Lśnisz w księżycową noc (okładka  miękka, wyd. 05.2020)

Ta scalona z dwóch, jednotomówka na przawdę jest mega. Fabuła porusza do łez i jest też momentami zabawna. Polecam dla miłośników romansów

super książka ^^ <3

Kolejna jednotomówka od wydawnictwa Waneko (chociaż w tym przypadku trzeba uściślić, że chodzi o tom 2 w 1) i kolejna ciekawa pozycja dla miłośników bardziej emocjonalnych tytułów. Grono potencjalnych odbiorców mangi, wcale nie musi jednak kończyć się fanach „romansów”, szczególnie biorąc pod uwagę jej wielowarstwowość. Zanim skupimy się na pewnych szczegółach pozycji, zacznijmy od podstawowych faktów. Lśnisz w księżycową noc to komiksowa adaptacja powieści Tetsuyi Sano, która ukazała się na rynku japońskim w 2017 roku i zyskała całkiem szeroko grono zwolenników (czego konsekwencją było zdobycie prestiżowej nagrody Dengeki Novel Prize). Jak na popularną „nowelkę” przystało, książka była łatwa i przyjemna w odbiorze, jednocześnie łącząc w sobie dużą dawkę emocjonalności i większej głębi. Czy udało się te elementy przełożyć na mangową wersję? Z całym zdecydowaniem można stwierdzić, że tak. Duet Daichi Matsuse (rysunki) oraz loundraw (projekty postaci) wykonali kawał solidnej pracy, tworząc pozycję ciekawą i godną uwagi przez naprawdę szerokie grono odbiorców. Cała historia zaczyna się w momencie, kiedy nauczycielka nakłania uczniów swojej klasy do napisania listu ze słowami otuchy dla koleżanki, która od dłuższego czasu jest hospitalizowana. W wyniku różnych wydarzeń dostarczycielem owego listu zostaje licealista Takuyi, który stosunkowo niedawno dołączyć do szkoły i nie zna jeszcze Mamizu Watarase. Dziewczyna cierpi z powodu nieuleczalnej i ciągle tajemniczej choroby „lumenozy”, która powoduje, że ciało chorego delikatnie błyszczy. Chorzy, którzy muszą być dość często hospitalizowani, nie dożywają nawet pełnoletności. Ten smutny koniec czeka również piękną nastolatkę, która doskonale sobie z tego zdaje sprawę, jednak stara się nie okazywać strachu i radość sprawia jej nawet najmniejsza rzecz. Chłopak mocno zaintrygowany nastolatką zaczyna ją coraz częściej odwiedzać, tym samym stając się jej powiernikiem. Ma on również pewne swoje własne powodu odwiedzania chorej, starając się zrozumieć co czuła przed śmiercią jego tragicznie zmarła siostra. Niezależnie od powodów wizyt, Mamizu coraz mocniej się przed nim otwiera i zdradza mu swój sekret, że stworzyła listę rzeczy, które chciałby zrobić przed śmiercią. Jej stan zdrowia nie pozwala jednak na opuszczenie szpitala, więc odhaczaniem kolejnych pozycji ma zając się Takuyi i następnie zdawać nastolatce relację ze swoich przeżyć. Każda kolejna wizyta, coraz bardziej zbliża młodych ludzi do siebie, przekraczając w pewnym momencie barierę zwykłej przyjaźni. Historia od samego początku stawia na wyrazistą emocjonalność, która przejawia się tutaj zarówno w rodzącej się miłości, jak i smutku wywołanym nieuleczalną chorobą. W pozytywnym odbiorze mangi nie przeszkadza nawet pewna jej przewidywalność. Od samego początku wiemy, jak skończy się historia i, że nie będzie tutaj motywu „żyli długo i szczęśliwie”. Manga również w wielu innych swoich aspektach nie jest specjalnie odkrywcza. Jednak powielane przez nią pewne utarte schematy szeroko pojętych romansów/dramatów, doskonale dopasowują się do pokazywanej tutaj treści fabularnej i tworzą ciekawą i wartą uwagi spójną całość. Na duże słowa uznania zasługuje tutaj narracja opowieści, która stawia przed nami pewne wyzwania fabularne. Nic nie jest tutaj początkowo nadmiernie oczywiste i sami musimy odkryć pewne mniej lub bardziej ukryte aspekty scenariusza. Do zalet można zaliczyć również skupienie się na jednym istotnym wątku, sukcesywnie dodając kolejne odnogi fabularne, które razem tworzą szerszy obraz całości. Nie ma tutaj nadmiaru wątków pobocznych, czy postaci drugoplanowych, które mogłyby zaburzyć pokazywanie rozwoju relacji pomiędzy nastolatkami. Wiele scen ma tutaj zatem charakter mocno kameralny, niemalże intymny, co jeszcze mocniej podkreśla buzujące emocje. Jak już zostało to wspomniane na początku recenzji, tytuł jest wielowarstwowy i ma do zaoferowania coś więcej niż tylko emocje. Można znaleźć tutaj również sporą dawkę nadziei i pozytywnego postrzegania przyszłości. Wraz z rozwojem emocjonalnym chłopaka, czytelnik dostrzega również głębsze przesłanie, które mimowolnie będzie wywoływać u niego chwilę refleksji. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

POKOCHAM CIĘ W BLASKU KSIĘŻYCA „Lśnisz w księżycową noc” to jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie jednotomówek od długiego już czasu. Wiecie, jak lubię romantyczne komiksy, więc nie powinno to być dla Was zaskoczeniem. Ale romantyczny w moim odczuciu to nie romans – to ma być po prostu dobra historia o miłości. Życiu i ludziach, którzy związani zostali przez uczucia. Nic w stylu Harlequinów”. Na szczęście „Lśnisz” to opowieść, jakiej oczekiwałem, podana w bardzo przyjemny sposób. Może nie szczególnie odkrywcza, bo oparta na schemacie, na którym budowano takie dzieła, jak „Love Story” czy „Gwiazd naszych wina”, ale dostatecznie dobrze wykonana, by nie zawiodła nikogo. Poznajcie Mamizu Watarase, wydaje się, że jest zwykłą dziewczyną, ale to nie prawda. Nastolatka cierpi na chorobę, która sprawia, że jej ciało w świetle księżyca zaczyna błyszczeć. Niby nic takiego, ale jednocześnie schorzenie to powoli ją zabija i gdy zaczyna się akcja mangi, niewiele życia jej zostało. Zanim odejdzie z tego świata, chce spełnić kilka swoich marzeń ze sporządzonej przez siebie listy. Czy jej się to uda? I co z tego wszystkiego wyniknie? Historia „Lśnisz w księżycową noc” sięga roku 2017, kiedy to powstała powieść o tym samym tytule, napisana przez Tetsuyę Sano. Powieść, która nie tylko dobrze się sprzedała, ale też i zdobyła nagrodę Dengeki. Nic dziwnego, że szybko powstała zarówno jej filmowa adaptacja, jak i manga. Za tą ostatnią zabrała się dość znana ekipa, bo pracował nad nią zarówno loundraw, artysta kojarzony bardziej ze światem anime (choćby jako reżyser „Kimi no Iru Basho” czy „Yume ga Sameru made”) niż anime a także pamiętany z „Re Zero: Życie w innym świecie od zera” Daichi Matsuse. A co im z tego wszystkiego wyszło? Bardzo dobry komiks. Nie odkrywczy, wiecie już o tym sami, ale udany, mający swój urok, oferujący sporo emocji i wzruszeń, i naprawdę dobrze poprowadzony. W oryginale całość wyszła w dwóch tomikach, w Polsce dostajemy ją w jednym grubym tomie, co jak zawsze cieszy. Bo nie trzeba czekać na ciąg dalszy i cena jest atrakcyjna, ale co ważniejsze, całość jest po prostu bardzo dobra i lektura takiego pogrubionego albumu jest czystą przyjemnością wystarczającą na dłużej, niż standardowa manga. Wracając jednak do „Lśnisz w księżycową noc” to dobrze napisana, całkiem emocjonująca opowieść z naprawdę udaną szatą graficzną. Design postaci, jak i ogół kreski, przypomina nieco prace Yoshiyukiego Sadamoto, ale pomieszane różnymi typowymi dla romantycznych mang elementami. Dzięki temu całość ma udany klimat i swój charakter, który sprawia, że czyta się ją znakomicie. Po lekturze miałem nawet ochotę obejrzeć film fabularny, jaki powstał na podstawie pierwowzoru i chociaż po zwiastunie zmieniłem zdanie, do mangi jeszcze chętnie wrócę, a i powieść poznałbym z ochotą, chociaż light noveli nie trawię. Dlatego jeśli lubicie dobre opowieści o miłości, sięgnijcie po „Lśnisz w księżycową noc”. Może i tytuł brzmi kiczowato, ale sama historia warta jest poznania.

Super!