Polecam wszystkim 🙂

Mega książka 😊👌

Polecam bardzo

Rewelacja

Rewelacja

Polecam

Polecam

Polecam

Polecam

Super

Super

Super

Czekałem na tę powieść od momentu gdy przeczytałem Zwierza. Nie zawiodłem się. Jest taka jaka powinna być. Pan Piotr kolejny raz pokazał, że potrafi pisać mocne powieści. Jestem pewny, że jeszcze spotkamy się z bohaterami tej książki. Chyba będzie trzecia część. Książka mocna, opisy przyprawiające o ciarki. Polecam.

Polecam. Kontynuacja Zwierza trzyma poziom pierwszej części. Mocna, brutalna i z poczuciem humoru. Pan Józef rewelka.

Mocne, brutalne. Zwierz bardziej mi przypadł do gustu, ale Kuśnierz też daje radę. Polecam.

Mocna. To, co lubię najbardziej, są flaki, krew i seryjny zabójca. Polecam.

Polecam. Kościelny jak zawsze mocno.

Sporo już wody w Wiśle upłynęło ale nareszcie doczekałem się kontynuacji historii opisanej w książce „Zwierz”. Tym razem pisarz zaprosił nas do początku lat dziewięćdziesiątych gdzie w okolicami Wschowy wstrząsa seria morderstw młodych kobiet, którym to zwyrodnialec ściąga skórę. Śledczy nadają mordercy pseudonim Kuśnierz. W końcu sprawca zostaje schwytany i skazany na 25 lat więzienia. Wiele lat później psychiatrzy są przekonani, że Kuśnierz nie przestanie zabijać, a jedynym rozwiązaniem jest umieszczenie go w ośrodku w Gostyninie. Podczas transportu na badania psychiatryczne udaje mu się zbiec a władza ukrywa to zdarzenie przed opinią publiczną. Jak schwytać seryjnego zabójcę, jeśli oficjalnie władza zaprzecza, że taki grasuje? 📚 Kontynuacje książek nigdy nie są łatwe a pamiętając jak się zakończył „Zwierz” a raczej jak rozpoczął, byłem bardzo ciekaw czy uda się autorowi pociągnąć fabułę dalej, tak by wszystko miało ręce i nogi. Tutaj należy przyznać że pomysł by pierwsza część dotyczyła Kuśnierza, gdzie możemy śledzić jego krwawe poczynania oraz myśli znakomicie się sprawdził i jest na pewno mocnym punktem tej książki. W drugiej części wracamy do znanego nam już Marka Mikulskiego, bezpośrednio po wydarzeniach opisanych w pierwszej książce. To jak zostały oba wątki połączone to już musicie sami się przekonać a ja nie będę tego zdradzał by nie psuć wam przyjemności z lektury. 📚 Bardzo lubię gdy w kryminałach mogę śledzić wydarzenia nie tylko z perspektywy śledczych ale również samego mordercy. Może samo przeobrażenie się zwykłego wiejskiego chłopa w seryjnego mordercę było nieco podkoloryzowane, to nie zmienia jednak faktu, że spojrzenie na świat oczami mordercy, dotknięcia jego myśli i uczuć zawsze jest ciekawym doświadczeniem. Sama postać Kuśnierza została świetnie wykreowana i jest na pewno mocnym punktem powieści. Pozostali bohaterowie książki są dobrze przedstawieni, niepozbawieni wad a do tego dość realistyczni. Natomiast jest ich tutaj zdecydowanie za dużo. Nie zmienia to faktu, że bawiłem się przy niej wybornie i już czekam na kolejną część, bo nie ulega wątpliwości, że po takim zakończeniu jakie zaserwował nam autor, na pewno ona powstanie. 📚 Jeśli szukacie mocnego, brutalnego kryminału z wglądem w świat śledczych jak oraz spojrzenia w świat mordercy to ta książka na pewno „Kuśnierz” się wam spodoba. To naprawdę kawał dobrej literatury z brutalnym psychopatą w tle. Miłośnicy mrocznych i mocnych kryminałów znajdą tutaj wiele powodów do zadowolenia.

Czekałem na tę książkę dwa lata. Spodziewałem się kontynuacji kultowego Zwierza i wreszcie jest. Jak tylko pojawiła się zapowiedź to trafiła do mojego koszyka na Empiku. Piotr Kościelny po raz kolejny mnie nie zawiódł. Książka jest mocna, opisy przyprawiają o ciarki. Kuśnierz idealnie skrojony. Czytając powieść widziałem jak powoli popadał w pary szaleństwa. Jest tu dużo zbrodni i dużo drastycznych opisów zabójstw zarówno Gurdaka jak i Kacpra. Mam nadzieję, że nie będę musiał na kolejną część czekać kolejnych dwóch lat. Kuśnierza polecam osobom o mocnych nerwach

Bardzo słaba książka. Dziwne wątki, wrzucone na siłę, kończące się bez rozwiązania. Fabuła bardzo naciągana, wręcz fantazyjna a do tego bardzo przewidywalna. Bezsensownych wątków tyle, że wygląda jakby autor wyciągnął z szuflady wszystkie swoje zapiski z niedokończonymi pomysłami i wrzucił do ten książki. Możliwe, że w następnej pozycji autor to wszystko jakoś rozwinie ale ja tego nie mam zamiaru sprawdzać. Bardzo się zawiodłem szczególnie, że Dom podobał mi się do tego stopnia, że zagłosowałem na Kościelnego w plebiscycie na Człowieka Wschowy.