Mity, rytuały i polityka Inków (okładka  twarda, wyd. 07.2021)

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Inkowie od bardzo dawna przyciągają uwagę nie tylko pasjonatów historii, ale również naukowców z całego świata. Pomimo licznych archeologicznych badań, nadal skrywają oni wiele tajemnic, które tylko czekają na odkrycie. Jedną z nich jest to jak temu ludowi, w zaledwie sto lat udało się stworzyć potężne i dobrze prosperujące imperium? Wielkie i bogate państwo, które tak szybko, jak osiągnęło swój szczyt, zostało z niego zepchnięte przez garstkę konkwistadorów ze starego kontynentu. Publikacja Mity, rytuały i polityka Inków (autorstwa dwóch cenionych specjalistów w tej dziedzinie – Jana Szemińskiego i Mariusza Ziółkowskiego) stara się właśnie znaleźć odpowiedź na to zagadnienie. Książka jak sama nazwa wskazuje, skupia się głównie na mitologii, rytuałach i polityce Inków. To właśnie religia i zręczna polityka sprawiła bowiem, że lud ten szybko zyskiwał na znaczeniu i zdołał podporządkowywać sobie nowe tereny i ludzi. Książka została podzielona na osiemnaście głównych rozdziałów skupiających się między innymi na: kosmologii, micie stworzenia, rytuałach, polityce wewnętrznej, etyce ludu czy istotnych wojnach domowych. Zakres poruszonej wiedzy jest tutaj oczywiście większy, trzymając się jednak tytułowych ram tematycznych. Autorzy na kolejnych stronach starają się przedstawić czytelnikowi złożoności świata i wierzeń Inków. Opierają się oni przy tym zarówno na naukowych badaniach, jak i całej masie rozważań czy najróżniejszych teoriach. Słusznie zauważają, że prawie cała wiedza na temat ich „religijności” jest naznaczona wpływem chrześcijaństwa po podboju nowych ziem przez Hiszpanów. Tereny te stały się jednak katolickie na swój „andyjski sposób”, często mieszając tradycję z europejskimi wartościami. To właśnie pokazanie jak mitologia Inków wchodziła w nieustającą i niebywale dynamiczną interakcję z naukami kościoła katolickiego, jest jednym z ciekawszych wątków publikacji. Intrygującym zagadnieniem poruszanym w książce przez autorów, jest również pewien rodzaj wewnętrznej „cenzury”. Po śmierci władcy dość często zdarzało się, że mity, legendy, ludowe przekazy czy nawet historia były zmieniane i dostosowywane do nowego przywódcy. Jest to jeden z powodów, dlaczego interpretacja historii Inków przez współczesnych badaczy jest taka trudna i pełna wielkich dziur. Ciekawym elementem dzieła, jest tutaj również różne podejście autorów do niektórych poruszonych tematów. Twórcy nie zawsze zgadzają się z niektórymi swoimi wnioskami, prowadząc na łamach książki intrygujący spór naukowy. Dla czytelnika oznacza to otrzymanie jeszcze szerszego obrazu poruszonej tematyki i możliwość wyciągnięcia własnych wniosków.