Mała księżniczka (okładka  miękka, wyd. 09.2014)

Książka pięknie wydana mimo, że to miękka okładka. Obdarowana nią dziewczynka bardzo się ucieszyła i od razu siadła do czytania.

Polecam

Każdy człowiek ma zestaw książek, które zbudowały jego dzieciństwo. Dla jednych będzie to Harry Potter, dla innych "Dzieci z Bullerbyn". Dla mnie zaś będą to powieści Frances Hodgson Burnett. Pamiętam, jak w wieku siedmiu lat pochłonęłam "Małą księżniczkę" i "Tajemniczy ogród" w ciągu kilku dni i już wtedy mama zaczęła mówić, że widać po mnie pasję do czytania. Niedawno z okazji wznowienia kilku książek, które wszyscy czytaliśmy w dzieciństwie, postanowiłam wrócić wspomnieniami do dzieciństwa i odnowić sobie jedną z moich ulubionych powieści - "Małą księżniczkę". I znowu, mimo upływu lat, zakochałam się w niej.

Mała Sara Crewe trafia do pensji dla dziewcząt w Londynie w wieku siedmiu lat. Jest tam przez niemal wszystkich uwielbiana ze względu na swój charakter - skromność, uprzejmość, troskę o inne dziewczynki i otwartość na nowe znajomości i pomoc. Mimo że wiedzie życie niczym z bajki - ma własny pokój zabaw, garderobę, kucyka, pokojówkę i nawet ukochaną lalkę Emilkę! -, nie można jej nazwać rozpieszczonym dzieckiem. Dodatkowo ma zostać dziedziczką wielkiej fortuny po tacie. Niestety to, co dobre nie trwa wiecznie. Życie Sary zmienia się dosłownie w mgnieniu oka w dniu jedenastych urodzin. Zostaje przeniesiona z jedną sukienką i lalką na poddasze zamieszkałe przez szczury i zepchnięta do roli służącej. Ma jednak coś magicznego, w czym znajduje schronienie przed złem ludzi i świata - bogatą wyobraźnię, którą wielu podziwia. A w niej może być przecież, kim tylko zechce...


Po raz ostatni czytałam tę książkę około dwunastu lat temu. Szmat czasu! Niemniej nigdy nie zapomniałam, jakie wywarła wtedy na mnie wrażenie i jak biegałam po ciasnym mieszkanku z radością tłumacząc mamie, jaka to wspaniała historia i jak bardzo lubię Sarę. I tym razem wdałam się z nią nie raz w dyskusję na temat książki Frances Hudgson Burnett - powspominałyśmy, porozmawiałyśmy o papierze i taśmie filmowej i doszłyśmy do jednego wniosku - książka czytana po raz drugi i kolejny już tak nie wzrusza. Zazwyczaj.

Z pewnością nie przeżywałam historii małej Sary jak kiedyś, gdyż po prostu ją jako tako pamiętałam. Na dodatek opis z tylnej okładki zdradza, co wywołało to przejście z bogactwa do ubóstwa, a to zdecydowanie usuwa pewien element zaskoczenia i wzruszenia. Niemniej czytałam tę książeczkę z przyjemnością, wracając do dzieciństwa zarówno poprzez wspomnienia pierwszej lektury, jak i samą postać Sary.

Zawsze uwielbiałam Sarę. Dziewczynka była to skromna, pomocna, troskliwa, z przepiękną i bogatą wyobraźnią. Nie załamała ją nagła zmiana sytuacji finansowej, tylko dalej brnęła z pogodą ducha w kolejne dni i czekające ją lata. Nie dała się zastraszyć ani nie słuchała bzdurnych zakazów sugerujących, iż biedni ludzie są gorsi od bogatych. Każdego człowieka traktowała tak samo, jeśli tylko nie zrobił nic, by zasłużyć na odwrotne traktowanie. Momentami zastanawiałam się, czy nie była aż nazbyt idealna i wręcz zbyt mądra na wiek 7, potem 9 i 11 lat.

Język jest w sam raz dla dzieci. Osoba starsza też przeczyta książkę z przyjemnością, ale jako że opowiada ona o dzieciach, to i do dzieci jest między innymi skierowana. Jeśli macie córeczki, dajcie im "Małą księżniczkę" - jeśli synków, "Małego lorda". Przysięgam, że im się spodobają i zrozumieją ich przesłanie.

Polecam wszystkim powrót do dzieciństwa z "Małą księżniczką". Naprawdę niesamowicie przyjemnie trzyma się książkę w tak ładnym nowym wydaniu z przepiękną historią, która zdaje się nie tracić nic kosztem czasu i zawiera uniwersalne wartości dobre dla ludzi w każdym wieku. A jak jej nigdy nie czytaliście, nie przyznawajcie się, tylko biegnijcie nadrobić zaległości.

"Mała księżniczka" to książka po którą musiałam sięgnąć. Gdy zobaczyłam ten tytuł na liście nowości Wydawnictwa Egmont powróciły wspomnienia z dawnych lat. Jako dziecko z przejęciem oglądałam film o małej dziewczynce, która z dnia na dzień została biedną sierotą. Pamiętam, jak płakałam ze szczęścia, gdy po wszystkich przejściach, w końcu los Sary odmienił się. Wraz z książką "Mała księżniczka" mogłam jeszcze raz przeżyć historię Sary, tylko tym razem patrząc na nią okiem matki.

Sara Crewe dzieciństwo spędziła w Indiach, otoczona miłością samotnie wychowującego ją ojca. Gdy osiągnęła wymagany wiek, ojciec odwiózł ją do Londynu. Tam na pensji dla dziewcząt rozpoczęła naukę pod czujnym okiem Pani Minchin.
Sara nie była zwyczajną, małą dziewczynką. Po mimo przepychu w jakim dorastała i wyjątkowego traktowania, była dzieckiem skromnym, kulturalnym i do wszystkich przyjaźnie nastawionym. Ponad to, wyróżniała się niesamowitą wyobraźnią i szeroką wiedzą zaczerpniętą z książek. Potrafiła na poczekaniu wymyślić tak niesamowitą historię, że słuchacze nie mogli się od niej oderwać. Niezwykły charakter sprawił, że Sara od razu znalazła przyjaciół. Życie dziewczynki wydawało się sielanką, aż do dnia jedenastych urodzin. Wówczas, w raz z informacją o śmierci ojca, życie Sary obróciło się o 360 stopni. Jednego dnia była małą księżniczką, następnego stała się niemalże żebraczką. Z wyróżnianej uczennicy, zdegradowana została do pozycji dziewczyny na posyłki.

"Mała księżniczka" to pozycja poruszająca między innymi takie tematy jak przyjaźń, zazdrość, funkcjonowanie w grupie rówieśniczej, ubóstwo, wykorzystywanie dzieci, czy wygórowane oczekiwania rodziców. Sara, główna bohaterka książki prezentuje postawę godną naśladowania i jednocześnie wzbudzającą podziw nawet wśród dorosłych. Ta mała dziewczynka pomimo tego, że z dnia na dzień zostaje sama na świecie, do tego pozbawiona środków do życia, nie traci hartu ducha. W beznadziejnej sytuacji, w której się znalazła, nie użala się nad sobą, nie załamuje się, tylko przyjmuje z godnością to co los dla niej przewidział. Pomimo złego traktowania, poniżających warunków w jakich przyszło jej żyć i pracy ponad siły potrafi dalej się uśmiechać, a wszelkie docinki ze strony zawistnych koleżanek przyjmuje z godnością księżniczki. Sara po mimo strasznej sytuacji w jakiej się znalazła, nie przestała zwracać uwagi na tych co mają jeszcze gorzej. Dzieli się tym co ma w danej chwili, jeśli nie jedzeniem, to chociaż opowieścią pozwalającą przetrwać najgorsze chwile.

"Mała księżniczka" to klasyka. Takiej książki nie trzeba analizować, nie ma co się zastanawiać czy jest ona dobra, wartościowa, bo to jest pewnik. Taką książkę można jedynie polecać. Więc ja polecam ją Wam, a Wy zaproponujcie ją swoim dzieciom, na prawdę warto.

Jestem pewna, że nie ma osoby, która by nie słyszała o klasyku, jakim jest "Mała księżniczka" autorstwa Frances Hodgson Burnett. To powieść, która chyba każdemu nieodłącznie kojarzy się z beztroskimi czasami dzieciństwa, gdzie nie było miejsca na smutki czy zmartwienia. Wydawnictwo Egmont jakiś czas temu wznowiło wydanie wielu klasyków i wśród nich znalazła się właśnie "Mała księżniczka". Nowe wydania są piękne, niezwykle klimatyczne i poręczne, a przede wszystkim przypomną wielu osobom o wspaniałych, lecz może nieco już zapomnianych książkach.

Sara Crewe ma wszystko, o czym tylko może zamarzyć siedmioletnia dziewczynka. Jej życie jest jak z bajki, usiane samą zabawą, baśniowymi historiami i pięknymi sukniami. Przez to wszystko razem wzięte mogłoby się wydawać, iż jest ona dzieckiem rozpieszczonym, ale wcale tak nie jest - to niezwykle skromna i empatyczna dziewczynka. Pewnego dnia musi opuścić rodzinne Indie wraz ze swoim ukochanym ojcem i zamieszkać na pensji dla dziewcząt w Londynie. W tym miejscu jest nieustannie hołubiona i wystawiana na podest. Jej dobre i poukładane życie zmienia się niewyobrażalnie, gdy w dniu swoich jedenastych urodzin Sara dowiaduje się, iż jej ojciec umarł i popadł w bankructwo. Od tamtej pory zostaje zmuszona do pracy jako służąca, zamieszkuje zimny strych i jej jedynym ukojeniem jest nieograniczona wyobraźnia...

To niesamowite uczucie, móc znowu przeczytać tę magiczną opowieść będącą źródłem tak wielu istotnych wartości. Nasza główna bohaterka, Sara budzi tak ogromną sympatię, że czytelnik już od pierwszych stron zostaje zaciekawiony jej losami. To mądra, bystra, ale także i niezwykle sympatyczna i pomocna dziewczynka. Jednocześnie jest ona idealną postacią, która ukazuje co tak naprawdę jest ważne w życiu: nie są to pieniądze, a przyjaźń. I właśnie przez ten aspekt "Mała księżniczka" idealnie nadaje się na lekturę dla każdego, bez względu na wiek, jest to bowiem książka ponadczasowa. Jeśli jakimś cudem jeszcze nie przeczytaliście tej baśniowej historii, to musicie szybko to zmienić!

"Cokolwiek się zdarzy - powiedziała sobie - jedna rzecz wszakże się nie zmieni. Choćbym była księżniczką w łachmanach, jednakże i wtedy potrafię zachować swą godność książęcą. Łatwo być księżniczką gdy jest się odzianą w złote szaty, ale znacznie większy triumf - pozostać nią nawet wtedy, gdy nikt o Tobie nie wie."

Pamiętacie, jak w niedzielne poranki na TVP 1 emitowany był ten serial? Do wczoraj animacja, była całym moim wyobrażeniem o Małej Księżniczce, ale teraz powieść Francesa Burnetta również nie ma przede mną tajemnic.

Historia Sary Crewe, zamożnej dziewczyny, która z dnia na dzień staje się bezdomną sierotą, zauroczyła mnie w dzieciństwie, właśnie za sprawą powyższego anime. Jak się okazuje, bajka jest niezwykle wierna książce, ale ta chwyta za serce jeszcze bardziej niż ruchome obrazy.

Pensjonat dla dziewczyn w dawnym Londynie. Pokojówki, wszechstronne wychowanie oraz pieniądze, mające w tej historii kluczowe znaczenie. To niesamowite, jak w kilka godzin, Sara z diamentowej księżniczki staje się zwykłą pomywaczką, a interesowność pani Minchin zaczyna przekraczać wszelkie granice.

Napsuła mi ta książka krwi co nie miara, bo dawno żadna postać nie irytowała mnie tak bardzo, jak właścicielka pensjonatu. Nie zmienia to jednak faktu, że Mała księżniczka to jedna z najlepszych książek o dziecięcej duszy, jakie czytałam w ostatnim czasie.

Piękna oraz ucząca szacunku baśń dla małych i dużych. Są okropne "siostry", zła "macocha" i "królewicz" wprawdzie bez konia, za to z małpką na smyczy. Czyta się fantastycznie i aż nie wypada jej nie znać. Gorąco polecam!

"Mała księżniczka" F. H. Burnett to piękna opowieść o przewrotności życia i umiejętności dostosowywania się do jego biegu. Los dotyka bohaterkę w najpiękniejszym okresie życia, ta jednak nie poddaje się i mimo olbrzymich trudności znajduje pocieszenie w... zasobach swojej wyobraźni. Okrutna rzeczywistość nie jest w stanie jej pokonać - siedmioletnia Sara potrafi znaleźć jasne strony życia nawet tam, gdzie inni widzą tylko morze beznadziei. Podnosząca na duchu, pełna magii opowieść, która pozwoli czytelnikowi spojrzeć na rzeczywistość z zupełnie innej perspektywy.

„Mała księżniczka” to historia urokliwa, ale również bogata emocjonalnie. Główna bohaterka to postać niebanalna, ukazuje czytelnikowi dobre i złe strony ludzkiego życia. Jest to historia, która może być dla nas morałem lub krótkim oderwaniem od rzeczywistości. Jedno jest jednak pewne – to opowieść dla każdego, nie tylko bajka dla dzieci. Swym bogactwem i urokiem uraczy każdego. Dlatego warto przyjrzeć się jej z bliska…