Młody Mungo (okładka  twarda, wyd. 04.2023)

Bardzo dobra książka

Bardzo dobra książka. Wspaniała historia .

Ta powieść to cios prosto w serc - gejowska wersja Romea i Julii, która została osadzona w brutalnym świecie. glasgowskich osiedli. Protestant Mungo i katolik James dorastają na jednym z robotniczych Glasgow, w świecie zdominowanym przez przemoc, alkoholizm i uliczne walki gangów. Chłopcy ze swoją miłością marzą o wyrwaniu się o wyrwaniu z szarego, brutalnego świata, w którym nie ma dla nich - ani dla ich uczuć - miejsca

Niezwykle poruszająca historia i wybitne uchwycenie realiów glasgowskiej patologii. Może nie brzmi to jak najlepsza reklama, ale ta książka jest wyjątkowym pokarmem zarówno dla serca jak i dla umysłu, wyzwalającą wiele skrajnych emocji i skłaniającą do refleksji.

Polecam. Po zakończeniu nie mogłem spać i bardzo utożsamiłem się z głównym bohaterem co zdarza mi się rzadko

Szczere 5 gwiazdek. Jedna z lepszych książek jakie czytałam.

Bardzo smutna historia o życiu jakiego nikt by nie chciał.

Wspaniała, poruszająca do głębi powieść.

KOCHAM TE KSIĄŻKĘ

„W głowie jej brata wszystko obracało się wokół matki. Troszczył się o nią tak, jak ona nigdy nie troszczyła się o niego. Wyglądało to, jakby Po-Mo była lalkarką, trzymającą poplątane, zawęźlone sznurki prowadzące do marionetki Munga. Stała za każdym jego gestem, za każdą miną: nieśmiałym uśmiechem, wibrującymi nerwami, niespokojnym gryzieniem rąk, zmartwieniami, uprzejmością, za umniejszaniem swojej roli w każdym towarzystwie, za wahaniem, zanim się w cokolwiek zaangażował, i za wielką, wielką miłością”. „Jego miłość nie była bezinteresowna: nie mógł na to nic poradzić. Po-Mo potrzebowała jej tak niewiele, a on okazywał jej tak wiele, że wydawało się to potężnym marnotrawstwem, zbiorami z nasion, których nikt nie posadził, z pnączy, których nikt nie doglądał. Powinna zwiędnąć wiele lat temu, […] tymczasem Mungo przez cały czas dawał z siebie tę miłość, tak jakby rodził dojrzałe owoce, których nikt nie fatygował się zbierać”. Lata 90., robotnicze, mierzące się z biedą i wysokim bezrobociem Glasgow. Miasto targane konfliktem katolików i protestantów. Tutaj nie ma miejsca na odmienność i tolerancję, tutaj króluje przemoc i pogarda. Douglas Stuart po raz kolejny kreśli obraz dorastania w szarej, brutalnej, szkockiej rzeczywistości, w dysfunkcyjnej rodzinie, środowisku naznaczonym przemocą, alkoholizmem matki i nieobecnością ojca. Tytułowy Mungo i dwójka jego rodzeństwa, stale porzucani przez rodzicielkę, dla której macierzyństwo jest jak piętno, która przedkłada towarzystwo mężczyzn i alkohol nad własne dzieci, wychowują się sami. Hamish zostaje protestanckim wojownikiem, przywódcą ulicznego gangu. Jodie, ucząc się i pracując, najlepiej jak potrafi, dba o wrażliwego, pielęgnującego w sobie destrukcyjną miłość do matki i stale zabiegającego o choć namiastkę jej uczucia, najmłodszego brata. „Młody Mungo” to rozdzierająca historia samotnego zmagania się z odmiennością, tęsknoty za miłością, poszukiwania własnej tożsamości. To poruszająca do głębi opowieść o zaskakującej, nieakceptowanej społecznie przyjaźni, która wbrew wszystkim i wszystkiemu, z czasem ewoluuje w miłość.   Douglas Stuart po raz kolejny serwuje nam powieść emocjonalnie trudną do udźwignięcia. Do bólu szczerą, pozbawioną aluzji i subtelności, niezwykle realistyczną. Historię utkaną z brutalnych, patologicznych scen i obrazów, które, mam wrażenie, zostaną ze mną na zawsze. Ta biegnąca dwutorowo fabuła, łącząca się dopiero w finale powieści, stanowi doskonałe uzupełnieni debiutu Autora. Mimo że Stuart nie pozostawia wątpliwości w kwestii dziedziczenia błędów rodziców, rodzące się pomiędzy dwójką bohaterów, zakazane uczucie, daje płomyk nadziei. Przełożył Maciej Studencki