarę w nie.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

17-07-2023 o godz 08:28 przez: Anonim

„Czas pokuty” to drugi tom najnowszej serii Joanny Jax pt. „Na obcej ziemi” która nie tylko przybliża ponurą epokę stalinizmu ale też pokazuje, że droga do szczęścia jest wyboista i często wymaga wielkiego poświęcenia. Kiedy Nadia podjęła decyzję o ucieczce za granicę z córeczką oraz Wissarionem, nie sądziła, że los z niej zadrwi i nie pozwoli cieszyć się upragnionym szczęście. Kiedy niedaleko granicy zostają złapani przez pułkownika Fiodorowa i jego żołnierzy, musi dokonać wyboru od którego będzie zależeć życie ukochanego i jej dalszy los. Załamana kobieta staje się więźniem Fiodorowa, który robi wszystko, aby zastraszyć ją oraz jej przyjaciół a Wissariona zmusić do opuszczenia kraju. Mający na jej punkcie obsesję robi wszystko aby spełnić jej największe marzenie i tym samym przywiązać ją do siebie. Tymczasem w życiu jej przyjaciół też nie jest kolorowo. Marta i Marcel Lemańska będą borykać się z problemami finansowymi, i nawet szabrownictwo Marcela nie poprawi ich sytuacji. Małżeństwo Osadkowskich znajdzie się na krawędzi, bo zafascynowany Brigitte Andrzej, coraz bardziej będzie odsuwać się od żony. Życie nie będzie oszczędzać żadnego z bohaterów, a czasy, w jakich przyjdzie im żyć, stawiać będą wyzwania, którym ciężko będzie sprostać. Ponura epoka stalinizmu położy się cieniem na ich życiu i zmusi do zmiany wartości, jakimi do tej pory się kierowali. Jakie wyzwania czekać będą na bohaterów powieści? Czy Nadia uwolni się od zaborczego męża i ułoży sobie życie u boku Wissariona? Joanna Jax z dbałością o detale historyczne przedstawia kraj pod rządami Stalina, kiedy strach i terror gościł w codziennym życiu, nie można było być pewnym jutra, bo ci co dzierżyli władzę, wymierzali sprawiedliwość wedle uznania. Bohaterowie są nieustannie poddawani próbom, muszą walczyć nie tylko o lepsze jutro ale i swoje przekonania, bo od ich decyzji zależeć będzie życie ich bliskich. Od pierwszych stron powieści czuć strach i niepokój, który niczym lepka pajęczyna oplata bohaterów, z zapartym tchem śledzimy dalsze losy trudnej miłości Nadii i Wissariona, nie mając pewności czy pisane jest im szczęście. Autorka szczegółowo kreśli życie codzienne w epoce stalinizmu, nie szczędząc historycznych detali jak choćby tych o akcji przesiedleńczej „Wisła” czy Wystawie Ziem Odzyskanych z 1948 roku. To właśnie dzięki takim informacjom mamy świadomość czasów, w jakich przyszło żyć bohaterom i które naznaczyły ich los. Autorka z takich właśnie historycznych detali tka obraz powojennego Wrocławia, w którym bohaterowie powieści budowali swoje życie na nowo. Czy w obliczu trudnych decyzji przed którymi staną, będą umieli dokonać właściwych wyborów? „Czas pokuty” to pełna emocji powieść, której nie można odłożyć, dopóki nie dotrze się do łamiącego serce zakończenia.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

20-07-2023 o godz 22:51 przez: Anonim

“Najbardziej nienawidzimy tych, których skrzywdziliśmy. A wiesz dlaczego? Bo przypominają nam o naszych występkach, o których bardzo chcielibyśmy zapomnieć”. Z ogromną niecierpliwością i ciekawością wzięłam się za czytanie drugiego tomu serii “Na obcej ziemi” i całkowicie przepadłam. Dobrze nam znani bohaterowie „Sagi wołyńskiej” i ich dalsze, niepokojące losy. Wissarion, Nadia, Marcel, Andrzej i Marta po opuszczeniu Wołynia przyjeżdżają do Wrocławia. To tutaj mają zacząć wszystko od początku, chcą rozpocząć nowe życie, jednak nic nie jest takie, jak myśleli. Nadia z córeczką i z Wissarionem próbują opuścić kraju, jednak los okazał się bardzo złośliwy. Zostali złapani przez pułkownika Fiodorowa, który ogarnięty obsesją na jej punkcie robi wszystko, aby ją zastraszyć i przywiązać do siebie. Kobieta jest zmuszana podjąć dramatyczną decyzję. Marta i Marcel muszą mierzyć się z trudną codziennością i ciągłym brakiem pieniędzy. Andrzej jest coraz mocniej zafascynowany Brigitte, zapomina, że ma żonę. Stalinizm rozpanoszył się na dobre, dotyka wszystkich i wszystkiego. Wielowątkowa, wciągająca akcja powieści toczy się swoim rytmem i niezmiennie intryguje. Fabuła rewelacyjnie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje codzienność ludzi w trudnych powojennych latach, a w tle prawda historyczna. Ogromne, sprzeczne emocje wibrują. Pani Joanna ma niesamowity talent, jak nikt potrafi stworzyć odpowiedni klimat. Jest bardzo szczerze i realnie, często miałam wrażenie, że nie tylko sercem, ale i ciałem jestem razem z naszymi bohaterkami. Na duży plus zasługują rewelacyjne dialogi Marcela i Bogusia. Ponura, trudna, dla niektórych dramatyczna epoka stalinizmu w całej krasie. W powojennym Wrocławiu ścierają się różne społeczności. Nasi bohaterowie zmagają się z trudną, bolesną, przytłaczającą codziennością. Poddawani są licznym próbom, niepewność, strach, niemoc stają się częścią ich życia. Podejmują walkę o przetrwanie swoje i najbliższych Nie wiadomo komu, można ufać. Muszą porzucić wpajane przez lata wartości i odpowiednio się wpasować w panujące realia, by móc godnie żyć. Miłość, która przychodzi niespodziewanie, jej różne oblicza, namiętności, pokomplikowane relacje rodzinne, zdrada, nienawiść. Brutalność, bezduszność, a obok nadzieja. Pisarka jest mistrzynią osadzania ludzkich losów w historycznych realiach. Wartościowa, dramatyczna, porywająca, fascynująca opowieść o mierzeniu się z trudną codziennością, o miłości, o nadziei. Głęboko porusza, trąci czułe struny, jest na wskroś autentyczna, trudno odłożyć ją, choć na chwilę. Z całego serca polecam, Tatiasza i jej książki :)

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

13-08-2023 o godz 18:31 przez: Maadziuulekx3

Zaczytujesz się w powieści z wypiekami na twarzy, serce mocno wali ci w piersi, ciśnienie gwałtownie przyspiesza, oddech staje się płytki, pot perli się na czole, a włosy stają dęba. Nie potrafisz wprost oderwać się od fabuły, tak bardzo jesteś ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów, których szczerze polubiłaś. Pojawiają się wzloty i upadki, psioczysz na chichoty losu i cieszysz, gdy coś idzie po ich myśli, a wspólna ich droga nie wije się tak bardzo. Dochodzisz do kulminacyjnego punktu, sądzisz, że w końcu wszystko się wyjaśni, ale autor ma wobec swoich bohaterów zupełnie inne plany. Pozostawia cię z ogromnym mętlikiem w głowie, z pytaniami, na które jeszcze szybko nie uzyskasz odpowiedzi, z szokiem malującym się na twarzy i chaosem na duszy i sercu. Tak się czułam po zakończeniu fantastycznej historii ,,Nowe życie''. Nie sądziłam, że aż tak ta powieść zawróci mi w głowie. Że będę wręcz domagać się drugiej części, by zorientować, jak potoczyły się dalsze losy postaci, których mogłam poznać na kartach powieści. Pocieszyła mnie myśl, że będę mogła zapoznać się ze wcześniejszymi ich przygodami, bo fabuła cyklu ,,Na obcej ziemi'' przedstawia późniejsze dzieje bohaterów, którzy po wojennej zawieruszy, próbują jako tako ułożyć sobie życie. Niestety nic nie idzie po ich myśli i różne osoby, zdarzenia komplikują już i tak niełatwą rzeczywistość, w której się znaleźli. Strach, niepewność, groza, chęć uwolnienia się spod jarzma złych ludzi, smutek, łzy, niewielkie chwile radości, poszukiwanie szczęścia na zgliszczach i próba odnalezienia się w nowym świecie. Nadzieja, która daje chwilową iskierkę dobra i ciemność, która szybko rozwiewa jasny promyk rozpraszający jego mrok. Akcja wciąż niebezpiecznie pnie się do przodu, adrenalina wzrasta z każdym nowym rozdziałem, a strach i niepewność o losy bohaterów pociągają za sobą czytelnika w niesamowity, a zarazem przerażający świat tak, by do samego końca nie odkładał książki na bok. Dajcie się porwać tej historii, tym bohaterom z krwi i kości, poharatanych przez los, zmagających się z rozmaitymi przeciwnościami losu. Do niełatwej rzeczywistości, gdzie strach zagląda w oczy, niepewność przeszywa serce, a łzy mieszane są z chwilami względnej ulgi. Jak postacie poradzą sobie z tym, co zgotuje im niepewność jutra? Czy będą mogli w końcu odetchnąć pełną piersią? Czy ich marzenia wreszcie się ziszczą? Czy kłopoty odejdą w niepamięć? Już nie mogę się doczekać trzeciej części! Mam nadzieję, że ukarze się niebawem, a was zapraszam gorąco do zapoznania się z cyklem ,,Na obcej ziemi''!

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

29-07-2023 o godz 08:02 przez: Heather

Wracamy do cyklu Na obcej ziemi, w którym obserwujemy losy bohaterów z przeszłości. Ich historia odżywa na naszych oczach, nabiera intensywnych kształtów i pozwala utożsamić się ze wszystkim co dzieje się dookoła. Ważne jest, aby zachować chronologię czytania. Wszystko ma tutaj konkretne uzasadnienie a akcja skupia się na ciągu przyczynowo skutkowym, więc jedno wydarzenie jest efektem poprzedniego. Autorka w pełni rozplanowała swoje dzieło, nadała mu kształtu prawdziwego życia, więc obserwując to wszystko czujemy się w pełni zaangażowani. Lekkim i jednocześnie malowniczym stylem, z dużym naciskiem na pełnowymiarową kreację postaci, wędrujemy przez las niepowodzeń w świecie, kiedy wszystko może się wydarzyć. Fabuła opowiada o dalszych losach Wissariona, Nadii, Marcela i Marty. Śledzimy ich poczynania z indywidualnym skupieniem się na poszczególnej postaci i to w tym wszystko było najważniejsze - na niecałych czterystu stronach mogliśmy obserwować zachodzące w nich zmiany, nowe motywacje, walkę o swoje lepsze jutro a także przewartościowanie priorytetów przez wzgląd na towarzyszące im społeczne i polityczne realia. Dużo się dzieje, ale to ma swoje podłoże w tym, że bohaterowie nie boją się wyzwań, stawiają czoła problemom i uczą czytelnika, że świat warty jest poznawania a prywatne życie to coś zdecydowanie najcenniejszego co posiadamy. Tragiczne wydarzenia, czasy stalinizmu rozgrywane w tak dobrze znanym nam Wrocławiu, trudna przeszłość oraz niepewna przyszłość zderzają się w konfrontacji z pełną emocji fabułą. Nic nie jest tutaj typowe a nawet jeśli autorka opiera swoją akcję na prozie życie to jednak i tak sięga po zaskakujące zwroty, buduje klimat tajemnicy, nieprzewidywalności a miejscami wręcz grozy, by jak najlepiej oddać to co dzieje się w ówczesnych czasach. Dużo trudnych tematów, brak owijania w bawełnę a także świadomość prezentowanych motywów zdecydowanie wyróżniają tą książkę z tłumu. "Czas pokuty" wydaje się być jeszcze lepszą opowieścią niż jej poprzedniczka, choć tak naprawdę oba tomy stanowią kompletną całość. Joanna Jax pięknie przedstawia historyczne wydarzenia w fabularnej odsłonie, kształtuje nieszablonowych bohaterów i otwiera przed nami drzwi do świata, którego nie mamy ochoty opuszczać. Dopracowana, mądra i warta każdego przeczytanego słowa lektura zaskoczy nawet tych, którzy do tej pory stronili od gatunku.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

30-10-2023 o godz 14:34 przez: Anita

Kiedy sięgam po książkę Joanna Jax - strona autorska to jedno jest dla mnie absolutnie pewne. Oto wkraczam do krainy emocji, zawirowań ludzkiego losu, dylematów moralnych bohaterów i wspaniale wplecionej w ich życie historii. Uwielbiam język jakim posługuje się autorka, tym bardziej, że dostosowuje go do czasów o jakich pisze. A niesamowita łatwość i lekkość z jaką snuje swe opowieści sprawia, że nie można się od nich oderwać. Dostaję zatem wszystko to, czego szukam w literaturze. "Czas pokuty" to drugi tom sagi ,"Na obcej ziemi". Poprzedni, "Nowe życie" autorka zakończyła w takim momencie, że z wypiekami na twarzy czekałam na dalszy ciąg tej historii. Kolejny raz dała nam prawdziwą ucztę czytelniczą i zafundowała swoim bohaterom jazdę bez trzymanki. Rzuciła im kłody pod nogi, kazała wybierać między porywami serca a zdrowym rozsądkiem, zmusiła do wewnętrznej walki ideałów, bo aby przetrwać czasami trzeba schować je głęboko w siebie i czekać, aż przyjdzie czas, by obudzić je w sobie na nowo. Wśród bohaterów moją uwagę najbardziej zwracają Nadia i jej mąż, pułkownik Maksim Fiodorow. Oboje fascynują mnie na swój odmienny sposób. W Nadii nie widzę tylko kobiety, która chce dobrze żyć i mieć spokój, ale przede wszystkim patrzę na nią jak na osobę, którą los zmusza, by poświęciła niemal wszystko to, na czym jej zależy i zostawiła tych, których najbardziej kocha. Mimo prób zawalczenia o swoje uczucia i pragnienia, los wcale jej nie sprzyja. Cóż z tego, że żyje jak pączek w maśle, kiedy w jej duszy rozgrywa się istna męka i walka uczuć i emocji. Nikt kto nie jest w jej sytuacji, nie ma prawa jej oceniać. Natomiast Maksim jawi mi się niemal jako szaleniec. Z jednej strony zakochany do szaleństwa mąż i oddany ojciec nie swojego dziecka. Dla Nadii i Oleńki zrobi wszystko. W pracy stanowczy, bezwzględny, siejący postrach. Dwa bieguny w jednym człowieku. To jak wszystkie te cechy splatają się czy uzupełniają w jego postaci, jest dla mnie bardzo ciekawe. Mam niekiedy wrażenie, że balansuje on na cienkiej granicy, która może go zepchnąć w otchłań szaleństwa. Jest kompletnie nieprzewidywalny. Za to wszystko kocham prozę Joanny Jax. Złożoność wątków, barwne postacie, powiew wielkiej historii. Z niecierpliwością czekam na ostatni tom tej sagi. "Powiew nadziei" ukaże się już październiku, nakładem wydawnictwa Skarpa Warszawska .

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

4/5

24-07-2023 o godz 12:25 przez: Anna

Wissarion, Nadia, Marcel i Marta zdążyli się przekonać, jak będzie wyglądało życie we Wrocławiu i wcale nie jest tak wspaniale, jakby tego pragnęli, a wręcz przeciwnie. Nadia oraz Wissarion postanawiają wyjechać, a raczej uciec za granicę. Niestety ich plany nie dochodzą do skutku, zostają złapani przez pułkownika Fiodorowa, a kobieta stanie przed wieloma niełatwymi decyzjami. Od jej wyborów będzie zależało bardzo dużo. Również w życiu Marcela i Marty pojawiają się problemy i to niemałe. Zaczynają mieć ogromne problemy finansowe i brak widoku na to, aby udało się to jakoś zmienić. Natomiast Andrzej coraz bardziej się zakochuje w Brigitte, chociaż nie powinien. Przecież ma żonę i to ona powinna gościć w jego sercu. W życiu wszystkich nie będzie za kolorowo, a od tego, jakie decyzje podejmą, będzie zależało dalsze życie. Co takiego się stanie? Przed jakimi wyborami staną? Czy decyzje, jakie podejmą, będą słuszne? Czy odnajdą spokój i szczęście? Po przeczytaniu pierwszego tomu miałam w planach nadrobienie całej Sagi Wołomińskiej i powiem wam, że to była dobra decyzja. Według mnie powinno się od niej zacząć i dopiero później wziąć się za czytanie serii „Na obcej ziemi”. „Czas pokuty” to książka, do której miałam niemałe oczekiwania i nie zawiodłam się ani troszeczkę. Jest pozycją wielowątkową, a każdy z nich jest na swój sposób ciekawy, dość wciągający, wywołujący emocje. Pełną bólu, rozczarowania, a jednocześnie nadziei, walki o lepsze jutro, o bezpieczeństwo. To obraz powojennego kraju, życia, które nie było usłane różami. Wiele wątków to jednocześnie wielu bohaterów i również tym razem nie mogę Wam zdradzić nic więcej o nich (tak jak to było w przypadku tomu pierwszego). Powiem tylko tyle, że zaszły w nich pewne zmiany, niektóre pozytywne, inne nie do końca mi się spodobały. Jednak nadal pozostali bohaterami realistycznymi, a ja w większości ich lubiłam. „Czas pokuty” to książka, z którą spędziłam miło czas i uważam, że jest warta przeczytania. Polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

21-10-2023 o godz 22:54 przez: Book_matula

Zanim przejdę do szczegółów muszę uprzedzić, że dzisiejsza recenzja to kontynuacja serii „Saga wołyńska” więc czytając dzisiejszą recenzję to poznacie w jakimś stopniu zakończenie, dlatego polecam nie zacząć nadrabiać. Autorka dzisiejszej recenzji należy do tych, które powodują, że jak tylko zaczniesz czytać pierwszą jej książkę, to przepadniesz na wieki. Mówię całkiem poważnie. Jestem największą fanką autorki i z tęsknotą wyczekuje kolejną książkę. Dzisiejsza recenzja jak napisałam wcześniej, to kontynuacja serii „Saga wołyńska” która jest początkiem tego, co dzieje się w serii „Czas pokuty” książka dostępna już w aplikacjach, takich jak Legimi, Empik Go, czy Storytel i Audioteka. Trochę zagmatwane, ale przejdźmy do recenzji. Zakończenie pierwszego tomu spowodowało, że chciałam rzucać książką, bo sytuacja, jaka zakończyła ucieczkę Nadii i Wissariona była tym, co powoduje, że chcesz krzyczeć, mówiąc „Nieeeeeee” Joanna Jax jest mistrzynią budowania napięcia i dawkować czytelnikowi emocji. Życie potrafi spłatać figla nawet nie wiesz, kiedy i jak, ale wiara w człowieka i w uczucia, jakie posiadają nasi bohaterowie napędzają ich do pokonywania trudności nawet, wtedy kiedy nie widać nadziei. Nadia i Wissarion to postacie, które zachwycają mnie od samego początku. Kochają się najbardziej na świecie, a przeszłość oraz pewne osoby stoją na ich drodze do szczęścia, lecz z czasem mam nadzieję, że to wszystko poukłada się tak, że będzie happy end, lecz muszę na to jeszcze poczekać. Kochani zachęcam do przeczytania opisu książki (pod warunkiem, że znasz poprzednie części, żeby nie było zdradzenia fabuły) wtedy w jakiejś części dowiesz się co i jak. Moim ulubieńcem jest wciąż Marcel i Kaczkanowa. No takiej dwójki ze świecą szukać potrafią mnie tak rozbawić, że głowa mała. Mogłabym pisać i pisać, ale to nie odda tego, co czuć jak się czyta. Musicie poznać tę historię. Jeżeli macie jakiegoś solenizanta, to podpowiadam, że prezent w postaci tej części i poprzedniej będzie strzałem w dziesiątkę.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0

5/5

08-07-2023 o godz 11:57 przez: Lady Margot

Oto bardzo ważne dla mnie serie powieści historycznych, a chodzi o sagę wołyńską i jej kontynuację „Na obcej ziemi” autorstwa znakomitej Joanny Jax. To książki, z którymi mam wyjątkową relację. To moje patronaty medialne, a więc powieści, które odcisnęły ślad w moim sercu, powieści, z którymi bardzo się zżyłam, które pokochałam. W tym roku czytam sporo historii, których akcja rozgrywa się na ziemiach odzyskanych. W rezultacie nie tylko mocno zaczęłam interesować się losami tych ziem, ale pod koniec lipca wyruszam je zwiedzić. Chociaż wielokrotnie miałam okazję oglądać Wrocław i jego okolice, nigdy wcześniej nie patrzyłam na Dolny Śląsk z tej perspektywy, której teraz jestem świadoma. Wracając jednak do bohaterki dzisiejszego wpisu, czyli „Czasu pokuty”, drugiego tomu serii „Na obcej ziemi”, opisującej losy mieszkańców ziem odzyskanych, dokładnie Wrocławia epoki stalinizmu, to mamy tu do czynienia z kolejną świetnie napisaną książką, która wyszła spod pióra mistrzyni osadzania niezwykle przejmujących opowieści, ludzkich dramatycznych losów w historycznych realiach. Pod tym względem Joanna Jax nie ma sobie równych. Ponownie doświadczyłam bólu egzystencjalnego bohaterów, którzy mimo niewyobrażalnych cierpień, przeciwności (wszyscy przecież znamy dramatyczną historię polskich mieszkańców Wołynia, skąd pochodzą Nadia, Marcel, Marta, Andrzej i Wissarion), próbują ułożyć sobie życie w nowym miejscu i zapomnieć o przeszłości, która powraca do nich niczym senny koszmar. Pragną jedynie normalności, przy czym, mimo tragedii, jakiej byli świadkami, są zwykłymi ludźmi ze wszystkimi ich bolączkami, wadami, marzeniami. I to jest właśnie powód, dla którego jestem pewna, że miłośnicy sag historycznych stracą głowę, zarówno dla „Sagi wołyńskiej”, jak jej kontynuacji, czyli „Na obcej ziemi”: ze względu na ich realizm, na prawdziwość i ludzkość głównych bohaterów. A także ze względu na niesłuchaną emocjonalność i obrazowość wspomnianych pozycji. Joanna Jax po raz kolejny skradła moje serce.

Czy ta recenzja była przydatna? 0 0