Muzyka gwiazd (okładka  miękka, wyd. 02.2014)

„Zapach głogu. Jego zapach. Życie najpierw cię przygniata, a gdy nosem sięgasz ziemi, wymierza ci solidnego kopniaka w zadek.”

Życie Marianny od zawsze było wpisane w strefę mroku. U niej „patrzeć i nie widzieć” było rozumiane w sensie dosłownym. Jej świat od zawsze składał się z dźwięków, był bardzo wrażliwy na dotyk, zmysł odbierania zapachów miał również swoje istotne znaczenie. Paleta mocno rozwiniętych zmysłów miała jej zastąpić brak tego jednego, szczególnego. Marianna od urodzenia była niewidoma.

Biorąc pod uwagę fakt, że nieszczęścia z reguły lubią chodzić parami – kilkanaście lat wstecz dotknęła ją bolesna tragedia – wybuch na platformie Piper Alfa sprawił, że została młodą wdową. Lista tych, którzy zginęli tego tragicznego lipcowego dnia była długa na sto sześćdziesiąt siedem nazwisk. Na domiar złego w tamtym okresie również poroniła.

A skoro w życiu nie ma przypadków, są jedynie nieprzewidziane zbiegi okoliczności – pewien głos, który nagle wyłonił się przed Marianną nie miał ciała, kształtu, osobowości, urzekającego spojrzenia, takiej lub innej maniery. I choć nie miał tego wszystkiego ten właśnie głos w świadomości Marianny stał się czymś szczególnym. Głos, który tak, jak ona kochał operę, muzykę klasyczną, spoglądał na pewne sprawy w tym samym kierunku, co ona. Choć jej sposób patrzenia na świat był zgoła odmienny od jego punktu widzenia. Ten właśnie głos, który jakiś czas wcześniej wybawił ją z opresji chciała w operze przedstawić swojej siostrze Lou, jednak okazało się, że ów równie nagle zniknął, jak się pojawił.

„Muzyka gwiazd” ma szczególną formę narracji, a dzięki temu jeszcze bardziej zaskakuje swoją niezwykłością. Linda Gillard zadbała oto, aby wpleść w opowiadaną historię przemyślenia Marianny, ale także jej siostry Louisy. Dzięki temu zabiegowi jest to opowieść, która jeszcze lepiej i jeszcze trafniej pozwala zrozumieć, jakże mądre porzekadło, „czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal”. Choć tutaj najczęściej jest odwrotnie.

Tutaj słowa są muzyką, tutaj gwiazdy mają swoje dźwięki, tutaj nawet drzewa potrafią przekazać dźwiękami wszystkie swoje odczucia. Nagle też nieznajomy, który jakiś czas później zyskał status „znajomego” o miło brzmiącym imieniu Keir poruszył w Mariannie jedną, szczególną strunę. Ich wspólna, spontaniczna wyprawa na wyspę Skye miała poruszyć niebo, odmienić życie, sprawić, że oboje coś poczują.

Jednak zanim do tego doszło musiało wydarzyć się po drodze jeszcze wiele dobrego, ale i złego. Proza Lindy Gillard ma to do siebie, że nie wymaga od czytelnika szczególnego wysiłku. Jej opowieść prowadzi go sama zaskakując wyjątkowością spojrzeń, oddechów i wzruszeń. Odmienność, którą otaczał się Keir jakże była zbieżna z ułomnością Marianny. Tych dwoje w jakiś sposób, chcąc lub nie chcąc, musiało się dopasować, a dzięki autorce dochodziło do tego w sposób przedziwny, zaskakujący, urzekający. Tutaj coś musiało się wydarzyć, aby odmieniło się życie jej, ale i jego. Tutaj ciche serca bicie miało odnaleźć drugie bijące serce, by w którymś momencie podać nowe życie…

„Muzyka gwiazd” wydana w Serii Koronkowej Wydawnictwa Książnica bez wątpienia jest pozycją, której nie wypada ominąć na półkach w księgarni. Warto dać jej szansę i przeżyć coś, co rzadko jest naszym udziałem.

https://www.facebook.com/Koominek

Marianna Fraser, to dojrzała kobieta. Mieszka wraz ze swoją siostrą, znaną pisarką w eleganckiej dzielnicy Edynburga. Obie kobiety są samotne i doświadczone przez los. Marianna jest niewidoma od urodzenia, mimo to świetnie sobie radzi. Chce być jak najbardziej samodzielna. Jest niezwykle elegancka i ze względu na to, że nie widzi ma wyczulone zmysły. To dzięki nim intensywnie postrzega świat. Szczególnie słuchowi, dzięki któremu Marianna może poddawać się swojej pasji, muzyce i operze.Wiele lat temu spotkała ją tragedia. Straciła ukochanego męża i nienarodzone dziecko. To właśnie wtedy zamieszkała z siostrą. Od tamtej pory nosi w sercu niewyobrażalny żal. Jednak los sprawił, że na jej ścieżce stanął nowy mężczyzna, Keir. Tak bardzo podobny do jej zmarłego męża, fascynuje kobietę. Tych dwoje wiele dzieli, jak i łączy. Rodzi się miedzy nimi uczucie, jednak mężczyzna na przemian zarówno szybko się pojawia, jak i znika, co prowadzi to tego, że ich związek jest wielką niewiadomą. Pewnego dnia zabiera Mariannę na wyspę Skye, to tam chce pokazać jej swój świat.

Trudno rozpisywać się o treści tej książki, ponieważ to tak jakbym odkrywała przed Wami karty, które czytając sami musicie odkryć. Bardziej chciałabym napisać o emocjach jakie mi towarzyszyły czytając tę powieść. Przede wszystkim po raz pierwszy mogłam wczuć się tak głęboko w osobę niewidomą i jej świat. Marianna była dla mnie naprawdę kobietą niezwykłą, a tragedia jaka ją spotkała była dla mnie niewyobrażalna. Cieszyłam się, gdy spotkała Keira i chciałam żeby los się w końcu do niej uśmiechnął. Bardzo im kibicowałam, chociaż ich "związek" nie należał do najłatwiejszych. Jednak muszę również przyznać, że czasami upór głównej bohaterki, strasznie mnie denerwował, bałam się, że przez niego właśnie popełni kolejny błąd i będzie nieszczęśliwa. Miałam ochotę wskoczyć do książki i z nią pogadać:)
W powieści są również inne świetnie wykreowane postaci, każda z nich ma swoje problemy, z którymi musi się zmierzyć, aby odnaleźć szczęście. Czytając "Muzykę gwiazd" znajdziecie wszelkie emocje, radość, smutek, żal, gniew, miłość. Z pewnością będziecie mieć łzy w oczach. Ja byłam zachwycona tą powieścią i mogę ja Wam tylko gorąco polecić. Zaznaczam, że nie jest to ckliwy romans. Ta książka to o wiele więcej!
Jest tak niezwykle prawdziwa i przejmująca, że pozostanie w człowieku na długo.

Książka o miłości, napisana w sposób, który sprawia, że ta historia na długo pozostaje w pamięci. Opisuje niezwykłe spotkanie młodej niewidomej wdowy z mężczyzną, który pomaga jej na nowo cieszyć się życiem. Ta powieść ma w sobie niesamowity pozytywny ładunek nadziei, pokazuje, że w życiu wszystko może się zmienić w najbardziej nieoczekiwanym dla nas momencie.

Na pewno kupię tą książkę ponieważ bardzo zaciekawił mnie zarys fabuły. Kobieta, od urodzenia niewidoma, doświadczona śmiercią męża i jedyne ukojenie daje jej w życiu muzyka. I pewnego dnia spotyka nietypowego faceta, który zaczyna być dla niej kimś bliskim. Bardzo lubię właśnie takie historie obyczajowe bo nie są oderwane od rzeczywistości.

Opis książki Lindy Gillard przypomina mi fabułę pewnego filmu. Niewidoma od urodzenia bohaterka odszukuje szczęście w ramionach nieznajomego, ten pokazuje jej przez dotyk kolory i historia dobrze się kończy. W Muzyce gwiazd dużą rolę odgrywa muzyka ale nie wiadomo, czy powieść kończy się dobrze, dlatego sięgnę po tą książkę.

Historia Marianny i Keira jest opowieścią o niezwykłym uczuciu, któremu momentami los zdaje się sprzyjać, a momentami stawia przed nim wiele przeciwności. Książka dostarcza wielu wzruszeń, wiele smutku i przemyśleń, ale też wiele radości i ciepła. Napawa czytelnika nadzieją i daje możliwość przeżycia czegoś niecodziennego.