Magiczne skrzypce (okładka  twarda, wyd. 07.2020)

Joł ewrybady! Książka tak pochłonęła mojego pierworodnego, że czyta i czyta. Normalnie zamierzam interweniować u proboszcza 😁. Chyba jest o magicznej harmonijce. Kupta se, a zobaczyta sami!

Bardzo edukacyjna książka bazującą na wieku emocjach. Córce- lat 11- bardzo się podobała

Książka jest ciekawa według mojej 12 letniej córki.

Wszystko szybko i miły personal

Piękna historia

Polecam

Wydawnictwo Literatura wydaje niesamowity cykl książek zatytułowany „To lubię”. Wiem, co piszę, bo przeczytałyśmy już kolejną książkę i tylko umacniamy się w przekonaniu, że naprawdę warto! To książki niezwiązane ze sobą, ale w pewien sposób wyjątkowe. Skierowane do dzieci w wieku 9-12 lat obyczajowe powieści polskich (a tak, moi mili, pol-skich!) autorów świetnie znających codzienność dziecka i posiadających umiejętność wzruszenia, a także rozbawienia młodego czytelnika. Dla kogoś, kto lub literaturę poruszającą zwykłe, codzienne ważne i te mniej ważne problemy, troski czy radości dzieci i nastolatków, seria ta jest idealna. „Magiczne skrzypce” na przemian wzruszały nas i rozbawiały. Był taki moment, że nawet ja się popłakałam, ale to już odkryjecie sami. Osobiście jestem ciągle pod wrażeniem kunsztu literackiego Autorki: wspaniale zbudowane zdania, przez które właściwie się płynie, objaśnienia trudniejszych wyrazów, fabuła dopięta na ostatni guzik no i te nazwy poszczególnych rozdziałów, które zachęcają, by już, natychmiast je zgłębić. To książka z gatunku: „jeszcze tylko jedną stronę przeczytam, jeszcze rozdział”. Czyli takich, które lubimy najbardziej! Głównym bohaterem jest dziesięcioletni Jacek, który wraz z mamą i starszym bratem Frankiem odnajdują się w nowej rzeczywistości. Najpierw opuszcza ich ojciec, który wyemigrował za granicę i tam założył nową rodzinę tracąc zupełnie kontakt z synami, później ukochany dziadek uległ wypadkowi i musi przebywać w domu opieki, a potem okazuje się, że mama choruje na nowotwór, więc czeka ją pobyt w szpitalu, operacja oraz chemioterapia. Chłopcy po swojemu usiłują przyswoić tragedię, która dotknęła ich rodzinę. Szesnastoletni Franek ucieka w świat muzyki trzymając na dystans tatę, który jednak przybywa im z pomocą, natomiast mały jeszcze, choć emocjonalnie bardzo dojrzały Jacek „odkrywa” w swoim otoczeniu ducha zmarłej babci Eleonory, znanej śpiewaczki. Spragniony bliskości, garnie do ojca i jego nowej rodziny. Postaci bohaterów nie sposób nie lubić. Chłopcy są mądrzy, odpowiedzialni i bardzo ze sobą zżyci, chociaż dzięki impulsywności tak charakterystycznej dla nastolatków, co rusz pakują się w kłopoty. Czytelnik odruchowo przyswoi sobie całe mnóstwo przydatnych informacji. O tym, jak ważna w życiu jest empatia, jaką rolę pełni rodzina, jak radzić sobie z rozwodem rodziców, nieuleczalną chorobą najbliższych i własnymi, młodzieńczymi, nieposkromionymi emocjami. A to wszystko jeszcze trzeba przecież połączyć z codziennymi obowiązkami szkolnymi, wymagającymi nauczycielami, nie zawsze miłymi rówieśnikami i rodzącymi się uczuciami. Na szczęście są też dyskretnie ukazane sposoby radzenia sobie z tą burzą problemów i emocji w nastolatkowym życiu dodatkowo wplecione w magiczne elementy muzyki. Kolejny plus! I oto macie świetną, wciągającą lekturę. Jak dla nas – bez wad. Twarda, bardzo elegancka okładka, normalnej wielkości czcionka i małe czarno-białe rysunki rozpoczynające kolejne rozdziały. Wspaniała na prezent!

Książka, która na długo zapada w pamięci. Nie jest łatwo przyglądać się cudzemu nieszczęściu, nietrudno tu o łzy wzruszenia. Zresztą od samego początku trzymam kciuki za Jacka, chcę by się uśmiechnął, by pokonał trudności. Niby książka zaczyna się tak trochę przekornie, może z humorem: „Moja rodzina jest porąbana”. Aż chciałoby się powiedzieć, albo poklepać nawet przy tym po ramieniu i powiedzieć: „Nie martw się chłopie. Moja też”. Ten chłopak ma dopiero 10 lat i już przeżył kilka trzęsień ziemi. Emigracja ojca i jego nowa rodzina, wypadek dziadka, choroba nowotworowa mamy. W dodatku to stwierdzenie na początku książki, że faceci w rodzinie Jacka umierają młodo. I on tak trochę, jakby na to czekał. Chłopiec razem ze swoim starszym bratem Frankiem próbuje odnaleźć się w nowej jakże smutnej rzeczywistości. Niepozorna książka, która traktuje o dzieciństwie polskich dzieciaków. W zalewie literatury obcojęzycznej to literacka perełka, naprawdę dobrze napisana, zwracająca uwagę na to, co w życiu ważne. Pomieszanie rzeczywistości ze światem nadprzyrodzonym, bo o dziwo, Jacek oparcie znajdzie w duchu zmarłej babki Eleonory, która kiedyś była sławną śpiewaczką. Wzruszająca opowieść o tym, że czasem w życiu jest pod górkę, o tym, jak ważne są miłość i wsparcie innych osób. Wciągająca mądra lektura. (Półeczka z książkami)