Marcelinka i wakacyjna przygoda na Mazurach (okładka  twarda, wyd. 05.2024)

Super

Marcelina jest dziewczynką, która posiada osobowość wysoko wrażliwą. Jest to szereg cech, które z jednej strony utrudniają życie, a z drugiej sprawiają, że dostrzega więcej od innych, ma empatyczną naturę oraz artystyczną duszę. Dziewczynka nie lubi tłoku i hałasu, nie chce być przytulana przez obce osoby, nie lubi zmian. Dla niej najlepsza jest rutyna oraz zaplanowany dzień. Przejmuje się losem innych ludzi i jest dość lękliwa. Jej brat Benio natomiast jest całkowitym jej przeciwieństwem, jest głośny oraz energiczny, przez co Marcelinka nieraz po prostu zakłada słuchawki i się wycisza. W tej części dzieciaki wraz z mamą wyruszają w podróż na Mazury do dziadka. Marcelinka na miejscu poznaje przyjaciółkę, która tak jak ona jest wysoko wrażliwa. Szybko łapią wspólny język i przyjemnie spędzają czas. Słysząc o tym, że na wysepce znajdującej się na jeziorze, może mieszkać czarny łabędź, ich wyobraźnia podsuwa im przeróżne fantazje. Być może jest to książę zaklęty w ptaka? A może jest to tylko lokalna legenda i takie zwierze tam nie występuje? Seria książek napisana została przez Katarzynę Kucewicz, która jest psychologiem, psychoterapeutą i na co dzień zajmuje się między innymi wysoką wrażliwością, więc w autentyczny sposób pokazuje świat dziecka, które ową osobowość posiada. Życie takiemu człowiekowi, zwłaszcza młodemu podsuwa różne wyzwania. Sama wiem, jak to jest, gdyż również jestem WWO. Kiedy się o tym dowiedziałam, moje życie stało się prostsze, gdyż zaczęłam się uczyć, jak z tym funkcjonować. Podoba mi się sposób, w jaki mama wychowuje Marcelinkę i Benia. Są w niej duże pokłady cierpliwości oraz zrozumienia. Zawsze tłumaczy swoim dzieciom wszystko dokładnie i stara się przepracować z nimi ich emocje, które często dla dzieci są trudne, zwłaszcza gdy w grę wchodzi gniew, bezsilność i smutek. Chciałabym być taka dla swojej córki i mam nadzieję, że będę. Uważam, że zarówno ta, jak i poprzednie części serii są warte uwagi. Krótkie, ciekawe rozdziału składają się na piękną opowieść o wakacyjnych przygodach dziewczynki między pierwszą a drugą klasą podstawówki. Całość ozdabiają ciekawe rysunki, wykonane przez Ewę Poklewską-Koziełło. Wyglądają, jak namalowane dziecięcą ręką na papierze. Książka zawiera twardą oprawę i wklejkę pasującą do całości. Myślę, że spędzony przy niej czas będzie wartościowy zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Moja córka jest jeszcze malutka, ale już teraz czytam jej przygody Marcelinki, a ona uważnie słucha.

Po raz kolejny zajrzałam do świata wrażliwej Marcelinki i ponownie wyszłam z niego pełna inspiracji, refleksji i wewnętrznego spokoju. „Marcelinka i wakacyjna przygoda na Mazurach” to bowiem trzeci tytuł autorstwa Katarzyny Kucewicz (psycholożki, psychoterapeutki, autorki poradników), w którym przyglądamy się codzienności dziewczynki o wysokim poziomie wrażliwości i empatii oraz najbliższym jej osobom. Tym razem znajdziemy się na Mazurach, na samym początku wakacji, gdy emocji związanych ze zmianą może być najwięcej. Poukładane i przewidywalne dni zmieniają się w czas, w którym nie brakuje zaskoczeń, niepewności, nowości i braku planu. Na szczęście Mazury nie są Marcelince obce, bo tam właśnie mieszka jej dziadek i to u niego dziewczynka spędzi najbliższy tydzień. Z jakimi wyzwaniami Marcelinka zmierzy się podczas tych sielskich wakacji? Do dziewczynki przyjdą takie uczucia, z którymi już wie, jak sobie radzić (rozdrażnienie, gdy jest zbyt gwarno lub strach, gdy zaufanych osób nie ma obok), ale też takie, którym przyjrzy się po raz pierwszy. Jednym z tych nowych uczuć będzie zazdrość o mamę, która spotka przyjaciela sprzed lat, i z którym umówi się na kawę. Inną będzie współczucie dla dziadka, który na wsi mieszka sam z psem. (Okaże się, że niepotrzebne, co dziadek rzeczowo Marcelince wyjaśni). Będą też ciekawość wobec nowo poznanej koleżanki, chęć odnalezienia tajemniczego, czarnego łabędzia i radość ze spotkania z alpakami. A to i tak nie wszystkie emocje, których Marcelinka doświadczy w tej części. Tak, jak w poprzednich częściach, tak i tym razem jestem pod ogromnym wrażeniem zachowań dorosłych bohaterów, ich reakcji i słów. To dorośli wspierający, wykazujący się zrozumieniem, czułością i spokojem. A przy tym rozumiejący znaczenie stawiania granic oraz różnorodności sfer, w których się poruszają (rodzicielstwo, związek, kariera zawodowa). Mama Marcelinki ogromnie mnie inspiruje i chciałabym, aby choć trochę jej wewnętrznego opanowania i mądrości spłynęło też na mnie :) Książki o Marcelince to duże wsparcie dla wszystkich, którzy potrzebują poprzyglądać się z bliska swoim emocjom, przyjąć je i zrozumieć, że bycie sobą jest najważniejsze.

Marcelinka jest wrażliwa na wszelakie zmiany, lubi rutynę. Nie lubi hałasu i czułości z obcymi ludźmi. Kocha przyrodę, w szczególności las. Pierwszy rok w nowej szkole był dla niej wyzwaniem, ale podobało jej się i zaprzyjaźniła się z jedną z dziewczynek. Teraz przed dziećmi czas wakacji. Podczas wypoczynku na Mazurach u dziadka, Marcelinka zaprzyjaźnia się również z nowo poznaną Niną. Są bardzo do siebie podobne. Czy na małej wysepce na mazurskim jeziorze mieszka czarny łabędź i czy dziewczynkom uda się go zobaczyć? A może to tylko wymyślona legenda? Na uwagę zasługuje też mama Marcelinki - cierpliwa, wyrozumiała, otwarta na trudne emocje dzieci. Proponuje swoim dzieciom świetne sposoby, na przykład, na złość. Pięknie się z nimi komunikuje. Jest godna podziwu i naśladowania. Okazuje zrozumienie dla każdej emocji. O, a tych w książce nie mało! Żal, zazdrość, rozczarowanie, złość, tęsknota… Zazdrość o mamę, która spotyka dawnego przyjaciela. Współczucie dla dziadka, że mieszka sam. Ta historia to okazja do wielu ciekawych rozmów i refleksji. Warto zauważyć, nazwać, pooglądać i ukoić każdą emocję. Autorka jest psycholożką, psychoterapeutką i autorką poradników. Na końcu książki edukuje rodziców, aby nie obarczać dzieci swoimi trudnymi emocjami. Problemami dzielić się z innymi dorosłymi a dzieciom pozwolić być dziećmi. To bardzo ważne‼️ Książka podzielona jest na siedem rozdziałów. Możecie czytać codziennie po jednym lub pochłonąć historię na raz. Tekst przeplatany jest dużymi i małymi ilustracjami, które są barwne i piękne. Książka jest wsparciem dla dzieci wysoko wrażliwych, ale także dla rodziców, ponieważ pokazuje idealne reakcje na wspomniane w opowieści sytuacje.

[Reklama] FRAJDA Z serii o rezolutnej i wrażliwej Marcelince czytałam już tę świąteczną i była bardzo wartościowa. Dlatego też z jeszcze większą ciekawością sięgnęłam po kolejną, zastanawiając się dogłębnie o czym tym razem będzie mowa. Emocje, takie jak zazdrość, niepokój, niepewność są nieodłącznym elementem życia każdego człowieka. Duża wrażliwość dzieci powoduje, że one chłoną je jak gąbka. Warto natomiast rozróżnić to, że dziecko jest dzieckiem i nie może stać się powiernikiem dorosłego. Nie we wszystkie rozterki dorosłych dziecko powinno mieć wgląd, nawet jeśli wydaje się być doroślejsze. Między innymi o tym jest ta książka. Ale nie tylko. Wyruszamy bowiem z naszą małą bohaterką, jej bratem i ich mamą na Mazury do dziadka na wakacje. To będzie zdecydowanie czas pełen przygód i zaskoczeń. Nie wkradnie się nuda a Marcelinka nauczy się kolejnych ważnych spraw. Autorka umiejętnie i pieczołowicie lawiruje pomiędzy uczuciami i emocjami. Przedstawia świat pełen barw i tajemnic. Zwraca uwagę na relacje rodzinne a także nowe przyjaźnie. Wszystko opisane lekko i pobudzająco wyobraźnię. Ciekawie i refleksyjnie. To naprawdę bardzo wartościowa książka. Kolejna z serii, którą zdecydowanie warto przeczytać dziecku. Nam się ogromnie podobała dlatego też z nami zostaje. Polecam

Które dziecko nie cieszy się kiedy zbliżają się wakacje? Czas kiedy nie trzeba wstawać rano do szkoły. Marcelinka bardzo cieszy się na myśl o wakacjach, ale również trochę jej smutno z powodu rozłąki ze swoją przyjaciółką Tosią. Ale dorośli szybko znaleźli rozwiązanie problemu. Marcelinka wraz z mamą odwiedzą Tosię w ich domu letniskowym. Jednak kiedy zbliża się czas wyjazdu, mama Marcelinki zapomina o wyjeździe i tego dnia ma grać w teatrze. Jednak wszystko dobrze się kończy i dziewczynki planują spotkanie. Podczas wakacji Marcelinka wraz z mamą i braciszkiem odwiedzają dziadka. Spacerując po lesie dziewczynka się gubi, ale na szczęście odnajduje ją pies dziadka. Marcelinkę w czasie wakacji spotyka jeszcze wiele innych przygód. Ta książeczka pokazuje jak radzić sobie z emocjami u dzieci zwłaszcza, kiedy są złe i rozczarowane. Najważniejsze dla dzieci jest to, żeby mieć przewodnika, który pomoże im uporać się z emocjami. Marcelinka doświadczyła uczucia zazdrości, kiedy mama spotyka swojego dawnego kolegę. Mama dziewczynki w idealny sposób tłumaczy, jak można w życiu pogodzić różne aspekty. Książeczka jest bogata w przepiękne, kolorowe ilustracje. Wspaniała historia, która spodoba się każdemu dziecku. Polecam

Przepiękna, mądra, uważna na trudności, emocje małego człowieka, również te, które dorosłym czasami łatwo jest zamieść pod dywan. Chwyciła mnie za serce od pierwszych stron, pozwalając przenieść się we wspomnienia własnych wakacji u dziadków. Najbardziej jednak zapamiętałam moment, w którym Marcelinka nie chciała być wyściskana przez sąsiadkę. Odsunęła się, sąsiadka poczęstowała ją chlebem z miodem. Jak cudownie żyć w świecie, w którym normą jest zauważanie i respektowanie granic dzieci. Idealna na dobry początek wakacji!